«Οι σχέσεις μου με τον Αναστασιάδη» του Χρήστου Πουργουρίδη

 

Κάποιοι από αυτούς που αντιδρούν στα όσα επικριτικά γράφω για την πολιτική συμπεριφορά του Νίκου Αναστασιάδη ισχυρίζονται ότι ελαύνομαι από εμπάθεια επειδή τον θεωρώ υπαίτιο της αποτυχίας μου να επανεκλεγώ βουλευτής το 2011. Και κάποιοι άλλοι λένε ότι ασκώ κριτική χωρίς να κάμνω εισηγήσεις. Θα απαντήσω στους πρώτους. Τους άλλους απλώς τους παρακαλώ να διαβάζουν πιο προσεκτικά τα κείμενά μου... Με τον Νίκο Αναστασιάδη είχα μακρά πορεία κοινής δράσης από τις τάξεις του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ζώντος του Γλαύκου Κληρίδη, του ιδρυτή και ιστορικού ηγέτη του ΔΗΣΥ, οι απόψεις μας στο Κυπριακό ήσαν ταυτόσημες με εκείνες του Κληρίδη. Σε πολλά άλλα θέματα είχαμε διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις αλλά και αντιπαραθέσεις. Ο χώρος που μου προσφέρει ο «Π» είναι πολύ μικρός για να απαριθμήσω όλες τις περιπτώσεις στις οποίες αντιπαραταχθήκαμε.

Άλλωστε, πολλές από τις αντιπαραθέσεις μας δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Θα περιοριστώ σε μερικές μόνο από τις πιο σημαντικές διαφωνίες μας. Θεωρώ πιο σημαντική το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Το κράτος, με νομοθετικό πλαίσιο ανεπαρκέστατο και εποπτικό έλεγχο σχεδόν ανύπαρκτο, επέτρεψε σε μια ολιγάριθμη ομάδα από αετονύχηδες να καταληστέψουν δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Ως πρόεδρος της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου έκαμα ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για τιμωρία των αετονύχηδων και αυτών που ασκούσαν εποπτικό έλεγχο, αλλά κανένας δεν τιμωρήθηκε. Ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ.

Όχι μόνο δεν στήριξε τις προσπάθειές μου αλλά και τις υπονόμευσε με όποιο τρόπο μπορούσε. Πρόσφερε κάλυψη στους αετονύχηδες και εκείνοι ανταπέδωσαν την κάλυψη με γενναιόδωρες εισφορές προς το κόμμα και κυρίως με ευνοϊκή παραχώρηση μετοχών προς τον ίδιο και τους δικούς του. Μάλιστα, όπως εκ των υστέρων αποκαλύφθηκε, αρκετές από τις μετοχές αυτές του παρεχωρήθησαν στο όνομα Νίκος Χρυσάνθου(!) αντί στο πραγματικό του επώνυμο. Άλλη περίπτωση που βρεθήκαμε σε πορεία σύγκρουσης ήταν εκείνη του τότε πανίσχυρου υπουργού Εσωτερικών, μακαρίτη σήμερα, Ντίνου Μιχαηλίδη. Στενός συνεργάτης του Ντίνου Μιχαηλίδη με προσέγγισε, όπως εκ των υστέρων διαπίστωσα αφού τσακώθηκαν στη μοιρασιά, και μου έδωσε πολλά και συντριπτικά στοιχεία που καταδείκνυαν ότι ο Ντίνος Μιχαηλίδης εκμεταλλεύτηκε το υπουργικό του αξίωμα και κυριολεκτικά θησαύρισε. Αφού μελέτησα τα στοιχεία και τα διασταύρωσα ποικιλοτρόπως, προχώρησα σε δημοσιογραφική διάσκεψη στο κτήριο της Βουλής και κατήγγειλα δημόσια τον υπουργό Εσωτερικών για αθέμιτο πλουτισμό, ζητώντας την αποπομπή του από την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη.

Ο Νίκος Αναστασιάδης αντί να στηρίξει τον βουλευτή του κόμματός του που, με στοιχεία και τεκμηριωμένο λόγο, κατήγγελλε ένα σκάνδαλο πρωτόγνωρης διαφθοράς και σήψης, στάθηκε στο πλευρό του καταγγελλομένου και έκαμε ό,τι μπορούσε για να αποτρέψει την αποπομπή του από την κυβέρνηση. Κάποια ΜΜΕ, με πρώτο και καλύτερο τον τηλεοπτικό σταθμό «Σίγμα», προς τη διεύθυνση του οποίου για μία ακόμη φορά εκφράζω δημόσια θερμές ευχαριστίες, στάθηκαν στο πλευρό μου, ενώ άλλα, με πρώτο τον τηλεοπτικό σταθμό ANT1 καθώς και το ΡΙΚ, στήριξαν τον υπουργό με μισές αλήθειες, με διαστρεβλώσεις γεγονότων κ.λπ. Για πολλές βδομάδες το θέμα ήταν το κύριο ζήτημα στις ειδήσεις. Καθώς και στις συζητήσεις στις παρέες. Οι μέρες εκείνες ήταν από τις πιο δύσκολες της πολιτικής μου σταδιοδρομίας. Ακόμα πιο δύσκολες ήσαν για τα παιδιά μου και τη σύζυγό μου. Η πλειοψηφία του κόσμου, λίγοι φανερά και οι πιο πολλοί σιωπηρά, συμφωνούσε μαζί μου. Το κλίμα άρχισε να γίνεται πολύ βαρύ για τον υπουργό και αυτούς που τον στήριζαν. Μετά την παραίτηση του Χρήστου Στυλιανίδη από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, την απειλή παραίτησης από τον Λεόντιο Ιεροδιακόνου που ήταν τότε υπουργός και έναν-δύο άλλους υπουργούς, ο Ντίνος Μιχαηλίδης αναγκάστηκε να υποβάλει παραίτηση.

Παρά ταύτα, και πολλά άλλα, γνωστά και άγνωστα, το 2013, δύο μόνο χρόνια μετά τις βουλευτικές εκλογές που οι ψηφοφόροι του ΔΗΣΥ με έστειλαν σπίτι μου, στήριξα με κάθε μέσο που είχα στη διάθεσή μου την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη για την προεδρία. Ναι, πίσω από το παραβάν, οι μνήμες από την πολυετή μας συνεργασία με δυσκόλεψαν πολύ να τον ψηφίσω. Έκαμα 9 απόπειρες να βάλω «σταυρό» στον χώρο του ψηφοδελτίου με το όνομά του και το χέρι μου παρέλυε. Στη δέκατη απόπειρα τα κατάφερα και τον ψήφισα. Έκαμα ώρα πολλή μέχρι να νικήσω τους ενδοιασμούς μου και να τον ψηφίσω. Αλλά, με βάση τα δεδομένα της εποχής εκείνης, η λογική αυτό μου επέβαλλε. Η ψήφος είναι ιερή και ιδιαίτερα σημαντική. Και πρέπει να δίδεται με πολλή περίσκεψη. Πίσω από το παραβάν παίζουμε με τις τύχες τις δικές μας και των παιδιών μας. Δεν παίζουμε Προ-πο ούτε Λόττο. Η κριτική που κάμνω στον Αναστασιάδη δεν ελαύνεται από κανένα προσωπικό συναίσθημα. Κάθε λέξη και κάθε γραμμή που γράφω σκοπό έχει να τον πείσει να αλλάξει πορεία. Γιατί είμαι πεπεισμένος ότι η πορεία που ακολουθεί είναι λανθασμένη και επικίνδυνη. Με την Τουρκία επιβάλλεται να βρούμε τρόπους να συνεννοηθούμε. Η συνεννόηση με την Τουρκία θα είναι δυνατή και πιο εύκολη αν δείξουμε στους συμπατριώτες μας Τ/Κύπριους έμπρακτα σεβασμό και αγάπη και ότι βάζουμε τον σεβασμό και την αγάπη προς αυτούς πάνω από την ανάγκη μας να έχουμε δίκιο. Καλό Αύγουστο. Ξανά μαζί τον Σεπτέμβριο.