Οι δήμοι στη ναφθαλίνη

 

 

Προσπαθώ να κατανοήσω την απόφαση των βουλευτών την Πέμπτη για αναστολή των δημοτικών εκλογών και τη διεξαγωγή τους σε δυόμισι περίπου χρόνια από τώρα. Είναι ακόμα ένα πλήγμα στη δημοκρατία η απόφαση αυτή και, όπως φάνηκε, οι βουλευτές αποφάσισαν με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον και την επιβίωση του κόμματός τους. Αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί, είναι ότι στη θέση που κατέχουν τους εξέλεξε ο λαός με την προσδοκία ότι θα διαφυλάξουν τη δημοκρατία, τους θεσμούς και ότι θα είναι συνήγοροι της κοινωνίας και ότι θα αποφασίζουν με κριτήριο το συμφέρον των πολιτών και όχι των κομμάτων τους.

Το ότι ο κόσμος πρέπει να ανεχτεί για ακόμα δυόμισι χρόνια ανίκανους δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, κοινοτάρχες με άνοια, στον δήθεν βωμό της μεταρρύθμισης είναι δημοκρατία! Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν ήταν θέμα μεταρρυθμίσεων, γιατί αν ήταν θέμα μεταρρυθμίσεων θα μπορούσε να υπογραφεί νομικό σύμφωνο με όλους τους υποψηφίους ότι σε περίπτωση εκλογής τους θα όφειλαν να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους δήμους τους. Η απόφαση αυτή είναι ντροπιαστική και προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών. Η αλήθεια είναι ότι τα κόμματα φοβούνται την ακόμη μεγαλύτερη κατρακύλα των ποσοστών τους. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει, είναι ότι το να παίρνεις απόφαση να μην κάνεις τίποτα, συντηρώντας το status quo, θα φέρει αναπόφευκτα ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες από αυτές που προσπάθησαν να αποφύγουν τώρα. Οι πλείστοι δημότες είναι απογοητευμένοι με την όλη κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση, με μοναδική ίσως εξαίρεση έναν δύο δήμους στην Κύπρο που δουλεύουν σωστά, χωρίς να θέτουν οι δήμαρχοί τους το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το συλλογικό καλό, όπως για παράδειγμα ο Δήμος της Λάρνακας και ο Δήμος της Πάφου.

Υπάρχουν, όμως, και δήμαρχοι που από εκεί που ήταν φορτωμένοι «κόκκινα δάνεια» βρέθηκαν να πουλούν ιδιόκτητες επαύλεις πάνω σε παραλίες, έχοντας παράλληλα εικονικά κολέγια στα οποία φοιτούν δήθεν φοιτητές, οι οποίοι εγγράφονται και μετά απορροφούνται σε άλλες επιχειρήσεις ως εργάτες (και ύστερα το κόμμα που εκπροσωπούν διαμαρτύρεται για την παράνομη μετανάστευση). Αυτούς, λοιπόν, τους δημάρχους, μαζί με αυτούς που κατάντησαν τις γειτονιές μας έναν απέραντο σκουπιδότοπο χωρίς κανένα απολύτως όραμα και σοβαρό πλάνο, γιατί τους  επικροτούμε, αφήνοντάς τους με ακόμα δυόμισι χρονιά να διοικούν με απαράδεκτο και ανήθικο τρόπο τους δήμους εις βάρος των πολιτών και της δημοκρατίας;

Οι βουλευτές και τα κόμματα τα οποία εκπροσωπούν απέδειξαν ακόμα μια φορά πόσο ανίκανοι είναι να εξυπηρετήσουν και να σεβαστούν τους πολίτες και τις ανάγκες τους. Με την απόφασή τους αυτή, επιβεβαίωσαν τις υποψίες μας ότι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να αναλαμβάνουν ευθύνη και να αναλαμβάνουν το ρίσκο μιας αλλαγής, εστιάζοντας στα θετικά στοιχεία που θα προκύψουν από μια εκλογική διαδικασία, αλλά και έχοντας ένα στρατηγικό πλάνο διαχείρισης των αρνητικών συνεπειών ενός μη θεμιτού εκλογικού αποτελέσματος. Έχουν περάσει 4 μήνες από τις βουλευτικές εκλογές και κάποιοι κομματάρχες και κόμματα βρίσκονται ακόμη στο στάδιο του θυμού και της κατάθλιψης αντί να έχουν ένα πλάνο το οποίο θα μετριάσει τη ζημιά που υπέστηκαν. Στο μόνο πλάνο που όλοι τους παίρνουν άριστα είναι στη δειλία και στο να τα βάζουν στα πόδια. Έχουν διδακτορικό στη φυγή και στη μη ανάληψη ευθύνης. Κατά τ’ άλλα, όλοι νομίζουν ότι με το μαγικό ραβδί τους θα εκλέξουν δικό τους Πρόεδρο το 2023 ή θα αυξήσουν τα ποσοστά τους στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Το μόνο που πέτυχαν βάζοντας τους δήμους στη ναφθαλίνη είναι να παρατείνουν την παρασιτική τους επιβίωση και να σπρώξουν ακόμα πιο μακριά τον κόσμο. Αυτό και αν θεωρείται μεταρρύθμιση!

Υ.Γ. Όσοι με γνωρίζουν και με διαβάζουν όλα αυτά τα χρόνια, καταλαβαίνουν ότι αυτό το άρθρο γράφτηκε με τον ίδιο γνώμονα που γράφονται όλα τα άρθρα μου, δηλαδή υπερασπιζόμενη το καλώς νοούμενο συμφέρον των πολιτών και τη δημοκρατία. Δεν με ενδιαφέρει και αρνήθηκα συζήτηση πιθανής υποψηφιότητάς μου σε δήμους εδώ και μήνες.