Όταν πέφτει η μάσκα των οπαδών του στάτους κβο

 

 

Δεν είστε οπαδοί της λύσης και της ειρήνης. Είστε οπαδοί του στάτους κβο. Έπεσε η μάσκα σας. Δεν ωφελεί πλέον ακόμα και η μάσκα του κορωνοϊού. Αν ήσασταν πραγματικοί οπαδοί της ειρήνης. Αν ενοχλούσασταν από το ότι είστε επαρχία της Τουρκίας. Αν ανησυχούσατε πράγματι από την ιδέα της προσάρτησης. Αν φοβόσασταν ότι θα αφομοιωθείτε, θα μετατραπείτε σε μειονότητα και θα αφανιστείτε τελείως με τον καιρό. Ναι, αν φοβόσασταν πραγματικά. Θα πιανόσασταν σφικτά τώρα από αυτή την πρόταση και θα λέγατε στον Αναστασιάδη «έλα στο τραπέζι να συζητήσουμε». Απορρίψατε αυτή την πρόταση χωρίς να τη συζητήσετε καθόλου. Είναι πολύ γελοίες οι δικαιολογίες που σκαρφιστήκατε. «Δεν είσαι ειλικρινής», είπατε στον Αναστασιάδη. Δεν είναι ντροπή να προβάλλεται αυτός ο ισχυρισμός χωρίς να δοκιμαστεί αν είναι ειλικρινής; Ιδού, σας απέδειξε ότι είναι ειλικρινής. Παίρνει την πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη. Αν δεν ήταν ειλικρινής, θα την έπαιρνε; Θα την υπέβαλλε στον Γκουτέρες;

Τι άλλο είπατε; «Καταστρέφει την ομοσπονδία!» Ιδού, σας δείχνει πως ούτε αυτήν την καταστρέφει. Και εκείνη η πρόταση είναι στο τραπέζι. Ο Αναστασιάδης είναι έτοιμος να συζητήσει και τις δύο προτάσεις. Και την ομοσπονδία. Και την επιστροφή στο 1960. Εσείς; Τι θέλετε; Δύο κράτη, έτσι δεν είναι; Μόνο δύο κράτη. Εσείς πώς θεωρείτε ίδια τη στάση του Αναστασιάδη με αυτή τη στάση; Πώς λέτε «είναι και αυτή μια πρόταση όπως εκείνη του Τατάρ;». «Να επιστρέψουμε στον συνεταιρισμό του 1960», σας λέει ο άνθρωπος. Πώς το μπερδεύετε αυτό με την πρόταση δύο κρατών του Τατάρ; Η τουρκική πλευρά διακήρυξε ότι δεν θα συζητήσει τίποτε άλλο εκτός από τα δύο κράτη και δεν θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η δε ελληνική πλευρά είναι έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι και να συζητήσει τα πάντα εκτός από τα δύο κράτη. Εσύ ως οπαδός της ειρήνης δεν το αντιλαμβάνεσαι αυτό; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι αντιτίθεσαι στο Σύνταγμα του 1960 μαζί με τον Ερντογάν και τον Τατάρ; Δεν μπορεί να μην το αντιλαμβάνεσαι. Όμως, δεν θέλεις να χάσεις το υφιστάμενο στάτους κβο. Διότι βρήκες και εσύ τον τρόπο να νέμεσαι τα αγαθά αυτού του στάτους κβο. Τι ζητάς; Δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία; Ε, ιδού και ο Αναστασιάδης δεν το απορρίπτει αυτό. Τότε πες στον Ταγίπ Ερντογάν, να πει στον Τατάρ, να καθίσει στο τραπέζι. Να αφήσει την ανοησία των δύο κρατών. Να την αφήσει, έτσι δεν είναι; Τότε; Μήπως ονειρεύεσαι να εκλέξεις τον άνθρωπο που θα ανατρέψει τον Τατάρ και θα καθίσει στη θέση του στο τραπέζι; Τι κενού περιεχομένου όνειρο! Νομίζεις ότι εκείνο το μέγαρο θα περάσει ξανά στα χέρια ενός τέτοιου άνδρα; Ξέχνα το! Άλλωστε, ακόμα και αν γίνει κάποιο θαύμα και πραγματοποιηθεί αυτό, δηλαδή ακόμα και αν καθίσει σε εκείνο τον θώκο στο μέγαρο ένας τέτοιος άνδρας, μήπως θα του επιτρέψει η Τουρκία να υποβάλει κάποιαν άλλη πρόταση εκτός από τα δύο κράτη; Μήπως θα την υποβάλει παρά την Τουρκία; Ακόμα δεν γεννήθηκε από τη μάνα του ένας τέτοιος πολιτικός εδώ.

Τι θα κάνετε αν τα Ηνωμένα Έθνη δουν θετικά την πρόταση του Αναστασιάδη; Πάλι θα την απορρίψετε; Με ποια δικαιολογία αυτή τη φορά; Συνηθίσατε άσχημα να ζείτε σε ένα πειρατικό κράτος. Σας τρομάζει το να μπείτε εντός του διεθνούς συστήματος δικαίου. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι έτοιμη να μοιραστεί μαζί σας τις εξουσίες. Όμως, εσείς δεν είστε έτοιμοι ακόμα και να επιστρέψετε και ούτε να μοιραστείτε καν τα εδάφη που αποκτήθηκαν μέσω της ξιφολόγχης. Τότε μην παραπονιέστε καθόλου. Ούτε για τη μετατροπή σε επαρχία. Ούτε για την προσάρτηση. Ούτε για τον πληθυσμό, ούτε για το ότι είστε μειοψηφία. Ούτε για τις νέες υπηκοότητες. Ούτε για τις αυξήσεις, ούτε για τις χρεωκοπίες. Ούτε για το φουγάρο που σκορπά δηλητήριο, ούτε για τα δάση που μετατράπηκαν σε μπετόν. Ούτε για τις προσφορές που προκηρύσσονται στην Άγκυρα, ούτε για τις αερογραμμές που χρεωκόπησαν.

Πρέπει να συγχαρούμε τον Αναστασιάδη επειδή θα κάνει στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ αυτή τη θαρραλέα πρόταση. Εγώ πάντοτε τη θεωρούσα ως την πιο κοντινή προς τη λύση, την πιο ρεαλιστική πρόταση. Αυτή είναι μια δημοκρατία στην οποία οι δύο πλευρές θα μπορούσαν να ζήσουν ειρηνικά και αδελφικά. Να μην χτυπιούνται άδικα όσοι λένε ότι όμως προηγουμένως δεν προχώρησε. Δεν είναι ότι δεν προχώρησε, δεν την άφησαν να προχωρήσει. Όμως, το χθες δεν είναι σήμερα. Και το αύριο δεν θα είναι σήμερα!