«Ταμείο αλληλεγγύης ή ταμείο ψηφοθηρίας;» του Άδωνι Παπακωνσταντίνου

Η αποφράδα περίοδος του Μαρτίου του 2013 είναι γνωστή σε όλους, κυρίως για την μεγαλύτερη ληστεία του αιώνα που αποστέρησε τις αποταμιεύσεις ζωής από τους καταθέτες των δύο μεγαλύτερων τραπεζων.  Κύπρου και Λαϊκής. Στην Κύπρου το «κούρεμα» ήταν 47.5% ενώ στην Λαϊκή 100%.  Και στις δύο περιπτώσεις για ποσά άνω των 100,000.

Μετά την σύσταση του ΣΥΚΑΛΑ (Συνδέσμου Καταθετών της Λαϊκής) άρχισε ένας αγώνας για αποκατάσταση.

 

Και τι δεν ακούσαμε.

 

Διαλέξατε την λανθασμένη τράπεζα (σημειωτέον ήταν η μόνη Κρατική).

Το bail-in (κούρεμα) ήταν Ευρωπαϊκή νομοθεσία / οδηγία (Δεν ήταν).

Μου έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο στο EUROGROUP (Νίκος Αναστασιάδης). Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν στο Eurogroup είναι ξεχωριστό θέμα.

Άν δεν ποχωρούσαμε σε κούρεμμα θα μας έκλειναν όλες τις τράπεζες!

Δεν υπήρχε άλλη επιλογή.

Οι καταθέσεις κάποιων όμως, βρήκαν τον δρόμο προς το εξωτερικό, ακόμα και όταν οι τράπεζες ήταν κλειστές!

 

Η κοροϊδία συνεχιζόταν, παρόλο που σταδιακά και με άοκνες προσπάθειες καταφέραμε, σαν Σύνδεσμος, κάπου στο 2017 να αναγνωριστεί από την Πολιτεία ότι όντως οι πράξεις και αποφάσεις του 2013 ήταν άδικες και αδικαιολόγητες, τουλάχιστον για κάποιους, όχι λίγους, πολίτες. Η εκτελεστική εξουσία έδειξε διάθεση να πράξει κάτι προς την κατεύθυνση αποκατάστασης και με στήριξη από την Βουλή, που σίγουρα ένοιωθε τύψεις για τις αποφάσεις που πήραν και για όλες τις ακατονόμαστες  νομοθεσίες που ψήφισαν, αρκετές χωρίς καν να τις διαβάσουν. Άρχισε τότε ο κόσμος να βλέπει κάποια ελπίδα.

 

Παρόλο που είχαν περάσει τέσσερα χρόνια, από το 2013 και παρόλες τις υποσχέσεις Προέδρου, Υπουργού Οικονομικών, Βουλευτών, κομματικών αξιωματούχων και γενικότερα των πάντων, ότι οι άνθρωποι που κουρεύτηκαν για να σωθεί η οικονομία, έπρεπε να αποκατασταθούν, ακόμα δυστυχώς τίποτα δεν είχε γίνει. Παραμονές προεδρικών εκλογών του 2018, εξαγγέλθηκε στην είσοδο του προεδρικού μεγάρου, από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά του τότε υπουργού των οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη, το περιβόητο, ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.

 

Τον Νοέμβριο του 2017, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσκάλεσε το ΔΣ του ΣΥΚΑΛΑ σε συνάντηση στο Προεδρικό. Αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη αφού για μήνες προηγουμένως ο ΣΥΚΑΛΑ έστελνε συστηματικά αιτήματα για συνάντηση με τον Πρόεδρο, χωρίς όμως ανταπόκριση. Την ημέρα της συνάντησης ανακαλύψαμε ότι παρόμοια πρόσκληση είχε λάβει και ο Σύνδεσμος Κατόχων Αξιογράφων, η συνάντηση των οποίων με τον Πρόεδρο ήταν αμέσως μετά την δική μας.

 

Στην συνάντηση με τον Πρόεδρο, που ήταν πολύ εγκάρδιος, ο Πρόεδρος μας προμήθευσε με αντίγραφο της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 8 Νοεμβρίου 2017, που διόριζε τον Πρόεδρο και μέλη της επιτροπής διαχείρισης του Ταμείου αλληλεγγύης και υπερθεμάτισε την εξαγγελία. Ο Πρόεδρος, με απολογητικό ύφος, αναγνώρισε το άδικο των αποφάσεων, μας επανέλαβε βεβαίως τις ιστορίες των πιστολιών στον κρόταφο και μας ανακοίνωσε ότι το Κράτος αποφάσισε να ιδρύσει (να χρησιμοποιήσει κάποιο ήδη ιδρυμένο από το 2013) Ταμείο Αλληλεγγύης.

 

 

«Το κράτος, αναγνωρίζοντας την συνεισφορά όλων εκείνων που συνεισέφεραν με τις  θυσίες τους τον Μάρτη του 2013, στην  διάσωση του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, εξαγγέλλει σήμερα την ίδρυση του Ταμείου Αλληλεγγύης σκοπός του οποίου,  θα είναι η απάμβλυνση της ζημιάς που υπέστησαν». Με αυτά τα λόγια εξήγγειλε την ίδρυση του εν λόγω ταμείου ο τότε υπουργός οικονομικών.

 

Από τότε μέχρι σήμερα η επιτροπή του Ταμείου Αλληλεγγύης συνεδρίασε τέσσερεις φορές και αυτές με το ζόρι, χωρίς να παρθεί οποιαδήποτε ουσιαστική απόφαση. Ακόμα και το σχέδιο της αίτησης έτυχε συζητήσεων, χωρίς αποτέλεσμα. Κυρίως γιατί το κυβερνητικό στρατόπεδο παλινδρομούσε μεταξύ μιας απλής αίτησης και μιας όπου υπήρχαν προϋποθέσεις για  προσκόμιση στοιχείων για άλλα περιουσιακά στοιχεία, για οικογενειακή κατάσταση κ.λπ..  Το θέμα προσεγγιζόταν όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα όπου κάποιος έπρεπε να αποδείξει ότι δεν είχε από τον ήλιο μοίρα και ότι βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με ανύπαρκτους πόρους επιβίωσης. Το γεγονός ότι οι πληγέντες το 2013 ήταν σωστοί οικογενειάρχες η / και επιχειρηματίες που έκαναν σωστά το «κουμάντο» τους, εξ’ ου και είχαν αποταμιεύσεις, καθόλου δεν μετρούσε. Η επιτροπή του Ταμείου Αλληλεγγύης (ΤΑ), το κρατικό κομμάτι της, θεωρούσε, πιθανό ακόμα να θεωρεί, ότι το ΤΑ έγινε για αυτούς που θα «πεθάνουν» αν δεν βοηθηθούν. Το γεγονός ότι οι εν δυνάμει δικαιούχοι του ΤΑ είναι αυτοί που έγιναν το ανάχωμα με αποταμιεύσεις ζωής, για να διασωθεί το Κράτος και η οικονομία, πέρασε στα ψιλά γράμματα.

 

Σε ότι δε αφορά τους τρόπους εκμετάλλευσης της Κρατικής ακίνητης ιδιοκτησίας με την οποία προικοδοτήθηκε το Ταμείο, ακόμα δεν κατάφερε η επιτροπή να ταξινομήσει αυτή την περιουσία για να συζητηθούν τρόποι εκμετάλλευσης της.

 

Η γενική εντύπωση κάποιου, του υπογράφοντος, που συμμετέχει στην επιτροπή του ΤΑ εκπροσωπώντας μερίδα πληγέντων των αποφάσεων του 2013, είναι ότι η Κυβέρνηση απλά δεν θέλει να προχωρήσει το ΤΑ και να εκπληρώσει τους στόχους για τους οποίους υποτίθεται δημιουργήθηκε.

 

Σήμερα, τρία χρόνια και κάτι, μετά την ίδρυση του ΤΑ, είμαστε ακόμη στις θεωρητικές προθέσεις και στο σημείο εκκίνησης. Τι επί τέλους θα γίνει άμεσα και πρακτικά  ούτως ώστε οι άνθρωποι που υπέστησαν τις καταστροφικές συνέπειες  εκείνων των αποφάσεων να ελπίζουν; Η όλη  πορεία των εργασιών της επιτροπής του Ταμείου Αλληλεγγύης δεν μας αφήνει περιθώρια ελπίδας! Αντίθετα, η πρωτοφανής καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, και η συνεχής εμπλοκή άσχετων θεμάτων,  μας βάζει  σε σκέψεις και υποψίες.

 

Έστω και τώρα καλούμε το Κράτος, συγκεκριμένα την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών, να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αισθανθεί το βάρος και την ευθύνη που έχει στο θέμα της αποκατάστασης των πληγέντων, το οποίο είναι και θέμα, πρώτιστα, ΗΘΙΚΗΣ τάξης.

 

Το αβίαστο ερώτημα το οποίο προκύπτει, λαμβάνοντας υπ’ όψη τα προαναφερθέντα είναι:

 

Το ταμείο είναι όντως Ταμείο Αλληλεγγύης η Ταμείο Ψηφοθηρίας (εκλογές 2018);

 

 

Ο κ. Άδωνις Παπακωνσταντίνου είναι Πρόεδρος του ΣΥΚΑΛΑ και υποψήφιος της Πορείας Αλλαγής με το ψηφοδέλτιο των Οικολόγων στη Λευκωσία.