«Στον βωμό του κέρδους θυσιάστηκε η πατρίδα μας!» του Γιώργου Κουμουλλή

Όταν συζητάμε το θέμα της φιλαργυρίας το συνδέουμε, κατά κανόνα, με την τσιγκουνιά. Όμως μπορεί κάποιοι να μην έχουν τα κλασικά συμπτώματα τσιγκουνιάς αλλά να είναι «μοντέλα» φιλάργυρης συμπεριφοράς – κι εδώ έγκειται μια άλλη πτυχή της φιλαργυρίας. Μπορεί κάθε μήνα ή βδομάδα, για να μην πω καθημερινώς, να καταγράφουν το ύψος των κερδών και όταν η καμπύλη των κερδών έχει μια διαρκώς αυξητική τροχιά απογειώνονται στους έβδομους ουρανούς. Εν ολίγοις, γι’ αυτούς τους ανθρώπους η κυριαρχούσα επιθυμία της ζωής τους, η επιθυμία που επισκιάζει όλες τις φιλοδοξίες, τα οράματά τους, ακόμα και την αγάπη για την πατρίδα τους -αν υπάρχει!- είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους ή/και του πλούτου τους.

Για να επιτύχουν τον σκοπό τους είναι αποφασισμένοι να πατήσουν επί πτωμάτων και να προδώσουν και την πατρίδα τους όπως θα έχουν διαπιστώσει οι Κύπριοι τα τελευταία χρόνια για κάποιους πρώην πολιτικούς. Πιστεύω ότι η φράση «πατάω επί πτωμάτων» (σύμφωνα με το ερμηνευτικό λεξικό του Μπαμπινιώτη, «είμαι αδίστακτος, κάνω τα πάντα για να εξυπηρετήσω το προσωπικό μου συμφέρον χωρίς να λογαριάζω ηθικές αρχές και τις συνέπειες που θα προκαλέσω στους άλλους ανθρώπους») είναι η πλέον κατάλληλη για να περιγράψει τη σύγχρονη κυπριακή πολιτική πραγματικότητα.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν ένθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν το 2004. Το 2017 οι συγκλίσεις Αναστασιάδη – Ακιντζί βελτίωναν πρόνοιες του σχεδίου Ανάν που ενοχλούσαν κάποιους Ε/Κ πολιτικούς και όπως δήλωσε ο Ε/Κ διαπραγματευτής Α. Μαυρογιάννης «βρεθήκαμε μια τρίχα πριν τη λύση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά». (ΡΙΚ 18/02/2021). Λογικά, δεν υπήρχε λόγος να τιναχθούν όλα στον αέρα στο Κραν Μοντανά αφού ήμασταν τόσο κοντά στη λύση. Κι όμως τινάχθηκαν! Η στροφή 180 μοιρών του Αναστασιάδη ήταν ολοφάνερη. Εκτός του ότι έφυγε από το Κραν Μοντανά «σαν κλέφτης μέσα στη νύχτα» όπως λέει ένα παλιό τραγούδι, α) απέρριψε το 2018 την εισήγηση Ακιντζί να γίνουν «τα έξι σημεία που πρότεινε ο γ.γ του ΟΗΕ στο πλαίσιό του» στρατηγική συμφωνία για τη λύση, β) διαλαλούσε δεξιά κι αριστερά ότι θα προτιμούσε λύση δύο κρατών και γ) ήταν ευτυχέστατος με την απραξία που επικράτησε για το Κυπριακό μετά το 2017. Παραδόθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην αδιαφορία, τη μακαριότητα, τον ναρκισσισμό και δεν αντιλαμβανότανε ότι ζούσε πάνω σ’ ένα ηφαίστειο που άρχισε τώρα να ενεργοποιείται και απειλεί να μας καταποντίσει όλους.

Εγείρεται, λοιπόν, η απορία: ποιο κοσμογονικό γεγονός προκάλεσε την αλλαγή πλεύσης στο Κυπριακό εκ μέρους του Αναστασιάδη; Ε, λοιπόν, η σημαδιακή χρονιά ήταν το 2013 που ωρίμασε η κότα με το όνομα Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα και άρχισε να γεννάει χρυσά αβγά (διαβατήρια). Όρμησαν τότε σαν τα όρνια μέσα στο κοτέτσι οι μεγαλοεπιχειρηματίες ανάπτυξης γης, οι μεγαλολογιστές, τα μεγαλοδικηγορικά γραφεία, ακόμα και ο Αρχιεπίσκοπος, για να μαζέψουν μερικά από τα χρυσά αβγά (που η αξία τους έφτασε στα 10 δις) και να τα πουλήσουν σε πρόσωπα αμφιβόλου ηθικής ή γνωστούς απατεώνες. Όλοι αυτοί, αλλοδαποί και ημεδαποί, βολεύτηκαν μια χαρά: πλούτιζαν και πλουτίζονταν αμοιβαία και αδιάκοπα σε όλους του τομείς έως ότου χάλασε το πάρτι το αθεόφοβο Al Jazeera.

Σύμφωνα με την ερευνητική επιτροπή Νικολάτου για τις πολιτογραφήσεις την περίοδο 2017- Αύγουστος 2020 υπήρξε μαζική παρανομία από πλευράς Υπουργικού Συμβουλίου και από άλλους, αναφορικά με την πολιτογράφηση μελών των οικογενειών των επενδυτών – επιχειρηματιών και διευθυντικών στελεχών εταιρειών – επενδυτών. Σε αυτή την παρανομία εμπλέκεται και ο Αναστασιάδης. Η έκθεση λέει ότι ο ΠτΔ συμμετείχε στις συνεδρίες του Υπουργικού Συμβουλίου όπου «το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε και αιτήσεις που προωθούσε το δικηγορικό γραφείο (στο οποίο συγγενείς του, 1ου βαθμού, κατείχαν το 50%) ή άλλα πρόσωπα, τα οποία ήταν συνδεδεμένα με αυτόν, και συμμετείχαν στο πρόγραμμα μέσω της παροχής άλλων υπηρεσιών. Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει δικαίωμα ψήφου κατά την άποψή μας δεν απαλλάσσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την υποχρέωση και αυτός να ενεργεί με απόλυτη αμεροληψία και να φαίνεται ότι ενεργεί κατ’ αυτό τον τρόπο». Κι όμως σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του Αναστασιάδη στον «Πολίτη» στις 10/01/2021 δήλωνε ότι σε περίπτωση που εξακριβωθεί πως επί των ημερών του στην ηγεσία της χώρας ευνοήθηκε είτε το πρώην δικηγορικό του γραφείο είτε η οικογένειά του από το επενδυτικό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων δεν θα διστάσει να παραιτηθεί! Δεν τήρησε, για μια ακόμα φορά, τη δέσμευσή του. Οι πράξεις του γρονθοκοπούνται με τους λόγους του, οι σημερινοί λόγοι του με τους χθεσινούς και άντε να βρεις άκρη.

Γίνεται ένας ηγέτης, και δη εκλεγμένος, να θέτει το οικογενειακό συμφέρον πάνω από το εθνικό; Γίνεται και παραγίνεται όπως μας διδάσκει η Ιστορία. Αν επιτυγχανόταν μια συμφωνία το 2017 θα είχαν φωνή και οι Τ/Κ. Θα προϋπέθετε μια θετική τουρκική ψήφο στις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Με άλλα λόγια το χρυσοφόρο ΚΕΠ μπορεί να μην λειτουργούσε «ομαλά» για την οικονομική ελίτ των Ε/Κ ή ακόμα να καταργείτο. Τα checks and balances όπως λένε οι συνταγματολόγοι θα ενεργοποιούνταν. Αυτό για την ολιγαρχία της Κύπρου θα ήταν ανάθεμα. Η φιλαργυρία, όπως την έχω ορίσει πιο πάνω, ματαίωσε, πιθανότατα τελεσίδικα, τη λύση. Ανατριχιαστικό!