*Γράφει η Κατερίνα Νικολάου
Η Παιδεία μας έχει καταρρεύσει, τα σχολεία είναι χάλια και τα παιδιά είναι κούκου! Και είναι προφανές πού οφείλεται η στοίβα των τεραστίων αυτών προβλημάτων. Σηκώσαμε τα φρύδια περιμένοντας να ακούσουμε τη λύση που ήταν μπροστά στα μάτια μας και εμείς δεν βλέπαμε. Στις γυναίκες! Αυτές αποτελούν την πλειοψηφία στην εκπαίδευση και κυρίως στην πρωτοβάθμια, διοικητικοί λειτουργοί, συνοδοί, καθαρίστριες… Όλες γυναίκες! Ένα συν ένα κάνει δύο. Αν η Παιδεία είναι χάλια και τη χειρίζονται μόνο γυναίκες, τότε φταίνε αυτές και μόνον αυτές! Τόσο απλό! Έβαλε μάλιστα και τον δείκτη της σοφίας στο κούτελο και μας λοξοκοίταξε εναλλάξ και με χαμόγελο Τζόκερ, λες και έλυσε το μυστήριο της Σφίγγας και περίμενε χειροκρότημα. Ανταλλάξαμε βλέμμα απαθές που έκρυβε ένα σιωπηλό ουρλιαχτό. Στα μούτρα μας τα ’λεγε, σε δύο φίλες του που, αν μη τι άλλο, κάνει παρέα. Άλλος ένας που μας έβαζε στη θέση μας...
Ασφαλώς δεν είπε κάτι καινούργιο. Δεν ήταν παρά η αντανάκλαση μιας επικρατούσας και καλά ριζωμένης αντίληψης. Αμέτρητες φορές βρέθηκα σε παρέα που θεωρούσε δεδομένο πως οι γυναίκες οδηγοί είναι κατώτερες, οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θα πει πραγματική φιλία, οι μεγάλες ζηλεύουν τις μικρές, οι άσχημες ζηλεύουν τις ωραίες, οι έξυπνες είναι ξενέρωτες και οι όμορφες είναι χαζές. Άλλη μια αμφισβήτηση των ικανοτήτων των γυναικών και αναπαραγωγή απαράδεκτων στερεοτύπων που τις στιγματίζουν από φίλια πυρά, τον κολλητό μου.
Ήμουν σίγουρη πως και η δεύτερη της παρέας από μέσα της είχε βγάλει το ρεβόλβερ και τον σημάδευε στο δόξα πατρί. Πόσες φορές ακόμα θα ανεχόμασταν τέτοιες μπούρδες; Αυτό δεν ήταν ελευθερία της έκφρασης, ήταν ίδιο με κάθε άλλη ρητορική μίσους. Πώς ήταν δυνατόν ένας πατέρας που μεγάλωνε ίσαμε τέσσερις κόρες σε ιδιωτικά σχολεία να μην μπορούσε να αντιληφθεί πως κάθε ντελίριο μισογυνισμού καταργεί τα όνειρα και την παιδικότητα από τα κορίτσια του; Τους αποστερεί τη μοναδικότητα, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα που θες να καλλιεργήσεις στους ανθρώπους; Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε τον ωκεανό. Έξαψη.
Σύμφωνοι, λοιπόν! Η αντίδραση σε αυτό είναι η εφαρμογή της ποσόστωσης, του είπα! Πενήντα – πενήντα! Η ισορροπία θα φέρει την αρμονία. Μα αυτό ακριβώς εννοώ, συμφώνησε, ποσόστωση… στην Παιδεία… Και γιατί παρακαλώ μόνο στην Παιδεία; Όλα τα υπόλοιπα είναι θαύμα; Ποσόστωση σε όλα, ηγεσίες κομμάτων, Βουλή, υπουργεία, συμβούλια!
Το ξανασκέφτηκε σκυθρωπός. Πολύ φοβάμαι πως αυτό δεν γίνεται… διότι οι γυναίκες είναι οι χειρότεροι μάνατζερ, οι γυναίκες είναι κουτσομπόλες, φλύαρες, φιλάρεσκες και σπάταλες. Οι γυναίκες τσακώνονται στους χώρους εργασίας, μαχαιρώνουν πισώπλατα η μια την άλλη. Άσε που δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική, προτιμούν τα εύκολα, την μπουγάδα. Όχι, δεν γίνεται. Θα απειληθεί η τάξη και η ασφάλεια. Θα γίνει χαμούλης.
