Νύχι και κρέας ή κώλος και βρακί

 

Καλημέρα κύριε Ερσίν. Πώς είσαι; Πώς πάνε τα κέφια; Τι γίνεται; Φαίνονται καθαρά σήμερα τα βουνά του Ταύρου; Σαμποτάρει αυτή την πηγή έμπνευσής μας η σκόνη που μας πλάκωσε από τις αραβικές ερήμους, έτσι δεν είναι; Εγώ δεν μπόρεσα να τα δω. Εσύ μπόρεσες; Αν δεν φαίνονται καθαρά τα βουνά του Ταύρου, δεν νιώθω ασφαλής. Δεν καταλαβαίνω ότι είμαστε σαν το νύχι και το κρέας. Να μείνει μεταξύ μας, αλλά λατρεύω τούτο το ζήτημα κρέας-νύχι. Το είπα και σε Ελληνοκύπριους φίλους μου. Γέλασαν. «Πες του ότι εμείς λέμε κώλος και βρακί», μου είπαν. «Δηλαδή έτσι είστε και εσείς με την Ελλάδα;», ρώτησα. «Ναι έτσι, όμως διαφορετικά από το δικό σας νύχι και κρέας», είπαν. «Το νύχι και το κρέας δεν χωρίζονται, όμως εδώ σε εμάς υπάρχουν και κάποιοι που γυρίζουν ξεβράκωτοι»! Τέλος πάντων, εσύ μην το σκέφτεσαι αυτό κύριε Ερσίν. Και μην τυχόν και επιχειρήσεις να κάνεις νέα δήλωση πάνω σε αυτό το θέμα. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ίση κυριαρχία μας ο κώλος και το βρακί! Απολύτως καμία! Την ώρα που εσύ κοίταζες αν φαίνονται ξεκάθαρα τα βουνά του Ταύρου το πρωί, εγώ ξύπνησα με μπάντες και εμβατήρια σήμερα. Κοίταξα από το παράθυρο να δω τι γίνεται. Μπροστά η στρατιωτική μπάντα. Πίσω παιδιά. Παιδιά δημοτικού. Στέκονται στη σειρά και βαδίζουν. Με μικρές σημαίες. Αν το ένα κρατούσε τουρκική σημαία, το άλλο κρατούσε σημαία της ΤΔΒΚ. Οι δάσκαλοί τους τα προειδοποιούν συνεχώς για να μην χαλάσουν τη σειρά. Για κάποιο λόγο θυμήθηκα το ποίημα «Μίσος»:

«Αυτό το μίσος από πάνω μου

Να φύγει δεν μπορεί μα τον Θεό

Χίλια κεφάλια γκιαούρηδων

Να πληρώσουν ένα μίσος δεν μπορούν»…

Είναι ένα αξέχαστο ποίημά μας από τη δεκαετία του εξήντα. Βύζαξαν με σπόρους μίσους και εχθρότητας τα μωρά που γεννήθηκαν μετά το 1963. Έτσι τράφηκαν και όσοι γεννήθηκαν στον νότο μετά το 1974. Μια Ελληνοκύπρια έλεγε: «Πάντα κοιμίζουμε τα παιδιά μας τρομάζοντάς τα ότι θα έρθει ο τουρκικός στρατός». Τα παιδιά πέρασαν λέγοντας εμβατήρια. Ύστερα διάβασα τη δική σου δήλωση. «Μπορούμε να έρθουμε σε κατάσταση να πουλούμε ηλεκτρισμό στην Ευρώπη», λες. Μπράβο! Άρα, δεν σου έδωσαν άδικα το βραβείο του κρατικού άνδρα της χρονιάς. Ενώ ακόμα και η σημαία που βρίσκεται πάνω στα βουνά μας φωταγωγείται χάρη στον ηλεκτρισμό που δίνουν οι Ελληνοκύπριοι, το να ονειρευόμαστε να πουλούμε ηλεκτρισμό στην Ευρώπη είναι κάτι τρομερό. Αν δεν φαίνονταν καθαρά τα βουνά του Ταύρου, μήπως θα μπορούσες να έκανες τέτοιο όνειρο; Αν δεν φαίνονταν καθαρά τα βουνά του Ταύρου, μήπως θα ήταν διπλάσια η τιμή του νεσκαφέ 200 γραμμαρίων στον βορρά από την τιμή του στον νότο; Κοίτα, ακόμα και τις πατάτες άρχισε να τις αγοράζει από τον νότο ο λαός. Διότι και η δική τους τιμή είναι η μισή από εκείνη στον βορρά. Γιατί; Επειδή φαίνονταν καθαρά τα βουνά του Ταύρου, γι’ αυτό. Όμως, τι είναι αυτός ο καβγάς της γειτονιάς τώρα; Οι μαριονέτες μας τρώνε η μία την άλλη. Στείλε μήνυμα στον Ταγίπ να τραβήξει τα αφτιά των άτακτων. Τι είναι τούτες οι παραιτήσεις κάθε λίγο; Να καθίσουν φρόνιμα στη θέση τους. Να μείνει μεταξύ μας, όμως λατρεύω τον καβγά των παλικαριών μας. Τελειώνω όταν λένε κάποτε «ή εκείνος ή εγώ». Τι καλά διαχειρίστηκες την υπόθεση, μην σε ματιάσω. Και η πίτα σωστή και ο σκύλος χορτάτος. Ανέθεσε λίγο την εντολή στον Τουφάν. Πάντα λέει να σταθούμε στα δικά μας πόδια ως γνωστόν. Να δούμε πώς στεκόμαστε. Ύστερα σηκώθηκες και πήγες στον ποδοσφαιρικό αγώνα. Και αυτό είναι ωραίο. Άλλωστε, αν δεν ήρθε απάντηση από την Άγκυρα, τι μπορείς να πεις εσύ γι’ αυτό τον καβγά της γειτονιάς; Τι παράξενος είναι τούτος ο πρωθυπουργός μας; Γιατί δεν ρωτά απευθείας την Άγκυρα για τέτοια πράγματα και ρωτάει εσένα; Υπάρχει κυβερνήτης εδώ, κυβερνήτης. Ας ρωτούσε τον κυβερνήτη. Μήπως δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος είναι ένας βοηθός κυβερνήτη; Ποιος τον υποδέχτηκε όταν πήγε στην Άγκυρα; Ο βοηθός κυβερνήτη! Ο αντίστοιχός του δηλαδή! Άσε. Εσύ κοίτα το κέφι σου. Κοίτα τα βουνά του Ταύρου. Και μην αμελήσεις να μας ειδοποιήσεις. Κράτα τη νηστεία σου. Κάνε το ναμάζι σου. Πάρε το κομπολόι σου. Και προσευχήσου. Σκάσε τον Νίκο όσο μπορείς να τον σκάσεις. Δεν σκάει και τόσο εύκολα. Λέγε του, καθημερινά λέγε του. Η Κύπρος είναι και θα παραμείνει τουρκική. Αναμφίβολα υπάρχουν 63 χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες στο νησί! Εγώ νόμιζα σαράντα χιλιάδες. Τελικά ήταν 63 χιλιάδες, λέει. Να παρακαλείς να αυξηθούν, να μην μειωθούν. Σύντομα θα έρθω στην πόρτα σου. Θα ζητήσω προσάρτηση. Σύνδεσέ μας με τα βουνά του Ταύρου, θα σου πω. Αν δεν μας συνδέσεις, είσαι προδότης της πατρίδας! Ο Ντενκτάς δεν μπόρεσε να μας συνδέσει. Τουλάχιστον εσύ σύνδεσέ μας. Αντί να μεταφέρουμε εδώ την Αλεξανδρέττα από την Τουρκία, να γίνουμε εμείς Αλεξανδρέττα. Να τελειώσει αυτή η υπόθεση!

Νομίζω ότι από εδώ και μπρος η Τουρκία θα μας στείλει έναν κυβερνήτη πλέον. Πόσες φορές θα μας υπομένει; Στηρίζεται κυβέρνησή σε εσάς; Σήκω σήμερα το πρωί πάλι. Κοίτα πάλι τα βουνά του Ταύρου. Φαίνονται καθαρά, έτσι δεν είναι; Ησύχασε. Πιες τον καφέ σου τώρα…