Καιρός να τελειώσει η καραμέλα του ατομικού «δικαιώματος» στον μη εμβολιασμό

 

 

Με την κατάργηση των δωρεάν rapit tests για όσους μπορούν μεν αλλά απλά αρνούνται να εμβολιαστούν, ξεσηκώθηκαν και πάλι οι υπερασπιστές του «δικαιώματος» του καθενός να επιλέξει αν επιθυμεί ή όχι να εμβολιαστεί και βλέπουν και πάλι συνωμοσίες, εξαναγκασμούς και καταπάτηση ατομικών ελευθεριών.

Ανάμεσα σε αυτούς που διαμαρτύρονται και υπερασπίζονται το «δικαίωμα» κάποιου στον μη εμβολιασμό, νομικοί, κληρικοί αλλά και κόμματα, που προφανώς θεώρησαν ότι το θέμα προσφέρεται και για στείρα αντιπολίτευση, αλλά και για άγρα δυσαρεστημένων ψηφοφόρων.

Γιατί, όμως, όλοι αυτοί οι όψιμοι υπερασπιστές του «δικαιώματος» του καθενός στον μη εμβολιασμό δεν ανησυχούν και για το δικαίωμα όλων εμάς των υπολοίπων να προστατευτούμε από την πανδημία και να διαφυλάξουμε την προσωπική μας αλλά και τη δημόσια υγεία από τους κινδύνους του θανατηφόρου ιού; Ή μήπως θεωρούν ότι τα δικά μας δικαιώματα είναι λιγότερα και υποδεέστερα;

Για να τελειώνουμε λοιπόν με αυτή την καραμέλα του «ιερού δικαιώματος» του οποιουδήποτε να μην εμβολιαστεί, να ξεκαθαρίσουμε ότι το ατομικό δικαίωμα του καθενός δεν μπορεί να υπερβαίνει και να παραβιάζει δικαιώματα του συνόλου της κοινωνίας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να εκθέτει σε κίνδυνο τον οποιονδήποτε. Όταν αυτό συμβαίνει, παύει να είναι δικαίωμα και γίνεται απλή επιλογή και σαν τέτοια δεν μπορεί να παραβιάζει δικαιώματα άλλων πολιτών ή να καθίσταται απειλή για την υγεία, την ασφάλεια και τα δικαιώματα του άλλου ή του συνόλου.

Με λίγα λόγια, όσοι υποστηρίζουν ότι είναι δικαίωμα κάποιου να μην εμβολιάζεται επειδή έτσι του αρέσει ή επειδή θεωρεί ότι έτσι είναι καλύτερα για εκείνον, είναι σαν να αναγνωρίζουν ότι είναι επίσης δικαίωμά του να παίρνει το κυνηγετικό και να πυροβολεί τον γείτονα επειδή δεν του αρέσει η φάτσα του ή θεωρεί ότι τον ενοχλεί ή ότι είναι δικαίωμα του - επειδή έτσι του αρέσει - να πετά τα περιττώματά του στον δρόμο.

Και επειδή τη λογική του δικαιώματος του οποιουδήποτε να μην εμβολιάζεται έχουν εσχάτως υιοθετήσει και «νούσιμα» κόμματα σαν το ΑΚΕΛ και τους Οικολόγους ( δεν σχολιάζω το ακροδεξιό ΕΛΑΜ που από την πρώτη στιγμή της πανδημίας υποθάλπτει και υποκινεί το συνωμοσιολογικό και αντιεμβολιαστικό κίνημα) θα ρωτήσω:

Θεωρείτε εκεί στο ΑΚΕΛ ότι είναι ατομικό δικαίωμα κάποιου επειδή, για παράδειγμα, δεν του αρέσει η ιδεολογία και η πολιτική σας να μπουκάρει στα γραφεία σας και να τα ισοπεδώσει;

Επίσης, θεωρείτε εκεί στους Οικολόγους ότι είναι προσωπικό δικαίωμα κάποιου επειδή, για παράδειγμα, του κόβουν τη θέα τα δένδρα της γειτονιάς ή του λερώνουν το αυτοκίνητο, να παίρνει το τσεκούρι και να τα κόβει;

Ας σοβαρευτούμε, επιτέλους, σε αυτό τον τόπο και ας συνειδητοποιήσουμε ότι σε καμιά ευνομούμενη δημοκρατία τα ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες του καθενός δεν είναι ανεξέλεγκτα, δεν είναι άνευ ορίων και πλαισίων, και δεν μπορούν να λειτουργούν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Όταν τα ατομικά δικαιώματα υπερισχύουν των συλλογικών, τότε δεν μιλάμε για δημοκρατία αλλά για αναρχία.