«Να πιστέψουμε ή όχι τον Αβέρωφ;» του Κυριάκου Τζιαμπάζη

 

Το ερώτημα που τίθεται σήμερα, και ιδιαίτερα από τον χώρο της Αριστεράς, είναι: να πιστέψουμε όσα λέγει και πράττει ο Αβέρωφ Νεοφύτου ή είναι ένας λαϊκιστής που εξαιτίας των βουλευτικών εκλογών θέλει να συσπειρώσει το κόμμα του;

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αβέρωφ υπογραμμίζει με δηλώσεις του, ότι το τσουνάμι της μη λύσης θα μας πνίξει όλους. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Πρόεδρος του απάντησε: «Δεν ασχολούμαι με καιρικά φαινόμενα». Θυμάμαι ότι στις 15 Αυγούστου το 2018 σε δηλώσεις του στην εφημερίδα «Αλήθεια» υπογράμμισε: «Η θέση για μηδέν εγγυήσεις, μηδέν στρατούς και αποχώρησή τους από την πρώτη μέρα, είναι μαξιμαλιστική τοποθέτηση που δεν βοηθά στην επίλυση του Κυπριακού προβλήματος». Ο Πρόεδρός του τον απαξίωσε.

Σήμερα που το Κυπριακό βρίσκεται στο ή λύση ή διχοτόμηση, όταν ο Πρόεδρός του οδήγησε το Κυπριακό σε πλήρες αδιέξοδο, ο Αβέρωφ Νεοφύτου επανέρχεται και αυτή τη φορά πιο συγκεκριμένος. Να τον πιστέψουμε; Να σταθούμε όχι δίπλα του, αλλά να υποστηρίξουμε τις θέσεις και απόψεις και περισσότερο τις ενέργειες στις οποίες προβαίνει; Έχουμε άλλη επιλογή από το να δούμε θετικά την προσπάθειά του και να βοηθήσουμε; Αν επιμένουμε στην κριτική τι θα κερδίσουμε εμείς οι υποστηρικτές της λύσης; Θα το πω κάπως διαφορετικά: Η Αριστερά από μόνη της μπορεί να αναλάβει το πολιτικό κόστος της λύσης χωρίς τη συμμετοχή και υποστήριξη άλλων δυνάμεων; Το ζήσαμε, το είδαμε.

Το ΑΚΕΛ και ο ηγέτης του έκανε ένα τεράστιο βήμα για να συναντήσει τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Έθεσε πάνω από όλα τη σωτηρία της Κύπρου. Αυτό περίμενε η κυπριακή κοινωνία από την Αριστερά και αυτή ανταποκρίθηκε θετικά. Δεν εξετάζω αν ο Άντρος Κυπριανού και η ηγεσία του ΑΚΕΛ πίστεψε ή όχι τον κ. Νεοφύτου. Το θέμα είναι η στήριξη. Είδε θετικά την έκκλησή του, γιατί πραγματικά η Κύπρος μπορεί να διχοτομηθεί και θα είναι η οριστική λύση. Θα έχουμε σύνορα με την Τουρκία, έστω και αν ο βορράς θα φέρει τον τίτλο του «ανεξάρτητου» κράτους. Έχουμε δει λοιπόν τις δυνάμεις που θέλουν λύση να συμπορεύονται. Αυτό δεν μπορεί να φοβίζει ούτε την Αριστερά ούτε τη Δεξιά. Εκείνη η δύναμη και ο ηγέτης της, που θα μείνει στη μέση του δρόμου και δεν θα ολοκληρώσει τον στόχο της επανένωσης, αυτή θα αναλάβει και το πολιτικό κόστος και θα μείνει στην ιστορία ως το κόμμα της διχοτόμησης.

Η συνάντηση έγινε. Αλλά θα μείνουν ώς εκεί; Δεν θα πρέπει να δημιουργήσουν μια επιτροπή που θα πρέπει άμεσα να προωθήσει συγκεκριμένες ενέργειες και πράξεις στις οποίες θα πρέπει οι ηγέτες να προωθήσουν; Η διακήρυξη των προθέσεών τους που έγινε στη συνάντηση δεν αρκεί. Πρέπει να γίνουν αποφασιστικά βήματα. Από κοινού, όχι ξεχωριστά. Οι δύο ηγέτες θα πρέπει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση να συναντηθούν με τον Πρόεδρο, να του αναλύσουν τις θέσεις και τις ενέργειές τους, να ακούσουν από τον Πρόεδρο τις δικές του, να τον εμπλέξουν σε αυτές τις δράσεις και πολιτικές. Αυτός θα εκπροσωπήσει την Κύπρο στις συνομιλίες, και αν δεν πιστεύει σε αυτά που τα δύο κόμματα εξάγγειλαν, να ενημερωθεί ο Κύπριος πολίτης, να γνωρίζει, επειδή το μέλλον του τον αφορά.

Προς το παρόν ο Πρόεδρος δεν έχει σχολιάσει τις ενέργειες Αβέρωφ, δεν έχει σχολιάσει τις διακηρύξεις των ηγετών των δύο κομμάτων. Ανησυχητικό; Ίσως. Πάντως ξέχασε τα «καιρικά φαινόμενα» και αυτό είναι θετικό, τουλάχιστον προς το παρόν μέχρι που να ακούσουμε τι έχει να πει δημόσια.

Αναμένουμε…