«ΔΗΣΥ, ΕΛΑΜ και προεδρία της Βουλής» του Χρήστου Πουργουρίδη

 

Πανηγυρίζουν ο πρόεδρος και οι βουλευτές του ΔΗΣΥ για την εκλογή της Αννίτας Δημητρίου στην προεδρία της Βουλής με τις ψήφους του ΕΛΑΜ. Πολλοί θα σπεύσουν να πουν ότι σε τι φταίει ο ΔΗΣΥ αν το ΕΛΑΜ αποφάσισε χωρίς καμιά διαβούλευση να στηρίξει την υποψηφιότητα της κ. Δημητρίου. Το επιχείρημα θα είχε βάση αν ο ΔΗΣΥ δημόσια γνωστοποιούσε τη θέση ότι δεν επιθυμεί και δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΕΛΑΜ. Από την ώρα που η θέση του ΔΗΣΥ ήταν και παραμένει το περιβόητο «συνεργασία με όλους» ασφαλώς στο «όλοι» περιλαμβάνεται και το ΕΛΑΜ. Τουλάχιστον η νέα πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε σε «όσους» πιστεύουμε στη δημοκρατία, χωρίς όμως ούτε και αυτή να διευκρινίσει αν θεωρεί πως το ΕΛΑΜ πιστεύει στη δημοκρατία.

Από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα το ΕΛΑΜ δεν έχει διακηρύξει την πίστη του στη δημοκρατία. Ορθότατα η νέα πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεργασίας όσων πιστεύουν στη δημοκρατία. Στις μέρες μας το αντίθετο της δημοκρατίας είναι η δικτατορία. Όμως κάθε δικτατορία είναι ανήθικη. Κάθε δικτατορία είναι ηθικά φαύλη. Αυτό είναι το πρώτο που καθιστά την ηθική ως βασική αρχή της δημοκρατίας. Η δικτατορία είναι ηθικά φαύλη γιατί καταδικάζει τους πολίτες να συνεργαστούν με το κακό που αυτή αντιπροσωπεύει –τουλάχιστον μέσω της σιωπής τους– κατά της συνείδησης, της γνώσης και των ηθικών πεποιθήσεών τους. Απαλλάσσει τους ανθρώπους από την προσωπική τους ευθύνη, χωρίς την οποία παύουν, σχεδόν, να είναι άνθρωποι. Όλα τα κόμματα της Ακροδεξιάς ανεβαίνουν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τα άλλα κόμματα, περιλαμβανομένων και αυτών που κινούνται στον χώρο της δημοκρατικής Δεξιάς, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το επικίνδυνο αυτό φαινόμενο. Στην Κύπρο τα κόμματα της δημοκρατικής Δεξιάς, με πρώτο και καλύτερο τον ΔΗΣΥ κάνουν στην Ακροδεξιά τα γλυκά μάτια. Θα μου πείτε όλοι μπορεί να σφάλουμε. Ακόμη και ο λαός και κάθε άλλο σύνολο ανθρώπων. Ακόμη και η δημοκρατία ως λαϊκή ετυμηγορία –την οποία με πάθος προασπίζομαι– είναι κάθε άλλο παρά άψογη. Ισχύει για εκείνη η ειρωνική έκφραση του Ουίνστον Τσώρτσιλ: «Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τα άλλα». Όμως κάποια λάθη έχουν βαρύτατο τίμημα. Και θεωρώ ασυγχώρητο λάθος για τον ΔΗΣΥ τη συνεργασία με το ΕΛΑΜ. Όταν απέναντί σου έχεις ανθρώπους που καλλιεργούν τον εθνικισμό και τον ρατσισμό το δούναι και λαβείν μαζί τους δεν επιτρέπεται. Από ένα του ποίημα του καθηγητή Δημήτρη Μπουραντά ξεχωρίζω τον στίχο «Τι σημασία έχει αν αμάρτησα ή αν ανέχτηκα την αμαρτία / το αποτέλεσμα είναι το ίδιο». Είτε υπήρξε μυστική παρασκηνιακή επαφή με το ΕΛΑΜ είτε ανέχτηκε ο ΔΗΣΥ την υπερψήφιση της κ. Δημητρίου από το ΕΛΑΜ το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Όπως πολύ ορθά λέει ένας άλλος σπουδαίος διανοούμενος, ο G. Livingston, «είμαστε αυτό που κάνουμε και όχι αυτό που λέμε ή σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε». Η εικόνα των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι ακόμη πιο θλιβερή. Αν πράγματι δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι το ΕΛΑΜ θα στήριζε την υποψηφιότητα της κ. Δημητρίου και την πάτησαν ενώ είχαν τη δυνατότητα να επιτύχουν την εκλογή του κ. Άντρου Κυπριανού, ας τα διπλώσουν και να πάνε σπίτι τους. Και ας αφήσουν τον χειρισμό των πολιτικών πραγμάτων σε κάποιους που τουλάχιστον ξέρουν ότι 15 συν 9 κάνουν 24! Ολόθερμες ευχές στην Αννίτα Δημητρίου για επιτυχία στο δύσκολο έργο της. Θα επιτύχει μόνο αν βρει το θάρρος και το σθένος να απορρίπτει τις «ντιρεκτίβες» της Πινδάρου. Λυπούμαι ειλικρινά που ο Άντρος Κυπριανού απέτυχε να εκλεγεί. Θα ήταν ένας εξαίρετος πρόεδρος της Βουλής γιατί παρά τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις έμαθε να ακούει και να διαλέγεται. Και πάνω απ’ όλα είναι τίμιος και ειλικρινής.