«Αμαρτίαι» γονέων παιδεύουσι τέκνα

Ό Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κακοκάρδισε για ακόμη μια φορά το κυπριακό απορριπτικό ή αλλιώς «πατριωτικό» μέτωπο. Ό λόγος της απογοήτευσης η ομιλία του κατά το πρόσφατο συνέδριο για τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας. Ό «αθεόφοβος», μόνο 116 λέξεις αφιέρωσε για την Κύπρο και αυτό ως μια παρένθεση.

Αυτά αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ο αρθρογράφος, Κώστας Βενιζέλος, σε άρθρο του στον φιλελεύθερο με τίτλο, «Μητσοτάκη «υπερβολές» για την Κύπρο».

Μάλιστα, όπως υπαινίσσεται ο αρθρογράφος, είπε αυτές τις λίγες λέξεις επειδή τους τις έγραψαν οι συντάκτες της ομιλίας του οι οποίοι γνώριζαν ότι παρών θα ήταν και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με άλλα λόγια αν δεν ήταν παρών ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης ούτε καν θα αναφερόταν στην Κύπρο.

«Εδώ επιτρέψτε μου να ανοίξω μία παρένθεση που αφορά τη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αγαπητέ μου φίλε Νίκο Χριστοδουλίδη, θα γνωρίζεις πάντα ότι η Ελλάδα στέκεται δίπλα στο πλευρό του κυπριακού λαού για τη δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, της κυπριακής τραγωδίας. Πρέπει να κλείσει αυτή η τραγωδία, πρέπει να κλείσει. Πενήντα χρόνια. Γιατί, μην ξεχνάμε, υπάρχει και μία ακόμα επέτειος, «μαύρη» επέτειος, το 2024. Αυτή είναι τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Και να γνωρίζουν, όλες και όλοι, κάτι ακόμα: όσο πιο ισχυρή είναι η Ελλάδα στην Ευρώπη, τόσο πιο ισχυρός είναι ο Ελληνισμός στην Ευρώπη, τόσο πιο ισχυρή είναι η Κύπρος στην Ευρώπη, διότι Ελλάδα και Κύπρος είναι ένα…», οι 116 λέξεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Κύπρο.

Δηλαδή το πρόβλημα είναι η ποσότητα ή η ποιότητα; Μπορεί να έχει δίκαιο ο κ. Βενιζέλος. Αν ήταν ο Νίκος Κοτζιάς θα αφιέρωνε τουλάχιστον χίλιες λέξεις για την μεγαλόνησο. Αν ακόμα πάμε πολύ πιο πίσω, και ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα αφιέρωνε τουλάχιστον δύο μέρες. Ό Έλληνας πρωθυπουργός Θα μπορούσε για παράδειγμα να μιλήσει για casus belli, σε περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, όπως εισηγήθηκε η ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Σταύρου. Έστω μια κουβέντα για αναβίωση του ενιαίου αμυντικού δόγματος, αφού τώρα, ελλείψει ερευνών των Τούρκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, δεν μπορούσε να πει «βυθίσατε το Barbaros», κάτι ανάλογο με το «βυθίσατε το HORA», του Ανδρέα Παπανδρέου το 1976. Γενικά απαράδεκτος ο Ελληνας πρωθυπουργός. Σοβαρός, χωρίς μεγάλα λόγια και κούφια συνθήματα, επικεντρώθηκε στην ουσία. Πως είναι δυνατόν ένας πρωθυπουργός, στην παρουσία του προέδρου του ομφαλού της γης, να λέει μόνο αλήθειες;

Το αυτονόητο, ότι μια δυνατή Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει την Κύπρο είναι ψιλά γράμματα για ορισμένους. Προσωπικά το μόνο ατόπημα που βρισκω στη αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Κύπρο, είναι το, «Ελλάδα και Κύπρος είναι ένα». Πως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν το ένα μέρος δεν το ασπάζεται; Ελλάδα και Κύπρος δεν είναι ένα, «Κύπρος και Κύπρος» είναι ένα. Όσο και αν προσπαθεί ο ελληνισμός να υλοποιήσει το «Ελλάδα και Κύπρος είναι ένα», εμείς του κεφαλιού μας αγνοώντας τον ευρύτερο ελληνισμό. Για να γίνει «γάμος» χρειάζονται δυο σύζυγοι. Με ένα σύζυγο μυστήριο δεν μπορεί να τελεστεί. Η εντύπωση που υπάρχει και δυστυχώς, μετά τις συνομιλίες για εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, εξαπλώνεται είναι ότι η Ελλάς θα πρέπει να μας ακολουθεί πιστά σε οτιδήποτε αποφασίζουμε. Τώρα το η «Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συμπαρίσταται», άλλαξε. Τώρα για πολλούς, αντί το πιο πάνω δόγμα ισχύει το παράγγελμα, «Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς εκτελεί».

Βέβαια ο αρθρογράφος είχε και αλλά πολλά ράμματα για την γούνα του Έλληνα πρωθυπουργού

«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει να παρουσιάσει ιδιαίτερες… επιδόσεις σε ό,τι αφορά την Κύπρο και το Κυπριακό. Θέλει να κρατά αποστάσεις, αντιμετωπίζει το εθνικό θέμα ως πονοκέφαλο και εκεί που μπορεί το αποφεύγει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα, τα οποία έχουν αναφερθεί στο παρελθόν. Η διαχείριση, που έγινε σε σχέση με τη θέση της Γενικής Γραμματείας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού ( ΙΜΟ) και πώς η Κύπρος δεν τη διεκδίκησε και γιατί η Ελλάδα ψήφισε τον Τούρκο υποψήφιο. Το γεγονός ότι με συντεταγμένες αναφέρεται η Κύπρος στο ΝΑΤΟ μετά από απαίτηση της κατοχικής Τουρκίας. Οι κινήσεις της Αθήνας- στο πεδίο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης- για αναγνώριση του Κοσσόβου. Κινήσεις που προδήλως θα επηρεάσουν την Κύπρο καθώς μπορεί να θεωρηθεί προηγούμενο. Η παράκαμψη του Κυπριακού στην προσπάθεια ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να βελτιώσει τα δεδομένα στο Κυπριακό, εάν και εφόσον αυτό είναι στο κάδρο κι όχι εκτός. Σημειώνεται ότι στις δυο ομιλίες του, στην εναρκτήρια και σ΄αυτή στο κλείσιμο του συνεδρίου, απουσίαζαν οι ουσιαστικές αναφορές στην κατοχική Τουρκία. Στην εναρκτήρια υπήρξε μια έμμεση, που αναφερόταν στις «απειλές των γειτόνων μας στο Αιγαίο», που δεν κατονομάζονταν. Και η άλλη αφορούσε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τότε. Τέλος η απάθεια για την «Αμάλθεια», αναφέρει ο αρθρογράφος.

Μέχρι και την «Αμάλθειά» μας αγνόησαν. Ψήφισαν Τούρκο για γραμματέα του ΙΜΟ και μίλησε για «απειλές των γειτόνων μας στο Αιγαίο» και όχι για «απειλές των εχθρών μας». Για το Κόσσοβο βέβαια εννοεί την αδελφή του Έλληνα πρωθυπουργού, Ντόρα Μπακογιάννη. Οικογενειακώς τους πήρε ο θυμός του αρθρογράφου και σίγουρα, αν ζούσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, θα αναφερόταν και σε αυτόν. Για αυτόν και αν έχουμε να πούμε. Μέχρι και πόρνη της Μεσογείου μας αποκάλεσε και εμείς εις ένδειξη της «εκτίμησής» μας τον υποδεχθήκαμε μετα βαΐων και αυγών.

Βέβαια το «Η πόρνη της μεσογείου» ήταν άρθρο του Πάνου Κόκκα στην Ελευθερία των Αθηνών το οποίο εσκεμμένα, οι κατ’ επάγγελμα κύπριοι πατριώτες, το φόρτωσαν στον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού. Πάντα η αλήθεια δεν μας αρέσει. Μήπως ο Εθνάρχης Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν είχε καταντήσει την Κύπρο την πόρνη της Μεσογείου; Πότε φλερτ με την Ανατολή πότε με την Δύση για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες; Μήπως δεν αλλάζαμε στρατόπεδα όπως οι πόρνες τα βράδια αλλάζουν πεζοδρόμια;

Για να είμαστε όμως δίκαιοι ο αρθρογράφος βρίσκει και ελαφρυντικά για τον Κυριακό Μητσοτάκη. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν έξι χρονών το 1974 και δεν κουβαλά οποιαδήποτε βαρίδια για το τι έγινε τότε», αναφέρει.

Το γεγονός όμως ότι είναι απόγονος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και αδελφός της Ντόρας Μπακογιάννη δεν αλλάζει την «εκτίμηση» που τρέφουν στο πρόσωπό του. Αντί να παραδεχτούν τον ρεαλισμό της οικογένειας Μητσοτάκη, που αν τον υιοθετούσαμε θα είχαμε άλλη μοίρα, για αυτούς ισχύει το, «αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα».