«Σκέψεις πριν την Πενταμερή» του δρος Παναγιώτη Κ. Μαύρου

 

Ο Αβέρωφ πρότεινε την πολιτική ισότητα που θα είναι εκ των ων ουκ άνευ για τα ΗΕ στέλνοντας και το μήνυμα στον Λόφο ότι κολπάκια της λιποταξίας στο Κραν Μοντανά δεν περνάνε αυτή τη φορά. Το ΑΚΕΛ πάντα είχε στα πλάνα του την ως άνω πρόταση και θα πρόσθετα και εγώ την σπουδαιότερη σύγκλιση επί Χριστόφια που είναι η διασταυρούμενη ψήφος που θα φέρει κοντά τις δύο κοινότητες για συνεργασία. Οι σκέψεις μου έχουν πολλάκις εκφραστεί σε άρθρα μου αλλά σήμερα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, αν θέλουμε να επιβιώσουμε σε αυτό τον τόπο. Μας στέλνουν μηνύματα από παντού για αλλαγή πορείας, Πρόεδρε, για μια win-win λύση χθες, αν θέλουμε τα εγγόνια μας να ζήσουν σε αυτό τον τόπο. Ζούσαμε με ψευδαισθήσεις για συμμαχίες με στρατικοποίηση του νησιού -ουσιαστικά βάσεις- για δήθεν ασφάλεια μέχρι που η Τουρκία μας εγκλώβισε και στη θάλασσα και μας ξύπνησε από τον λήθαργό μας. Απεδείχθη ότι ούτε μια σφαίρα δεν θα τολμήσουν οι «σύμμαχοι» να ρίξουν κατά του ισχυρότερου στρατού στο ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ. Και σε 30-40 χρόνια όταν οι έποικοι πλέον θα αριθμούν 3-4 εκατομμύρια και εμείς λόγω υπογεννητικότητας 650.000, σβήσε την Κύπρο από τα κατάστιχα. Τα εγγόνια μας θα ψάχνουν για νέα Κύπρο. Είναι για αυτό που χρειάζονται κότσια για να δημιουργήσουμε την ομοσπονδιακή Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι και η μόνη μας ελπίδα. Πέρασαν 47 σχεδόν χρόνια και το κουτσουρεμένο νησί μας έχει καταντήσει ψευδοκράτος των κλεφταράδων και ψευδοπατριωτών. Ο θεσμός της δικαιοσύνης λοιδορείται, το «κλικκάρισμα» των 10-12 τζακιών του ψευδοκράτους μας δρουν ανεξέλεγκτα και ο λαός μας αδιαφορεί και ούτε λέξη για λύση εκτός από δύο πορείες, ας είναι και αυτό, όμως χρειάζεται μαζική πορεία με καθαρά μηνύματα πέραν της διαφθοράς για λύση του Κυπριακού μέσω της ΔΔΟ. Επιτέλους είναι καιρός να αντιληφθούν όλοι ότι η Κύπρος δεν είναι ο ομφαλός της γης και ουσιαστικά πέρα από τον σεβασμό στους τύπους «οι μεγάλοι» δεν μας υπολογίζουν ή μάλλον μας υπολογίζουν ως ελληνοκυπριακή κοινότητα. Για «τους μεγάλους» η Κυπριακή Δημοκρατία στην ουσία θα γίνει κράτος με την επανένωση που θα περιλαμβάνει και τις δύο κοινότητες. Σίγουρα μας έχουν σε ανυποληψία αφού 47 χρόνια μετά την «κατραπατσιά» του 1974 ακόμη «κοκορευόμαστε» για την αναγνώριση μιας Κυπριακής Δημοκρατίας όταν στην πραγματικότητα ζούμε σε ένα λειψό κρατίδιο που οι κλεφταράδες και ψευδοπατριώτες προβάλλουν ως υπερδύναμη. Είναι καιρός ο λαός να αντιληφθεί τα ψέματα των εραστών της προδοτικής διχοτόμησης, να τους απομονώσει και να πιστέψει στη διζωνική, δικοινοτική, ομόσπονδη Κύπρο που θα καταργήσει τα συρματοπλέγματα της ντροπής και θα φέρει την ευημερία στην Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία όπου Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι θα διαβιούν ειρηνικά μετατρέποντας το νησί μας σε επίγειο παράδεισο. Πόσες ακόμα «κατραπατζιές» και άλλες τόσες θα υποστεί ο ελληνισμός λόγω λανθασμένων αποφάσεων τη δεδομένη κρίσιμη στιγμή. Ας πάρουμε για μια φορά την ορθή απόφαση. Ιδού η Ρόδος…

ΥΓ. «Ο ξημαρισμένος» «του επιτήδειου ουδέτερου» σε εντεταλμένη αποστολή για την προδοτική διχοτόμηση, για ένα πουκάμισο αδειανό, συμφωνεί με την Κρανμοντάνεια ατάκα της λιποταξίας του Προέδρου ότι η μειοψηφία δεν μπορεί να επιβάλλεται στην πλειοψηφία. Κάνει τον ανήξερο ο ξημαρισμένος ενώ γνωρίζει ότι σε ένα ομόσπονδο κράτος δεν μπορεί να μην έχει μια θετική ψήφο η μειοψηφία. Στο Ζυριχικό Σύνταγμα, βρε ξημαρισμένε, είχαμε ουσιαστικά μέσω του βέτο του αντιπροέδρου συμπροεδρία. Και τώρα μετά την εισβολή της Ελλάδας με το πραξικόπημα θέλουμε «τζαι τον σιύλλο χορτάτο τζαι το ποξαμάτι σωστό»; Είσαι ένας ξημαρισμένος αρλουμπιστής, τίποτε άλλο.

 

*Πρώην επιθεωρητής και πρώτος λειτουργός Εκπαίδευσης, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού