«Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;» του Θεόδωρου Θεοδώρου

 

Τελικά, όσοι ισχυρίζονται ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας διαθέτουν τρόπους καλής συμπεριφοράς και ακολουθούν κατά γράμμα το εγχειρίδιο σαβουάρ βιβρ, κάνουν τεράστιο λάθος. Τις προάλλες φάνηκε το πόσο «αγενείς» είναι. Την ώρα που κυβέρνηση, κυβερνών κόμμα και νεοφώτιστα συγκυβερνώντα κόμματα πανηγύριζαν για τις νέες περιφανείς νίκες, δηλαδή την πρωτιά στις εκλογές της 30ής Μαΐου και την εκλογή της Αννίτας Δημητρίου στη θέση της προέδρου της Βουλής, οι «άτσαλοι κουτόφραγκοι», αντί να σεβαστούν τους πανηγυρισμούς, έθεσαν και πάλι θέμα για το πρόγραμμα των πολιτογραφήσεων.

«Η Κομισιόν απέστειλε αιτιολογημένη γνώμη στην Κύπρο, και οι ανησυχίες που διατυπώνονται στην προειδοποιητική επιστολή δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Ενώ η Κύπρος κατάργησε το πρόγραμμά της και σταμάτησε να εξετάζει νέες αιτήσεις την 1η Νοεμβρίου 2020, εξακολουθεί να επεξεργάζεται τις αιτήσεις που εκκρεμούν. Πιστεύουμε ότι η επεξεργασία αυτών των αιτήσεων παραβιάζει το δίκαιο της ΕΕ. Η Κομισιόν θεωρεί ότι με τη θέσπιση και τη λειτουργία συστημάτων υπηκοότητας επενδυτών, που προσφέρουν υπηκοότητα σε αντάλλαγμα προκαθορισμένων πληρωμών και επενδύσεων, αυτά τα δύο κράτη μέλη (Κύπρος Μάλτα) δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους βάσει της αρχής της ειλικρινούς συνεργασίας (άρθρο 4 παράγραφος 3 ΣΕΕ) και του ορισμού ιθαγένειας της Ένωσης όπως ορίζεται στις Συνθήκες (άρθρο 20 ΣΛΕΕ)», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Christian Wigant.

Στενός κορσές μας έχουν γίνει. Τι αιτιολογημένη γνώμη και πράσινα άλογα; Τους είπαμε ότι σταματήσαμε την μπίζινα των «χρυσών» διαβατηρίων αλλά δεν μας πιστεύουν. Δεν δέχονται ούτε οι υφιστάμενες αιτήσεις να εξεταστούν. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν μας καταλαβαίνουν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι τέτοια προγράμματα δεν τερματίζονται εν μία νυκτί αλλά χρειάζεται χρόνος. Τώρα, αν είναι μήνες ή χρόνια, θα φανεί στην πορεία.

Ίσως μια αυστηρή δήλωση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τους βάλει στη θέση τους, όπως τότε στις 23 Ιανουαρίου του 2019. «Στοχοποιείται (η Κύπρος) για τους καλά γνωστούς λόγους, είτε για ανταγωνιστικότητα, είτε για άλλους λόγους. Τα θέματα υπηκοοτήτων είναι καθαρά εθνικής αρμοδιότητας. Μέσα σε μια πενταετία δόθηκαν δεκάδες χιλιάδες υπηκοότητες από άλλα κράτη μέλη και από την Κύπρο παραχωρήθηκε μόλις το 0,3%. Κάποια ώρα, επιτέλους, θα πρέπει τα δύο μέτρα και δύο σταθμά να τερματιστούν και θέλω να είμαι αυστηρός πάνω σε αυτό. Έχουμε τα αυστηρότερα, από όλες τις 20 χώρες που προσφέρουν τη δυνατότητα απόκτησης της ευρωπαϊκής υπηκοότητας, κριτήρια».

Αναφορικά με την αυστηρότητα του σχεδίου, κατηγορηματικός ήταν και ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Νουρής. «Με τα μέτρα που πάρθηκαν μετά τον Μάιο του 2019, θεωρούμε πως όχι μόνο δεν συντρέχει λόγος τερματισμού του προγράμματος, αλλά αντίθετα ο έλεγχος που γίνεται πλέον είναι υπέρμετρος», δήλωνε στις 21 Απριλίου του 2020.

Βέβαια, όλο αυτό το τροπάρι ή παραμύθι περί του αυστηρότερου προγράμματος δεν κράτησε για πολύ. Τελικά, άνθρακας ο θησαυρός. Το αυστηρότερο των προγραμμάτων, το «διαμάντι» των σχεδίων πολιτογραφήσεων, δεν ήταν και τόσο διαμάντι. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχαν κενά, υπήρχαν αδυναμίες, υπήρξαν παρανομίες, υπάρχουν και πειθαρχικές και ποινικές και άλλες ευθύνες, όπως βεβαίως και πολιτικές», δήλωσε στις 8 Ιουνίου του 2021 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά την παράδοση στον γενικό εισαγγελέα του πορίσματος Νικολάτου.

Βέβαια, δεν μπήκε κανένας στον κόπο να ενημερώσει τους «αχάπαρους ιθαγενείς» για τον λόγο που «χάλασε» το πρόγραμμά μας, το οποίο με δική μας παραδοχή ήταν τρύπιο και έμπαζε από όλες τις πλευρές. Το δε κυριότερο, έμπαζε στην Ενωμένη Ευρώπη τον κάθε διεθνούς φήμης απατεώνα και φυγόδικο ως Ευρωπαίο πολίτη.

Δυστυχώς το «συγγνώμη», το «Μέα κούλπα» και το «απολογούμαι» έχουν απαλειφθεί από το λεξικό της κυπριακής πολιτικής ζωής. Πού είναι ο αρμόδιος υπουργός των Εσωτερικών, ο οποίος κάποτε κουνούσε το δάκτυλο στους Ευρωπαίους και τους θύμιζε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα δηλώνοντας ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα κυρίαρχο κράτος, αποφασίζουμε εμείς»; Τώρα, σιγήν ιχθύος. Τσιμουδιά.

Το δε εξωφρενικό είναι ότι αν και πέρασαν τόσες μέρες από τη δήλωση της Κομισιόν, δεν ασχολείται κανείς. Εκτός από μια τυπική δήλωση, ότι θα απαντήσει η Νομική Υπηρεσία, τίποτα το χειροπιαστό. Στο παρόν στάδιο το κυβερνητικό στρατόπεδο βρίσκεται εν μέσω πανηγυρισμών και για αυτό δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτή η τραγική εξέλιξη θα κάνει τόση ζημιά που θα μας καταστήσει μονίμως για τα πανηγύρια.

Η νέα κίνηση της Κομισιόν για το θέμα των πολιτογραφήσεων είναι πολύ σοβαρή, ασχέτως αν οι πλείστοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σημασία της. Πρώτον, το ότι απευθύνεται μόνο στην Κύπρο και στη Μάλτα, αποδεικνύει ότι όλη αυτή η ρητορική περί πολλών χωρών που είχαν προγράμματα πολιτογραφήσεων ήταν μια φτηνή προπαγάνδα για εσωτερική κατανάλωση. Το δεύτερον και κυριότερο, για ακόμα μια φορά προσπαθήσαμε να ξεγελάσουμε τους «κουτόφραγκους» Ευρωπαίους ή, αν θέλετε, για ακόμα μια φορά τους γράψαμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας.

Δυστυχώς, αν και οι εταίροι μας θεωρούν ότι με τη συνέχιση της εξέτασης αιτήσεων παραβιάζεται το ευρωπαϊκό δίκαιο και η αρχή της ειλικρινούς συνεργασίας, εμείς στον κόσμο μας. Περιφερόμαστε στα πολιτικά σαλόνια των Βρυξελλών με θράσος, χωρίς ελάχιστο ίχνος ντροπής, και με «αναίδεια χιλίων πιθήκων» τους δίνουμε μαθήματα αξιοπιστίας και παρουσιαζόμαστε ως «φρουροί» της ευρωπαϊκής αξιοπρέπειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δηλώσεις του υπουργού των Εξωτερικών στη Σύνοδο των Med7. Την ώρα που η Κομισιόν θεωρεί τις συνεχιζόμενες εγκρίσεις πολιτογραφήσεων από την κυβέρνηση, στην οποία και ο ίδιος συμμετέχει, ως παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου και ως σχέση ανειλικρινούς συνεργασίας, ζήτα από την ΕΕ να δείξει ότι «η θεμελιώδης αρχή της ΕΕ περί αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών δεν είναι κενή περιεχομένου, ότι δεν περιορίζεται σε δημόσιες διακηρύξεις».

Δυστυχώς, νομιζόμενοι ότι είμαστε πιο έξυπνοι από όλους, κυρίως εξυπνότεροι των εταίρων μας, συνεχίζουμε να τους «εξαπατούμε» και να συμπεριφερόμαστε σαν «παπατζήδες» και «αεριτζήδες», αγνοώντας το ότι η αξιοπιστία είναι εκ των ουκ άνευ αν θέλουμε την ΕΕ να διαδραματίσει ρόλο στις προσπάθειες για μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι εδώ που μας έφερε η ανεπάρκειά μας, οι πιθανότητες να επανενώσουμε την πατρίδα μας είναι οι ίδιες με το να χάσει ο παπατζής στο «εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς».