Τι να τα κάνω τα γυαλιά της Apple χρυσό μου;

Τις τελευταίες ημέρες η επικαιρότητα στα social και την τεχνολογία είναι αρκετά πυκνή. Είναι οι τελευταίες ανακοινώσεις πριν από το καλοκαίρι, που για πολλούς στον κόσμο ολοκληρώνεται τον Ιούλιο, οπότε, όπου να ‘ναι τα «μαγαζιά» της τεχνολογίας κλείνουν και πάνε όλοι για τα μπάνια του λαού. Ή των στελεχών τέλος πάντων.

Μία από αυτές τις ανακοινώσεις ήταν για τα γυαλιά της Apple. Ξέρετε, καμιά φορά, όταν μιλάμε για τεχνολογία χάνουμε λίγο το μέτρο. Α! αυτό και Ω! εκείνο, αλλά δεν βλέπουμε και πολύ πέρα από τη μύτη μας.

Θα σας πω σε λίγο τι είναι τα γυαλιά της Apple. Τι να είναι; Ένα πανάκριβο γκάτζετ που θα βγει του χρόνου και που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα δουν ποτέ τους. Άντε να φτάσει σε μας -αν πιάσει- η μακρινή του -και πολύ φθηνότερη εκδοχή.

Από την άλλη, να σας πω τον δικό μου πόνο με τα γυαλιά. Η πρώτη διάγνωση της υπερμετρωπίας έγινε -ευτυχώς- πριν γίνω δύο ετών (γιατί τώρα το ένα ματάκι μου θα γύρναγε γύρω- γύρω (σαν του Σπανοβαγγελοδημήτρη Νικόλα ή Γύλου, άμα δεν τον ξέρετε γκουγλάρετε λίγο) και από τότε έχω φορέσει όλων των ειδών τα γυαλιά -ξεκινώντας από πατομπούκαλα και φτάνοντας στα πανάλαφρα που υπάρχουν σήμερα. Περνώντας επίσης από το μαρτύριο τού «βλέπεις χωρίς γυαλιά;» «ναι», «βγάλτα λίγο, πόσα είναι αυτά;» Ε, ναι, δεν γινόντουσαν πριν από 100 χρόνια όλα αυτά, της σύγχρονης ιστορίας μας είναι. Πριν από λίγες ημέρες, λοιπόν, απέκτησα για πρώτη φορά φακούς, που εκτός από τη συνήθη επίστρωση για τον υπολογιστή κ.λπ. κ.λπ. είναι και αυτό που λέγαμε παλιά photo grey, που σκουραίνουν δηλαδή στο φως και γίνονται και ηλίου. Μόνο που παλιότερα δεν ξεκινούσαν από πραγματικό λευκό αλλά από ένα γκριζάκι που θύμιζε λίγο κάτι σειρές B που είχαν προβληθεί μόνο στη Μοντάνα και το Γουσκόνσιν πριν φτάσουν σε μας στα θρυλικά ‘80s.

Βάλε τώρα αυτό -τα γυαλιά μου ντε- ως τεχνολογία απέναντι στο κάθε μέταβερς του κάθε εκκεντρικού πολυεκατομμυριούχου και πες μου να διαλέξω… Τι φαντάζεστε δηλαδή ότι θα έπαιρνε ο φυσιολογικός άνθρωπος. Και γιατί δηλαδή να πάμε να φορέσουμε στο κεφάλι τα γυαλιά της Apple; Μην κοροϊδευόμαστε, κάσκα είναι, η λέξη γυαλιά είναι ευφημισμός και να μην ζητήσουμε ακόμα καλύτερους φακούς για τα ματάκια μας που υποφέρουν από τον υπολογιστή και κάθε είδους οθόνη, την κλιματική αλλαγή με τους καύσωνες και την αφρικανική σκόνη -μην μου πείτε ότι δεν έχετε τρίψει τα μάτια σας τελευταία ούτε μία φορά- και κάθε είδους άλλες απειλές;

Η τεχνολογία των υλικών είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τεχνολογία. Χίλιες φορές ένα φόρεμα που αλλάζει μέγεθος ανάλογα με το πόσο φάγαμε ή ένα παπούτσι που αγκαλιάζει τέλεια το πόδι… Α! αυτό πάλι; Ξέρετε πόσα παπούτσια έχω πετάξει από τότε που έσπασα το πόδι μου; Μόνο με αθλητικά και μάλιστα για τρέξιμο μπορώ να περπατάω επί ώρες χωρίς να μου δίνει σουβλιές. Τι να τα κάνω τα γυαλιά της Apple χρυσό μου;

Ούτε Α! ούτε Ω! έκανα με τα γυαλιά. Ναι καλά, εσείς τώρα με το iPhone στο χέρι το ξέρω ότι με κοροϊδεύετε. Και πιθανόν κάποιοι από σας να δώσουν τα 3.500 δολάρια για ένα πράγμα που δεν ξέρουμε τι κάνει. Α, δεν σας είπα, ε; Δεν ξέρουμε και καλά. Άμα φτιάχνεις κέικ, λέει, θα σου δίνει τη συνταγή στα γυαλιά να μη χρειάζεται ν’ ακούς το σεφ στο YouTube να στο λέει. Τόσο καλά!

Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι η απόπειρα της Apple για το Metaverse, γιατί Metaverse δεν υπάρχει. Η λογική είναι ίσως ότι αν πουληθούν πολλά γυαλιά τότε θα φτιαχτεί και το Metaverse, αλλά μήπως είναι λίγο του παραλόγου; Τοσοδά να…