«Αμμόχωστος και Κυπριακό, δρόμοι παράλληλοι» του Ντίνου Θεοδότου

 

Τα δύο σημαντικά πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν το καλοκαίρι που πέρασε, ήταν φυσικά επακόλουθα της σαθρής διακυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη κατά τα χρόνια τής μέχρι τώρα παραμονής του στην εξουσία. Εάν κάποιος θα την περιέγραφε επιγραμματικά, θα έλεγε ότι τη χαρακτηρίζουν δύο μεγάλα αμαρτήματα: Η διαφθορά σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα, αρχής γενομένης από την κυβέρνηση, και δη από τον ίδιο τον Πρόεδρο, και η συνεχής επιδείνωση του Κυπριακού που δεν έχει τέλος.

Το τελευταίο βίντεο του Al Jazeera, το οποίο αναφέρεται σε έκδοση «χρυσών» διαβατηρίων σε Ρώσους ολιγάρχες για να αγοράσουν αγγλικές ποδοσφαιρικές ομάδες με εμπλοκή Κύπριου υπουργού, είναι αποκαλυπτικό της έκτασης της παρανομίας, της ασυδοσίας και των εγκλημάτων που διαπράττονται από τους ίδιους τους κυβερνώντες. Οι οποίοι έχουν ρεζιλέψει το κράτος απέναντι σε αυτούς που αναμένουμε στήριξη, την ΕΕ, και έχουμε χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας. Με τις νέες αποκαλύψεις καταρρίπτονται οι ισχυρισμοί του κ. Νουρή, που είναι και ισχυρισμοί της κυβέρνησης, ότι η υπόθεση του πρώτου βίντεο ήταν λίγο - πολύ… στημένη και ότι ήταν έργο του Κατάρ, το οποίο ως σύμμαχος της Τουρκίας συνωμότησε ενάντια της Κύπρου.

Δυστυχώς αυτό το αφήγημα, ότι δηλαδή για όλα τα δεινά μας φταίνε οι άλλοι και βασικά η «τουρκική αδιαλλαξία», αποτελεί το οχυρό πίσω από το οποίο κρύβεται η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει τις ήττες, τις ανεπάρκειες και τις άστοχες πολιτικές της. Όσο και αν προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που προκαλούν τα σκάνδαλα, ο κόσμος είναι πεπεισμένος για την εμπλοκή της. Το Υπουργικό Συμβούλιο, του οποίου προήδρευε ο Πρόεδρος, αποφάσισε να δοθούν διαβατήρια σε πελάτες δικηγορικών γραφείων, τόσο του ιδίου όσο και μερικών υπουργών του. Ταξίδεψε και έκανε δωρεάν διακοπές με την οικογένειά του με φίλο του Σαουδάραβα στον οποίο παραχώρησε διαβατήριο. Για αυτά τα ανήκουστα για Πρόεδρο κράτους έδωσε βέβαια τις δικαιολογίες του, αλλά ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Το τραγικό είναι ότι η σήψη, η διάβρωση και ο αμοραλισμός έχουν διαπεράσει όλους τους θεσμούς της κοινωνίας και της πολιτείας, και αυτό είναι η μέγιστη ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα Πρόεδρος. Πώς αναμένεται από τους πολίτες να εφαρμόζουν νόμους και διατάγματα όταν ο ίδιος ο αρχηγός του κράτους έχει εκπέσει στη συνείδηση του κόσμου θησαυρίζοντας σε βάρος της εικόνας της Κύπρου;

Το άλλο μεγάλο θέμα του καλοκαιριού, είναι το άνοιγμα της Αμμοχώστου και η αντικατοχική εκδήλωση του δήμου για την πόλη. Πέραν του ότι η προσέλευση των Αμμοχωστιανών ήταν απελπιστικά πενιχρή, αφού κανένας δεν πιστεύει πια σε τέτοιες εκδηλώσεις, σημειώνονται οι μεθοδεύσεις του Προέδρου για να κατευνάσει τα πνεύματα των αγανακτισμένων Βαρωσιωτών που τον προπηλάκισαν. Μετέφερε κουστωδία από υπουργούς για να νιώθει ενισχυμένος και φρόντισε να εκφωνήσει τελευταίος στη συγκέντρωση μια μελοδραματική ομιλία, έτσι που να μην μπορεί να υπάρξει αντίλογος. Δεν τοποθετήθηκε στο δίλημμά τους για προσφυγή ή όχι στην επιτροπή του Τατάρ για τις περιουσίες τους και πουλά πατριωτισμό σε βάρος τους.

Η τελευταία «πρωτοβουλία» του Προέδρου, που έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, ήταν η ιδέα-φούσκα της επιστροφής στο Σύνταγμα του 1960. Μετά τις «βολιδοσκοπήσεις» για τα δύο ανεξάρτητα κράτη, καταβάλλει άλλη μία προσπάθεια για να εκτρέψει το Κυπριακό από τη σωστή του βάση, που είναι τα ψηφίσματα του ΣΑ για ΔΔΟ. Το αποτέλεσμα ήταν να εισπράξει τα ειρωνικά σχόλια του Τατάρ. Όταν υποβάλλεις μία πρόταση που γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα απορριφθεί, σημαίνει ότι ο στόχος σου δεν ήταν η λύση του προβλήματος αλλά κάτι άλλο. Στην περίπτωσή μας είναι η περιπλοκή του, η επ’αόριστον καθυστέρηση και η σύγχυση ανάμεσα στον κόσμο. Ακόμη προσφέρουμε επιχειρήματα στις απαράδεκτες θέσεις της άλλης πλευράς, μόνοι μας υποσκάπτουμε ό,τι έχουμε κτίσει για τόσα χρόνια και χάνουμε όση αξιοπιστία μας έχει απομείνει. Οι αλλοπρόσαλλοι χειρισμοί του Προέδρου δείχνουν ότι, είτε δεν ξέρει τι του γίνεται, είτε συνειδητά μεθοδεύει τη διατήρηση τής ντε φάκτο διχοτόμησης. Και η κατρακύλα συνεχίζεται.