Το μεγάλο στοίχημα της Αννίτας και οι εκλογές της 9ης Ιουνίου

Στον κομματικό περίγυρο του ΔΗΣΥ θα μπορούσε να σημειώσει κάποιος ότι προκαλεί έκπληξη η νέα προειδοποίηση του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος προς τους λεγόμενους αντάρτες της παράταξης, οι οποίοι έτσι και αλλιώς είναι πλέον καταγεγραμμένοι ως ξένο σώμα για το κόμμα από τη στιγμή κατά την οποία ισχύουν προηγούμενες αποφάσεις, απότοκο της κομματικής τους συμπεριφοράς.

Σε μια δεύτερη ανάγνωση της νέας παρέμβασης καθίσταται προφανές ότι η συζήτηση δεν ενσωματώνει αυτούς που έχουν αποχωρήσει, έθεσαν τον εαυτό τους ως ανεξάρτητο στη διεκδίκηση θέσεων κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή πολύ περισσότερο «τρέχουν» με τα λάβαρα άλλων παρατάξεων. Καμία εκ των πραγμάτων παραγωγική πίεση δεν μπορεί να ασκηθεί από τη νέα διακήρυξη του Πολιτικού Γραφείου για τις επιπτώσεις που θα έχουν οι αντάρτες διαφορετικών ταχυτήτων, σε μια εκλογική αναμέτρηση.

Το ερώτημα επομένως είναι εύλογο. Ποιος είναι ο αποδέκτης της απόφασης του Πολιτικού Γραφείου και τι ακριβώς επιθυμεί να διασκεδάσει η ηγεσία του κόμματος όταν επαναφέρει στη ροή του τελευταίου μήνα της αναμέτρησης το κεφάλαιο των λεγόμενων ανταρτών;

Είναι σαφές ότι, από τούδε και στο εξής, ο στόχος του ΔΗΣΥ δεν είναι να νουθετήσει μερικά στελέχη του κυρίως περιφερειακής και τοπικής εμβέλειας ή να τους τρομάξει για να αλλάξουν γνώμη ως προς τις προτιμήσεις τους. Γιατί ήταν ξεκάθαρο για την κατηγορία αυτών των στελεχών ότι, με παρόμοιας φύσης επιλογές, ήταν αναπόφευκτο πως θα είχαν κομματικό κόστος. Λειτούργησαν με τον τρόπο που πιστεύουν καλύτερο και κατά την εκτίμησή τους καμία προδοσία των ιδανικών του κόμματος δεν υπάρχει εξ αιτίας των επιλογών τους.

Οι αποδέκτες

Στην πραγματικότητα λοιπόν αποδέκτες της νέας ντιρεκτίβας του ΔΗΣΥ δεν είναι τα ανυπάκουα πρώην, ήδη στελέχη του κόμματος αλλά κυρίως αυτοί που τους ακολουθούν. Εν ολίγοις η αυστηρή τελευταία αντίδραση του Πολιτικού Γραφείου έχει έναν και μοναδικό στόχο: Την αναζήτηση τρόπων επαναφοράς των ψηφοφόρων του κόμματος όχι μόνο στις επιλογές που το κόμμα έχει προτάξει στο εκλογικό Σώμα αλλά κυρίως, και ως μια πολιτική έκκληση, να μην υπάρχει παλινδρόμηση και σε σχέση με τον μεγάλο και καθαρό στόχο του κόμματος που είναι η πρωτιά στις ευρωεκλογές. Μια εκλογική διαδικασία στην οποία κατά τρόπο διαυγή θα καταγραφούν οι πραγματικές δυνάμεις των κομμάτων, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου ασφαλές από μια τέτοια επιμέτρηση, σε σχέση με τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην απόφαση του ΔΗΣΥ ο οποίος έστω και την υστάτη επιχειρεί να δώσει περισσότερο καθαρή εικόνα σημειώνεται ότι:

1. Όσοι διεκδικούν ως ανεξάρτητοι κατ’ ελάχιστον δεν θα μπορούν να είναι υποψήφιοι της παράταξης για οποιοδήποτε ενδοκομματικό ή πολιτειακό αξίωμα για 6 χρόνια.

2. Όσοι κατέρχονται ως υποψήφιοι με άλλα κόμματα αυτόματα αφαιρούνται από το μητρώο μελών, καθότι δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω διερεύνηση.

3. Οι αποφάσεις θα εφαρμοστούν απαρέγκλητα και χωρίς εξαιρέσεις. Οτιδήποτε επιπρόσθετο ή για άλλες συμπεριφορές θα προχωρήσουν οι διαδικασίες με βάση το καταστατικό.

4. Είναι η πρώτη φορά που οι προαναφερθείσες αποφάσεις ήταν γνωστές εκ των προτέρων και συνεπώς ουδείς μπορεί να επικαλεστεί άγνοια.

Η συσπείρωση

Πολλοί στο κόμμα συνοψίζουν αυτές τις αποφάσεις ως απότοκο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο ΔΗΣΥ, λιγότερο από ένα μήνα πριν από τις εκλογές της 9ης Ιουνίου.

Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι στο κόμμα διαχέεται μια έντονη ανησυχία για τα επίπεδα συσπείρωσής του. Αν στην παρελθούσα πρακτική αποτυπώνεται ότι σε όλες σχεδόν τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις το κόμμα βίωνε μια αργή συσπείρωση αλλά με θετικό πρόσημο, στην παρούσα φάση καταγράφεται ανησυχία αλλά και αμφιβολία αν το κόμμα θα πετύχει συσπειρώσεις ικανές να το κρατήσουν στην πρώτη θέση στις ευρωεκλογές. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τις αναλύσεις που γίνονται από το εκλογικό του επιτελείο, τη δεδομένη στιγμή διαφαίνεται ότι τα ποσοστά του ΔΗΣΥ μπορεί να κινηθούν μεταξύ του 26 με 27%. Ωστόσο, όπως έλεγαν στο «Π» στελέχη του κόμματος, αυτό το ποσοστό δεν διασφαλίζει την πρωτιά. Γιατί όλα πιθανώς να εξαρτηθούν από τον άγνωστο Χ των εκλογών και που αφορά το μέγεθος της ροής των Τουρκοκύπριων ψηφοφόρων οι οποία αναμένεται να συμμετάσχουν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Τη μοναδική εκλογική διαδικασία στην οποία λαμβάνουν μέρος στο πλαίσιο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο λόγος βεβαίως γίνεται για το γεγονός ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων, 8 στους 10 ψηφοφόρους, σύμφωνα με στοιχεία που έρχονται από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, θα στηρίξει την υποψηφιότητα του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ και επομένως σαφώς και θα επιμετρηθούν ποσοστιαίες μονάδες, στη δύναμη του ΑΚΕΛ.

Η ανησυχία

Αυτός ο παράγοντας λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την ηγεσία του ΔΗΣΥ και κυρίως από την ίδια την Αννίτα Δημητρίου.

Αν και πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι στη δεδομένη φάση και με βάση των καταμερισμών των δυνάμεων «θα είναι επιτυχία για τον ΔΗΣΥ η υπέρβαση του 26%» στις επικείμενες εκλογές, αυτό δεν καθησυχάζει καθόλου την Αννίτα Δημητρίου Η πρωτιά του κόμματος για την ίδια είναι ένα μεγάλο στοίχημα λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος των καταμετρημένων εσωτερικά δυνάμεων οι οποίες υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα τολμήσουν να την αμφισβητήσουν ενώ θα τις φορτώσουν, κυριολεκτικώς, την απώλεια της πρώτης θέσης. Αν όμως κερδίσει την επικείμενη αναμέτρηση η Αννίτα Δημητρίου σαφώς και ο ΔΗΣΥ θα παραμείνει ως κυρίαρχο κόμμα και η ίδια ως κυρίαρχη πολιτική προσωπικότητα για τα επόμενα χρόνια στην πολιτικο-κομματική κονίστρα.

Πολιτικός ρεαλισμός

Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ, παρά την αρχική της αμηχανία στη διαχείριση ενός δύσκολου χώρου όπως ο είναι ο ΔΗΣΥ, αποτυπώνει με τις πράξεις της πολιτικό ρεαλισμό ενώ κωδικοποιεί με ψυχραιμία τα δεδομένα που αντιμετωπίζει ανά πάσα στιγμή.

Ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος σε μια ίσως από τις δυσκολότερες στιγμές του. Ποτέ στο παρελθόν, αν εξαιρέσουμε την περίοδο του Δημοψηφίσματος το 2004, περίοδος η οποία είχε άλλα χαρακτηριστικά, δεν αντιμετώπισε βαθιά εσωστρέφεια με οριακές στιγμές και κίνδυνο διάσπασης. Η παρουσία της Αννίτας Δημητρίου διασφάλισε, παρά τα σκαμπανεβάσματα, την ενότητα στο κόμμα και σταδιακά έφερε τις διάφορες τάσεις στο αναπόφευκτο της συλλογικής δράσης. Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ διαχειρίστηκε τις συνέπειες μιας μεγάλης ήττας του ΔΗΣΥ, κλήθηκε να συγκεράσει διαφορετικές εκτιμήσεις για το ποια θα πρέπει να είναι η θέση του ΔΗΣΥ στο νέο πολιτικό πλαίσιο όπως αυτό είχε δημιουργηθεί με την Προεδρία του Νίκου Χριστοδουλίδη, ενώ είναι αναγκασμένη να ισορροπεί για να αντιμετωπίσει συμπληγάδες εξαιτίας της πλειάδας διαφορετικών πολιτικών ατζέντων πολλών στελεχών. Ατζέντες οι οποίες φθάνουν ώς και στη δημιουργία συνθηκών για να προσδεθεί ο ΔΗΣΥ στο άρμα του Προεδρικού.

Εν αναμονή

Αυτές οι προσωπικές ατζέντες ορισμένων στον ΔΗΣΥ εικάζεται μετά βεβαιότητας ότι θα ενεργοποιηθούν, αν το κόμμα με τη σημερινή πρόεδρό του χάσει την πρωτιά στις επικείμενες εκλογές. Σύμφωνα με πηγές από το κόμμα, η Αννίτα Δημητρίου δεν αποκλείει σε περίπτωση απώλειας της πρώτης θέσης να αντιμετωπίσει «την μήνιν πολλών αυτόκλητων σωτήρων» στον ΔΗΣΥ οι οποίοι θα επιχειρήσουν να ροκανίσουν την προεδρία της. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά κομματική πηγή στον «Π», η «πρόεδρος αισθάνεται ότι ορισμένοι τη θεωρούν ως ηγέτη με στοιχεία προσωρινότητας».

Τα επιχειρήματα

Στη φαρέτρα της ωστόσο η Αννίτα Δημητρίου έχει ισχυρά επιχειρήματα να προτάξει ακόμη και σε δύσκολες στιγμές για τον ΔΗΣΥ.

• Η ανάληψη της ηγεσίας του κόμματος είναι πρόταση όλων των τάσεων του κατεστημένου στον ΔΗΣΥ. Στην ουσία η Α. Δημητρίου λειτουργεί ως συνεκτικός κρίκος στο κόμμα και αυτό έχει εμπεδωθεί κυρίως στα μέλη και τους φίλους του ΔΗΣΥ. Είναι δε οφθαλμοφανές πως η παρουσία της στην προεδρία του κόμματος απέτρεψε το αναπόφευκτο της συμμετοχής στην παρούσα κυβέρνηση, κάτι που θα προκαλέσει κάθετη και οριζόντια διάσπαση του κόμματος εξαιτίας της πόλωσης που έχει δημιουργηθεί στις προεδρικές εκλογές.

• Απολαύει ιδιαίτερα υψηλών ποσοστών δημοτικότητας στο σύνολο της κυπριακής κοινωνίας αφού σειρά μετρήσεων της δίνουν ποσοστά πάνω από 60% αποδοχής.

• Εκ του αποτελέσματος της κομματικής πρακτικής και παρά τις υποκειμενικές κυρίως δυσκολίες, υπό την ηγεσία της έγιναν μεγάλα βήματα για την ανασύνταξη του κόμματος τόσο στους στρατηγικούς στόχους του όσο και στα ζητήματα που έχουν σχέση με τις ιδεολογικές κατευθύνσεις του, παρά το δύσβατο αυτού του δρόμου.

Το στοίχημα της Αννίτας επομένως, όπως επιδιώκει να το μεταδώσει στους φίλους του κόμματος, δεν αφορά μόνο την ίδια. Αφορά τη δυνατότητα που θα έχει το κόμμα στο μέλλον να διατηρήσει τον καθοριστικό του ρόλο ως το μεγάλο κόμμα της Κεντροδεξιάς με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φιλελεύθερη παράταξη.