«Για τον Ζαχαρία Π. Ζαχαρίου της Σκάλας» της Ρένας Χόπλαρου

Τα φώτα της δημοσιότητας είναι συνήθως στραμμένα στους βουλευτές Λευκωσίας. Αυτοί έχουν και τη μερίδα του λέοντος σε τηλεοπτικό χρόνο. Οι απόψεις και το έργο των πολιτικών της επαρχίας υποεκπροσωπούνται, μένουν άγνωστα στο ευρύ κοινό ή γίνονται γνωστά για εντελώς λάθος εξωπολιτικούς λόγους. Να πω εξαρχής ότι δεν έχω καμία συγγενική ή άλλη σχέση εξάρτησης με τον κ. Ζαχαρίου, για τον οποίο γράφω σήμερα. Ούτε καν καφέ δεν έχω πιει μαζί του. Έχουμε ανταλλάξει λίγες τυπικές κουβέντες όσο ήμουν στο Πολιτικό Γραφείο του ΔΗΣΥ, αλλά τον παρακολουθούσα προσεκτικά τα τελευταία χρόνια μιας και είμαι ψηφοφόρος Λάρνακας. Ήταν για μένα ευχάριστη έκπληξη το ότι δεν έριξε ούτε μία λαϊκιστική «φωτοβολίδα» όλα αυτά τα χρόνια. Έδειχνε να μην παρασύρεται από απόψεις του συρμού και τη γνώμη των πολλών. Με άλλα λόγια είχε δική του στέρεη άποψη (δίχως αυτό να σημαίνει ότι πάντα συμφωνούσα με αυτήν).

Ο ίδιος σε μια κάπως έντονη συζήτηση που ξέσπασε για το Κυπριακό σε μία από τις συνεδρίες του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ είχε πει: «Σωστός ή λάθος, δεν ξέρω. Αυτά σκέφτομαι με το ξερό μου το κεφάλι, αυτά λέω. Αυτά που πιστεύω». Είναι πολύ ωραίο και σπάνιο να ακούς αυτά που όντως πιστεύει ένας πολιτικός, χωρίς μισόλογα και θεατρινισμούς. Όσες φορές τον άκουσα να μιλά ήταν σαφής ως προς τη διαδικασία, σαφής στη θέση και στις αποφάσεις του, χωρίς καμία επικοινωνιακή φλυαρία ή δουλικότητα προς την ηγεσία του κόμματος. Επίσης, άκουγε όντως με προσοχή όσα έλεγαν αυτοί που διαφωνούσαν μαζί του και δεν δίσταζε να μετατοπίσει τη θέση του εάν πειθόταν.

Ο Ζαχαρίας Ζαχαρίου, βουλευτής ΔΗΣΥ Λάρνακας, αποχωρεί οικειοθελώς από την πολιτική σκηνή, ύστερα από δύο επιτυχημένες θητείες στη Βουλή. Εάν έβαζε τρίτη φορά υποψηφιότητα το πιθανότερο είναι να ξανάβγαινε βουλευτής. Αυτό από μόνο του είναι μια αξιοπρόσεκτη πράξη, μιας και η πολιτική είναι εθιστική σαν τα ναρκωτικά. Θέλει μεγάλη δύναμη χαρακτήρα για να πει κανείς από μόνος του «έως εδώ ήταν για μένα, αποχωρώ».

Ο Ζαχαρίας Ζαχαρίου κατάγεται από μια πολύ φτωχή οικογένεια της Ξυλοτύμπου. Σπούδασε οπτικός με μεγάλες δυσκολίες στην Αθήνα, και αυτό έχει τη σημασία του γιατί προέρχεται από τα σπλάχνα της κοινωνίας. Πολιτικά ανήκει σε αυτό που ονομάζουμε λαϊκή Δεξιά, χωρίς όμως να λαϊκίζει ή να είναι μισαλλόδοξος. Όντως εκπροσωπεί αυτούς που τον ψήφισαν αλλά δεν υποβιβάζει την προσωπικότητά του, εξευτελίζοντας τον εαυτό του με παιδαριώδεις πράξεις για να κερδίσει την εύνοια των ψηφοφόρων του. Μιλά πάντα πολιτικά, δεν κάνει lifestyle πολιτική μέσα από τα περιοδικά μόδας και τα social media. Μιλά και γράφει απλά, χωρίς να είναι απλοϊκός ή απλουστευτικός. Ο Κώδικας Αρχών και Κανόνων Δεοντολογίας και Διαφάνειας για τα Μέλη της Βουλής έχει τη δική του σφραγίδα ως προέδρου της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών της Βουλής. Είναι σημαντικό ότι η δουλειά της επιτροπής αναγνωρίστηκε κι από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Εκ μέρους του ΑΚΕΛ, ο Άριστος Δαμιανού είπε πως η Βουλή αποκτά κώδικα δεοντολογίας ύστερα από 60 χρόνια λειτουργίας και αναγνώρισε ότι «πολλές φορές, είτε ηθελημένα είτε άθελα, με τις συμπεριφορές μας πληγώνουμε την εικόνα του Κοινοβουλίου και σε μια περίοδο που η απαξίωση βρίσκεται στο απόγειο όλοι πρέπει να βάλουμε το λιθαράκι μας για να αποκαταστήσουμε την εικόνα των θεσμών και του Κοινοβουλίου».

Σε ένα πρόσφατο άρθρο του ο Ζαχαρίας Ζαχαρίου γράφει: «Έχουμε κάνει στο τέλος της ημέρας όλους να νιώθουν ότι είμαστε οι κλέφτες και οι απατεώνες τούτης της κοινωνίας. Οι βουλευτές και με τα λάθη τους –και έχουν κάνει πάρα πολλά λάθη– και το δικαίωμα που δώσαμε στην κοινωνία να μας κρίνει με τέτοιο τρόπο είναι οι εκπρόσωποί σας, είναι αυτοί που μπορείτε τον Μάη να στείλετε σπίτι τους, είναι αυτοί που μπορείτε να αλλάξετε. Είναι αυτοί που σας εκπροσωπούν και μεταφέρουν τις δικές σας απόψεις στη λειτουργία της Δημοκρατίας. Δεν μπορεί όλοι να είναι απατεώνες. Φτάνει πια με τη γενίκευση ότι όλοι είναι το ίδιο πράγμα. Έχει και αξιόλογους ανθρώπους και πρέπει επιτέλους να μάθουμε να κρίνουμε και να στέλνουμε στη Βουλή αυτούς που αξίζουν γιατί η κυπριακή πολιτεία, ο κυπριακός λαός έχει πολλές υγιείς δυνάμεις. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια τα βλέπουμε όλα μαύρα και άραχνα. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν να δείξουν ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά». Εύχομαι το άτομο που θα μπει στη Βουλή στη θέση του Ζαχαρία Ζαχαρίου να έχει την ίδια αίσθηση ευθύνης και όντως αυτή τη φορά να μην χαραμίσουμε την ψήφο μας σε ανάξιους ανθρώπους.