Αν υπάρχει ένα μάθημα που στο κυπριακό σχολείο οι μαθητές μισούν, αυτό είναι η Ιστορία. Πραγματικά λυπηρό αν σκεφτεί κανείς πως χωρίς Ιστορία δεν υπάρχει λαός, τόπος, γνώση και μέλλον. Μπορεί να είμαστε και ο πιο ανιστόρητος λαός του πλανήτη. Η Σύγχρονη Ιστορία διδάσκεται στην Γ' γυμνασίου και στην Γ' λυκείου. Ας πάρουμε την Γ' γυμνασίου και την ηλικία των… 14.
Τα τελευταία 30 χρόνια η ύλη ξεκινά από… -κάτσετε καλά και καταπιείτε τη γουλιά σας για λόγους ασφάλειας- τη φεουδαρχία - Διαφωτισμό... και φτάνει μέχρι και τον Ψυχρό Πόλεμο. Δηλαδή 250 χρόνια σύγχρονης ιστορίας και βάλε. Αυτά από το βιβλίο που μας έρχεται από τη μητέρα Ελλάδα. Μετά πρέπει να διδαχτούν την Κυπριακή Ιστορία από ένα άλλο βιβλίο και θα πρέπει να καλυφθεί η περίοδος από την Τουρκοκρατία (από το 1821 περίπου) μέχρι και… το σχέδιο Ανάν, δηλαδή περίπου 250 χρόνια.
Αν ρίξεις μια ματιά στο ελληνικό βιβλίο σε πιάνει κρίση πανικού. Κάθε κεφαλαιάκι είναι περίπου 2 σελίδες. Ας πούμε η εποχή του Διαφωτισμού είναι 2 σελίδες. Το υπουργείο με τα σπουδαία αναλυτικά του δίνει στον κύριο Μιχάλη 2 περιόδους, δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση 80 ωφέλιμα λεπτά για να μάθει τους 14χρονους τα πάντα για το κίνημα. Τον Τζων Λοκ, τον Ρουσσώ, τον Φράνσις Μπέικον, τον Βολταίρο, τον Μοντεσκιέ, τους παράγοντες που οδήγησαν στον Διαφωτισμό, την ανεξιθρησκία, την εκπαίδευση, τον οικονομικό φιλελευθερισμό, τους εγκυκλοπαιδιστές και τη σημασία του διαφωτισμού για την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Ιστορία... Πρέπει να τα μάθουν καλά, να απαντήσουν ερωτήσεις, να μπορέσουν να κρίνουν, να αγαπήσουν το μάθημα, να το συνδέσουν με το προηγούμενο που είναι, είπαμε, η φεουδαρχία και γενικά να τελειώσει το… 80λεπτο και όλοι να είναι γεμάτοι και με γουρλωμένα τα μάτια από τη σοφία της γνώσης. Τα λόγια είναι περιττά. Και μόνο που διάβασες τους τίτλους των όσων πρέπει οι μαθητές να μάθουν κουράστηκες.
Και είναι ακριβώς έτσι. Κανένας μαθητής δεν θα μάθει ποτέ το κεφάλαιο που πήραμε σαν παράδειγμα. Ούτε και αυτός που θα γράψει 20 στο διαγώνισμα. Μετά από 2 μέρες ο Μπέικον θα του θυμίζει μόνο το μπέικον και η ανεξιθρησκία θα είναι πυρηνική φυσική. Διότι την ώρα του διαγωνίσματος που έγραφε τον ορισμό της απλώς τον παπαγάλιζε όπως το «Πάτερ Ημών». Η καθηγήτρια, Ιησούς Χριστός, με 10 μαγικά ραβδιά αποδείχτηκε ακόμα μια φορά αποτυχημένη, δεν κατάφερε να τους εμπνεύσει και γι' αυτό φταίει αποκλειστικά η ίδια. Αυτό της είπε και ο επιθεωρητής της. Η ίδια ένιωθε βέβαια χάλια γιατί όλα τα πιο πάνω τα είχε πολλές φορές διαβάσει εξειδικευμένα από προσωπικό θαυμασμό.
Στην τάξη της, όμως, παρ' όλες τις γνώσεις της είναι ανίκανη. Το υπουργείο με τους σοφούς του που σχεδίασαν λοιπόν την ύλη της Ιστορίας και επειδή ήξερε από πριν πώς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα (πάντα της κυρία Μαρίας), αποφάσισε να κάνει τα πράγματα πιο απλά. Έτσι έφερε τους αγαπημένους της στήλης «δείκτες». Αυτοί είναι κάτι σαν εντολές που αφορούν κάθε κεφάλαιο Ιστορίας. Έτσι, στο κεφάλαιο που τυχαία πιάσαμε οι «δείκτης - εντολές» λένε να δοθεί σημασία σε πολύ συγκεκριμένα σημεία. Ας πούμε λένε να ξέρουν οι μαθητές βασικά ονόματα των διαφωτιστών και 2 γραμμές από τη θεωρία τους, τι ονομάζεται στην ιστορία Διαφωτισμός, και πώς επηρέασε τον κόσμο, λίγο την ανεξιθρησκία, λίγο το ένα και λίγο το άλλο.
Αλλά επειδή η κυρία Μαρία είναι κακή καθηγήτρια ούτε και τώρα θα καταφέρει να κάνει τους μαθητές της να…. θαυμάσουν «αυτήν την απίστευτη για την ανθρωπότητα περίοδο», όπως λέει.
Πάντως, η προσπάθεια στο τέλος έχει σημασία. Αφού ούτε και τώρα που το πρόβλημα του απίστευτα μεγάλου όγκου ύλης το έλυσε ο «δείκτης - εντολή», παραδεχόμενος έτσι και μυστικά ο εμπνευστής μας πως το πρόβλημα θα λυθεί με στοιχεία του προβλήματος (έτσι παραμένει πρόβλημα), το μόνο που μένει είναι τελικά το… μίσος των μαθητών για ένα μάθημα που απλώς τους ταλαιπωρεί απίστευτα. Η εξίσωση της απόλυτης αποτυχίας είναι ο πολύ λίγος χρόνος συν ο μεγάλος όγκος ύλης. Και η ανίκανη κυρία Μαρία που σπούδασε Ιστορία και τα υπεραναλύει... αφού η ανάλυση είναι το αντίθετο ακριβώς της πιο πάνω εξίσωσης.
Πού να δεις τι έγινε όταν προσπάθησε να διδάξει την ιστορία του Όθωνα από την άφιξή του έως το Κίνημα στο Γουδί και όλα τα υπερμπερδεμένα ενδιάμεσα που αφορούν συνταγματικές αλλαγές και προσπάθεια να γίνει κράτος η Ελλάδα και βάλε, γιατί έτσι κατάντησε. Από ιστορικός που μελετά την Ιστορία μια ζωή, μανάβης που σου βάζει ένα κιλό καρότα στη νάιλον τσάντα της παιδείας μας.
