«Η πολιτική ανισότητα και η πολιτική παράλυση έγιναν αίφνης πολιτική ισότητα» του Θεόδωρου Θεοδώρου

 

«Θέλω να απαλλαχτώ από την τουρκική κατοχή. Θέλω να απαλλαχτώ από τα κατοχικά στρατεύματα. Θέλω να απαλλαχτώ από τις καταραμένες συνθήκες εγγυήσεων του ’60. Θέλω να πάρω εδάφη πίσω, τη Μόρφου, τα Βαρώσια και άλλες περιοχές. Θέλω μία δίκαιη διευθέτηση του περιουσιακού. Αλλά, για να τα πάρω όλα αυτά, χρειάζεται να δώσω στους Τουρκοκυπρίους την πολιτική ισότητα. Επιπρόσθετα, κατανόησα και στήριξα την προσπάθεια του Προέδρου της Δημοκρατίας για να σπάσουμε το αδιέξοδο, με την αποκεντρωμένη ομοσπονδία. Λέχθηκαν, και δεν διαφωνώ, πως πολλές εξουσίες στην κεντρική κυβέρνηση κάνουν το κράτος μη λειτουργικό. Γι’ αυτό και ακούστηκε η σωστή και σοφή θέση για αποκεντρωμένη ομοσπονδία», δήλωσε ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ μετά το πέρας των συναντήσεων που είχε με πρέσβεις χωρών μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ενόψει της άτυπης πενταμερούς, ο Αβέρωφ Νεοφύτου παραθέτει τις γενικές γραμμές στο «πάρε-δώσε» του Κυπριακού.

Και πάλι η πολιτική ισότητα στο προσκήνιο. Εκ των ουκ άνευ, αν θέλουμε να επανενώσουμε την πατρίδα μας. Σίγουρα ορθότατες θέσεις, οι οποίες όμως δημιουργούν μεγάλα ερωτηματικά ως προς το ποιοι είναι οι αποδέκτες των μηνυμάτων αυτών και ως προς τον χρόνο που γίνονται οι δηλώσεις. Μπορεί η κοινή λογική σε αυτόν τον τόπο να μην είναι πλέον κοινή, αλλά και ο πλέον αδαής υποθέτει ότι οι αποδέκτες είναι σίγουρα στο εσωτερικό, με πρώτο τον ΠτΔ.

Και ενώ όλα συνηγορούσαν στο ότι οι σωστές δηλώσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου στόχο έχουν να δεσμευτεί η δική μας πλευρά στο θέμα της πολιτικής ισότητας, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, με δηλώσεις του στο OMEGA, προκάλεσε περαιτέρω σύγχυση. Ήταν κατηγορηματικός. «Ο ΠτΔ έχει αποδεχθεί την πολιτική ισότητα», τα δε μηνύματα της πρωτοβουλίας αυτής έχουν αποδέκτες στο εξωτερικό.

Κατανοητή η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, αλλά το πώς οι προβληματισμοί του ΠτΔ για πολιτική «ανισότητα» και για «παράλυση» επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς ότι έχει αποδεχθεί την πολιτική ισότητα είναι κάτι επιεικώς αντιφατικό, που μόνο ο Αβέρωφ Νεοφύτου μπορεί να μας εξηγήσει.

«Θέλω να ξεκαθαρίσω μια για πάντα. Αποδεχόμαστε την πολιτική ισότητα. Εκείνο που δεν αποδεχόμαστε είναι την πολιτική ανισότητα», δήλωνε ο ΠτΔ σε εκδήλωση των Μαρωνιτών τον Φεβρουάριο του 2020.

Και ακόμα, «όταν αντιλήφθηκα ότι είναι αδύνατο να επιτύχουμε μία τέτοια λύση, επανέφερα τον προβληματισμό μου ώστε η καθεμιά των πολιτειών να έχει αυτονομία για να μην χρειάζεται θετική ψήφος σε όλες τις αποφάσεις. Την πολιτική ισότητα την έχουμε αποδεχθεί, αλλά αποτελεσματική συμμετοχή με την ενάσκηση θετικής ψήφου είναι παράλυση», οι δηλώσεις του ΠτΔ στις 6 Νοεμβρίου του 2018.

Ανεξάρτητα των αντιφάσεων, αν είχαμε αποδεχθεί την πολιτική ισότητα, σίγουρα είναι μία ευχάριστη αποκάλυψη που ίσως μόνο ο κ Νεοφύτου να γνωρίζει. Καλό θα ήταν λοιπόν να πληροφορήσει και τους «άπιστους Θωμάδες» του ΑΚΕΛ, καθώς και τους οπαδούς του ΔΗΣΥ της «όποιας λύσης», για τα χαρμόσυνα μαντάτα. Σίγουρα έχει τεράστια σημασία όταν κάτι τέτοιο επιβεβαιώνεται από τον πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος, κάτι όμως που γεννά άλλο μεγάλο ερώτημα. Αφού η άλλη πλευρά θέτει ως θέμα υψίστης σημασίας την πολιτική ισότητα, κάτι το οποίο εμείς έτσι και αλλιώς «απλόχερα» τους δώσαμε, προς τι όλη αυτή η συζήτηση και οι δηλώσεις του προέδρου του ΔΗΣΥ;

Εκτός και αν το πρόβλημα έγκειται σε παρερμηνεία των θέσεών μας, κάτι που μπορεί εύκολα να διορθωθεί με απλή επαναδιατύπωση. Ίσως, εντελώς συμπτωματικά, ο Μουσταφά Ακιντζί, το ΑΚΕΛ, ο γ.γ. του ΟΗΕ και οι εταίροι μας να μην κατάλαβαν ακριβώς το τι εννοούσαμε. Ακόμα, ίσως και οι Βρετανοί να παρερμήνευσαν τις θέσεις μας και γι' αυτό υπέβαλαν δικές τους ιδέες για να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ της δικής μας άρνησης της πολιτικής ισότητας και της επιμονής των άλλων για κυριαρχική ισότητα.

Ένα άλλο θέμα που προκαλεί σύγχυση, είναι η θέση ότι δεν τίθεται θέμα χαλαρής ομοσπονδίας αλλά αποκεντρωμένης. Πραγματικά, πόσο υποτιμούν κάποιοι τη νοημοσύνη του απλού πολίτη. Δεν νομίζω ο όρος της χαλαρής ομοσπονδίας να προήλθε από τον πλανήτη Άρη. Στην ουσία, ούτε αποκεντρωμένη ομοσπονδία υπάρχει σαν συνταγματική διευθέτηση. Όλα αυτά χρησιμοποιούνται για να ικανοποιηθεί ο εγωισμός και τα καμώματα κάποιων, κάτι όμως που τις τραγικές στιγμές που βιώνουμε με τον κίνδυνο της ντε γιούρε διχοτόμησης, ολίγον ενδιαφέρει τον πατριωτικά σκεπτόμενο Ε/Κ.

Μα, επιτέλους, πόσο λείπει ο καθαρός λόγος. Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ είναι σαφέστατος ως προς το ποιες θα πρέπει να είναι οι εξουσίες που θα παραμείνουν στην κεντρική κυβέρνηση για να διασφαλιστεί το ένα κυρίαρχο ομοσπονδιακό κράτος. Σίγουρα η ΑΟΖ και τα ενεργειακά συμπεριλαμβάνονται σε αυτές, και είναι μάλιστα θέματα ζωτικής σημασίας για την άλλη πλευρά. Πώς, όμως, ο ΠτΔ υιοθετεί τα πιο πάνω όταν, δίνοντας ένα παράδειγμα όπου δεν θα χρειάζεται η θετική ψήφος των Τ/Κ, ανέφερε το θέμα της διέλευσης του αγωγού EastMed;

Τέλος, δύσκολο να συμπεράνει κανείς ποιοι είναι οι αποδέκτες στο εξωτερικό των θέσεων Νεοφύτου. Σίγουρα ο ΟΗΕ και η ΕΕ αποκλείονται, γιατί αυτοί, αφενός μεν ήσαν πάντα συνεπείς στο θέμα της πολιτικής ισότητας και αφετέρου γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τον κ. Νεοφύτου το τι αποδεχθήκαμε, το τι απορρίψαμε και σε ποια άλλα θέματα παλινδρομούσαμε απορρίπτοντας τη λύση και επανένωση στο Κραν Μοντάνα.

Σίγουρα οι δηλώσεις του Αβέρωφ Νεοφύτου είναι σωστές και τον τιμούν. Ακόμα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν θαρραλέες, καθότι προέρχονται από τον αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος. Όμως, από την άλλη, σίγουρα είναι ετεροχρονισμένες.

Αυτή η ρητορική θα έπρεπε να ήταν συνέχεια τού «Τσουνάμι αρνητικών εξελίξεων» και της ημερίδας για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία του Νοεμβρίου του 2018.

Δυστυχώς όμως, όσο και αν οι θέσεις περί πολιτικής ισότητας είναι ορθότατες, δεν έχουν πλέον σημασία. Ούτε το «κάλλιο αργά παρά ποτέ»  ισχύει. Το εάν τώρα, μετά από όλες τις παλινδρομήσεις και μεταλλάξεις, αποδεχόμαστε την πολιτική ισότητα ή όχι, είναι πλέον χρήσιμο μόνο για τους ιστοριογράφους όταν θα καταγράψουν το πώς χάθηκε οριστικά η μισή μας πατρίδα.