H συνάντηση των ηγετών των δύο μεγάλων κομμάτων Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρου Κυπριανού, με ζητούμενο την εξεύρεση μιας κοινής συνισταμένης στο Κυπριακό ενόψει της άτυπης πενταμερούς και των όποιων άλλων διεργασιών ακολουθήσουν στο Κυπριακό, είναι μεν μια θετική εξέλιξη, όμως θα ήταν ουτοπικό να αναμένει κάποιος ότι τα δύο κόμματα θα μπορέσουν εύκολα να πετύχουν κάτι τέτοιο.
Κατ’ αρχάς το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι δύο ηγέτες και να υπάρξει ανάμεσά τους ομοφωνία και ομογνωμία είναι ποιο είναι ακριβώς το ζητούμενο αυτής της προσπάθειας;
Γιατί αν μιλάμε για μια γενική και αόριστη συμφωνία επί των αρχών και της βάσης λύσης του Κυπριακού, αυτή υπάρχει, είναι δεδομένη και δεν θα πρόσθετε οτιδήποτε καινούργιο σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο.
Αντίθετα, εκείνο που θα ήταν πράγματι χρήσιμο και εποικοδομητικό είναι μια συμφωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα για το πώς μπορούν να επιλυθούν τα ανοιχτά θέματα της διαπραγμάτευσης, ποιες είναι οι παραχωρήσεις που πρέπει να κάνουμε ως ε/κ πλευρά για να ξαναξεκινήσουμε τη διαπραγμάτευση και ποιες είναι οι ύστατες και αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές μας.
Ένα τέτοιο πλαίσιο συμφωνίας ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα που εκφράζουν την πραγματική πλειονότητα του λαού μπορεί μάλιστα να λειτουργήσει ως καταλύτης στις εξελίξεις, ως μοχλός πίεσης προς τον Πρόεδρο αλλά και να τον στείλει στη διαπραγμάτευση με ενισχυμένη αξιοπιστία. Είναι όμως έτοιμοι να καταλήξουν σε ένα τέτοιο πλαίσιο συμφωνίας; Αμφιβάλλω.
Το δεύτερο που έχουν να υπερπηδήσουν οι δύο ηγέτες είναι τη διαχρονική αδυναμία των κομμάτων τους να διαχωρίσουν απόλυτα το Κυπριακό από τις οποιεσδήποτε άλλες στοχεύσεις και διαφορές τους, αλλά και το γεγονός ότι και τα δύο κόμματα ουδέποτε καλλιέργησαν στο εσωτερικό τους αλλά και στους ψηφοφόρους και οπαδούς τους κουλτούρα συνεργασίας σε μείζονος σημασίας θέματα, όπως είναι το Κυπριακό.
Αντιθέτως, και στα δύο κόμματα θεωρείται για ιδεοληπτικούς λόγους κάτι σαν προπατορικό αμάρτημα να υποστηρίζουν και στηρίζουν τα ίδια πράγματα. Έτσι ενώ διακηρύσσουν ότι προτεραιότητα και πρώτιστοι στόχοι τους είναι η λύση του Κυπριακού, η επανένωση και η αποφυγή της διχοτόμησης, τα βλέπουμε να θυσιάζουν και παραμερίζουν τον στόχο αυτόν προς εξυπηρέτηση άλλων επιμέρους, πρόσκαιρων στοχεύσεων, όπως για παράδειγμα τη διεκδίκηση ή παραμονή στην εξουσία και στο ίδιο πλαίσιο να συνεργάζονται πολύ εύκολα και απλά με άλλα κόμματα, με τα οποία τα χωρίζει άβυσσος στο Κυπριακό. Τα παραδείγματα και από τη μία και από την άλλη πάμπολλα, γνωστά και δεν χρειάζεται καν να αναφερθούν.
Τα λέω αυτά όχι για να αμφισβητήσω τις προθέσεις των δύο αρχηγών ή να υποτιμήσω τη σημασία της προσπάθειας που δήλωσαν ότι αναλαμβάνουν. Τα λέω για να τονίσω τη δυσκολία του εγχειρήματος, ιδιαίτερα εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για τις επικείμενες βουλευτικές, όπου ο «κομματικός πατριωτισμός», οι μικροκομματικές και μικροπολιτικές στοχεύσεις, η ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης στην κάλπη και η παρελθοντολογία θα κτυπήσουν και πάλι κόκκινο και θα τραυματίσουν -φοβάμαι- την προσπάθεια σύμπραξή τους στο Κυπριακό.
Η πιθανή σύμπραξη ΔΗΣΥ - ΑΚΕΛ στο Κυπριακό και οι δυσκολίες του εγχειρήματος
Το πρώτο που πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι δύο ηγέτες και να υπάρξει ανάμεσα τους ομογνωμία είναι ποιο είναι ακριβώς το ζητούμενο αυτής της προσπάθειας;
ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.
