Ο Φούλης της Ποιότητας δεν μπορεί να μας λυπηθεί λιγάκι;

Εάν ο Αβέρωφ Νεοφύτου θεωρεί ότι μπορούμε να αντέξουμε ενάμιση χρόνο προεκλογική εκστρατεία υπό αυτές τις συνθήκες, θερμά θα παρακαλούσα κάποιος να του πει να κάνει λίγο κράτει. Διότι δεν θα το αντέξουμε. Εμείς στα ΜΜΕ και ο κόσμος ακόμα λιγότερο, φοβάμαι. 

Και κακώς τον ψέγουν ορισμένοι ότι ενώ συνέβαιναν πράγματα και θάματα εδώ, είχε αποσυρθεί στις Μαλδίβες νιώθοντας, θα προσέθετα, πως ίσως είχε και την ανάγκη να βρίσκεται σε ένα μέρος το οποίο βυθίζεται αλλά αν μη τι άλλο με πιο αργούς ρυθμούς από τη χώρα μας στα χέρια του Προέδρου του.

Κακώς ναι. Διότι από έναν Αβέρωφ ο οποίος τη μία στηρίζει τις αρλούμπες για το κράτος του 1960 -σε πλήρη αντίθεση με την τάχα ορθολογική στάση του στο Κυπριακό- ή, όπως χθες, μας ανακοινώνει ότι θα φτιάξει λέει «την Κύπρο της ποιότητας» μαζί μας, από αυτόν λοιπόν τον Αβέρωφ ο… χασιμιός Αβέρωφ, αυτός που εξαφανίζεται στα προβλήματα και εμφανίζεται με την πρώτη ηλιοφάνεια, είναι σίγουρα προτιμότερος. 

Δεν ξέρω εάν εκείνος ο Αβέρωφ λυπάται έστω και ελάχιστο τα αυτιά και τα μυαλά μας, όμως, το μόνο βέβαιο είναι πως ο άλλος, ο Φούλης ISO9001 της ποιότητας, καθόλου δεν μας λυπάται. Και είναι καιρός να το κάνει. Διότι θα μας τρελάνει. Και δεν αντέχουμε.

Οκτώ &*$^$^*#! χρόνια είναι στην εξουσία. Και θυμήθηκε ενάμιση χρόνο πριν τις Προεδρικές, μετά τα σκάνδαλα και όλα τα άλλα ρεζιλίκια στα οποία ακολουθούσε ως επί το πλείστον τακτικές αβλαβούς διελεύσεως, να μας ανακοινώσει την ποιοτική στροφή της κομπανίας του; 

Σοβαρά; Από τα διαβατήρια στο Έντεχνο, ένα πράγμα; Είπαμε Φούλη μου, είμαστε. Δεν το αρνούμεθα. Αλλά όχι τόσο!

Άστε που, όταν κάποιος κυβερνά οκτώ χρόνια και στον όγδοο παραδέχεται την απόλυτη απόσταση από την ποιότητα, λογικά προκύπτει και η απορία: καλά αν δεν μπορέσατε να τη φέρετε οκτώ ολόκληρα χρόνια, γιατί να σε εμπιστευτεί κανείς ότι θα τη φέρεις τώρα; Ή μήπως μπορούσες; Και δεν την έφερες; Ακόμα χειρότερα!

Όμως, ο Φούλης είναι πονηρούλης. Ακόμα και χθες που αμόλησε τη συγκεκριμένη ατάκα επισκεπτόμενος την Αγία Νάπα προσέξτε τι είπε: «Να συγχαρώ την κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη και τους αρμόδιους Υπουργούς γιατί χωρίς τη στήριξη τους δεν θα βλέπαμε σήμερα, σε αυτό τον δυναμικό Δήμο, να γίνονται έργα της τάξης των 14 εκατομμυρίων ευρώ».

«Την κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη και τους αρμόδιους Υπουργούς». Τις δηλώσεις Αβέρωφ τις αναγνωρίζεις πάντοτε από το ότι η ουρά του είναι βγαλμένη απ' έξω. Στα δύσκολα συνήθως αλλά και ακουσίως ενίοτε, στα εύκολα. Όπως εδώ.

Υποθέτω πως το επόμενο βήμα μετά τα συγχαρητήρια στην «κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη και τους αρμόδιους Υπουργούς», τους αρμόδιους όχι όλους ειδικά τώρα που πάμε και σε εκλογές, θα είναι να οργανώσει και ένα γεύμα γνωριμίας. 

Ο/η κάθε υπουργός θα φοράει και ένα καρτελάκι με το όνομα του έτσι που να γνωριστούν πιο εύκολα με τον αρχηγό του κόμματος. Τους. Πώς γνώρισε ο Νίκος Αναστασιάδης τον Σαουδάραβα με τα αεροπλάνα έναν χρόνο μετά που τον είχε γνωρίσει; Κάπως έτσι.

Το ωραιότερο όμως ο Φούλης το είπε μετά: Μιλώντας για τα της τοπικής αυτοδιοίκησης σχολίασε ότι σημαντική για τον ίδιο μεταρρύθμιση είναι «ότι μειώνουμε τις εκλογικές διαδικασίες που κοστίζουν». Έσπευσε όμως να διευκρινίσει ότι δεν εννοεί, λέει, το χρηματικό κόστος.

Αυτά, είπε, «δεν τα λογαριάζω». Για να εξηγήσει ότι αναφερόταν στο κόστος που δημιουργείται «σε μια παρατεταμένη εκλογική περίοδο στην Κύπρο, που αναγκάζεται ο κάθε πολιτικός ή το κάθε κόμμα δυστυχώς, να παίρνει και αποφάσεις όχι τόσο ωφέλιμες για τον τόπο, αλλά ωφέλιμες για τις κομματικές ψήφους». Έχει και θράσος.

Θα μπορούσε κάλλιστα να του υποδείξει κάποιος και μάλλον θα έπρεπε, οπότε ας γίνω και πάλι ο κακός της ημέρας, ότι εάν θεωρεί πως σε ένα κράτος στο οποίο υπάρχει π.χ. έλλειψη σε φάρμακα για τη λευχαιμία ή που σχολεία διώχνουν μαθητές λόγω υποδομών, εάν λοιπόν σε αυτό το κράτος τα οκτώ περίπου εκατομμύρια που κοστίζουν οι Εκλογές «δεν τα λογαριάζει» ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος, τότε καλό θα ήταν να τα βάζει από την τσέπη του για να γίνονται εκλογές.

Σίγουρα δε, όχι από την τσέπη του κόσμου. Όσο για την παρατεταμένη εκλογική περιόδο, την οποία ο ίδιος επιχειρεί να ξεκινήσει, η σύσταση και κυρίως η παράκλησή μου, είναι αυτή με την οποία ξεκίνησα. 

Να μας λυπηθεί επιτέλους. Λίγο. Έστω και το ελάχιστο με όλα αυτά που λέει και κάνει, θα κάνει μεγάλη διαφορά. Δεν ζητάμε πολλά. Έτσι δεν είναι; Έλεος ζητάμε Φούλη μου. Αυτό μόνο. Έλεος!..