Όταν έκανα μεταπτυχιακό στο ευρωπαϊκό δίκαιο έκανα παρέα με μια Γερμανίδα συμφοιτήτριά μου. Μία φορά μόνο αναφέρθηκε με πολύ μετρημένες κουβέντες στο ιστορικό παρελθόν της χώρας της, λέγοντάς μου τα εξής:
«Μπορεί όλοι τώρα να καταδικάζουν το Ολοκαύτωμα αλλά τότε κάθε γερμανική οικογένεια είχε ναζί. Και στη δική μου οικογένεια, ο παππούς μου ήταν ναζί... και ντρέπομαι γι’ αυτό».
Για χρόνια, κάθε φορά που έφερνα στη μνήμη μου αυτή την αναφορά της ένιωθα συγκλονισμό για την παραδοχή της ότι κάθε οικογένεια στην τότε χιτλερική Γερμανία είχε φασίστες ναζιστές. (Όντως στις εκλογές του 1933 το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ είχε λάβει το θεαματικό 43,9%).
Πέρασαν όμως πολύ περισσότερα χρόνια για να καταλάβω ότι τελικά η πιο σοκαριστική κουβέντα της συμφοιτήτριάς μου δεν ήταν η παραδοχή της για την ιστορικά γνωστή ευρεία αποδοχή και απήχηση που είχαν τότε οι φασιστικές και ανθρωποκτόνες θέσεις και πρακτικές του Χίτλερ στη Γερμανία. Η πραγματικά συγκλονιστική δήλωσή της ήταν το «ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ».
Γιατί όπως ο άνθρωπος ενηλικιώνεται και ωριμάζει πραγματικά όταν παρ' όλη την αγάπη και τον θαυμασμό του για τους γονείς του μπορεί να αναγνωρίζει τα λάθη και τα ατοπήματά τους και να τους απομυθοποιεί, έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τους λαούς....
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λοιπόν ένας λαός ωριμάζει, ολοκληρώνεται και προχωρεί και εξελίσσεται πολιτισμικά, όταν είναι σε θέση όχι μόνο να τιμά, να ηρωοποιεί και να εξυμνεί τους προγόνους του αλλά πρώτα και κύρια, όταν μπορεί να γνωρίζει και να αναγνωρίζει τα λάθη τους, τις αστοχίες τους -ακόμα περισσότερο τα εγκλήματά τους- και στη συνέχεια να τους απομυθοποιεί, ακόμα και να τους αποκαθηλώνει, εκεί και όπου χρειάζεται.
Όσο οδυνηρή κι αν είναι η διαδικασία αυτή της απομυθοποίησης τόσο σε επίπεδο ατόμου όσο και σε επίπεδο λαού, άλλο τόσο απαραίτητη είναι για την εξέλιξη και την πρόοδο ατόμων και λαών εξίσου...
Φέρνοντας τώρα στη μνήμη μου την κουβέντα αυτή της Γερμανίδας συμφοιτήτριάς μου, συνειδητοποιώ ότι από όλους τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα ήταν η μοναδική περίπτωση ατόμου που ξέρω που έκανε μια τέτοια παραδοχή: ότι δηλαδή νιώθει ΝΤΡΟΠΗ για κάτι που είχε κάνει ο δικός της παππούς.
Σε επίπεδο λαού δε... δεν θυμάμαι κανέναν δάσκαλο ή σχολικό βιβλίο Ιστορίας να μας λέει ποτέ ότι οι δικοί μας πρόγονοι έκαναν αυτά κι αυτά τα λάθη ή ατοπήματα ή εγκλήματα σε βάρος άλλων ανθρώπων ή προδοσίες σε βάρος της χώρας μας και του λαού της και ότι πρέπει να έχουμε τον νου μας ούτως ώστε να μην τα επαναλάβουμε.
Μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων δικών μας εκλογών, την πλήρη ταύτιση και σύμπλευση του ΔΗΣΥ και της κυβέρνησης Αναστασιάδη με το ΕΛΑΜ, θυμούμαι όλο και πιο συχνά τα λόγια της Γερμανίδας συμφοιτήτριάς μου. Νιώθω ότι στην αμείλικτη κλίμακα της πολιτισμικής εξέλιξης, η Κύπρος του 2021 είναι πολύ πιο κοντά στο μελανό σημείο που ήταν η Γερμανία στις εκλογές του 1933 παρά στο υψηλό πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο που κατέκτησε η σύγχρονη Γερμανία, διά πυρός και σιδήρου, παθαίνοντας και μαθαίνοντας από τις πιο ντροπιαστικές και σκοτεινές σελίδες του παρελθόντος της.
Δικηγόρου - Λεμεσός
«Όταν ο χρόνος μιλά... και συνετίζει» της Φωτεινής Μιχαηλίδου - Χρίστου

Δεν θυμάμαι κανέναν δάσκαλο ή σχολικό βιβλίο Ιστορίας να μας λέει ποτέ ότι οι δικοί μας πρόγονοι έκαναν λάθη ή ατοπήματα ή εγκλήματα σε βάρος άλλων ανθρώπων.
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.