«Γράμμα προς τους νέους» του Χρήστου Πουργουρίδη

Σήμερα θα απευθυνθώ στους νέους με αφορμή τα πικρόχολα σχόλια που έγιναν από κάποιους, κυρίως στα ΜΚΔ, για τη συγκέντρωση πολλών νέων στη Λεμεσό για να γιορτάσουν τα καρναβάλια. Χωρίς καθόλου να επιδοκιμάζω τη συμπεριφορά αυτή σαν γονιός και παππούς δεν μπορώ να υιοθετήσω τα πικρόχολα σχόλια. Οι νέοι και οι έφηβοι της Κύπρου δεν είναι ρεμάλια και αλήτες. Απευθυνόμενος προς αυτούς, θα τους έλεγα: Δυστυχώς η γενιά μας, που τόσο γενναιόδωρα υποστηρίχθηκε από τη γενιά των γονιών μας, έχει δημιουργήσει για τη δική σας γενιά έναν κόσμο αβεβαιότητας, περιορισμένων ευκαιριών, έντονου ανταγωνισμού και αντιφάσεων.

Η συγκέντρωση του πλούτου και η επικράτηση του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών (ρομποτική, υπολογιστές κ.λπ.) οδηγούν στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ χαμηλών και υψηλών εισοδημάτων, σε περιορισμένες ευκαιρίες καριέρας και στην ανεργία.

Στην Κύπρο, οι καιροί είναι ακόμη πιο δύσκολοι για σας, τα νέα παιδιά, αφού το μόνο βέβαιο για το μέλλον είναι ότι θα ζήσετε πιο φτωχά και πιο δύσκολα από ό,τι εμείς, οι γονείς και παππούδες σας. Είστε μια γενιά με τόσο υψηλό επίπεδο σπουδών και δεξιοτήτων, αλλά με τα σημερινά δεδομένα και τις σημερινές προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας οι ευκαιρίες σας για αξιοπρεπή επαγγελματική αποκατάσταση και καριέρα θα είναι λιγοστές. Παρ’ όλα αυτά, εσείς οι νέοι που έχετε μπροστά τη ζωή σας μπορείτε να είστε αισιόδοξοι αν δεν αφεθείτε στη μοίρα, δηλαδή στην τύχη που η δική μας γενιά σας κληρονόμησε, και αν πιστέψετε ότι έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε το πεπρωμένο σας, κάνοντας σωστές επιλογές και παίρνοντας την «τύχη» σας στα δικά σας χέρια. Αυτό πρακτικά σημαίνει να κατανοήσετε και να πιστέψετε ότι, δεδομένων των περιορισμών και των δύσκολων καιρών, η επαγγελματική και προσωπική σας ζωή θα είναι αναπόφευκτη συνέπεια των δικών σας επιλογών. Πρέπει να μην αφεθείτε στη μοιρολατρία, στα στερεότυπα, στις κατεστημένες λογικές και στα πρότυπα ζωής μέσα στα οποία εμείς σας έχουμε φυλακίσει.

Πρέπει να μάθετε από τα δικά σας λάθη και να μας απορρίψετε. Εδώ, επιτρέψετε μου να διατυπώσω πολύ συνοπτικά μερικές ιδέες που ίσως σας φανούν χρήσιμες σε τούτους τους δύσκολους καιρούς, αφού πρώτα σας ζητήσω ταπεινά συγγνώμη για την ευθύνη και τη συμβολή της γενιάς μου σε αυτούς. Κατ’ αρχήν, κανένας δεν μπορεί να σας απαντήσει στο ερώτημα ποια είναι η «καλή ζωή» που πρέπει να θέλετε και να επιδιώξετε να ζήσετε. Αυτό το θεμελιώδες υπαρξιακό ερώτημα μπορείτε να το απαντήσετε μόνο εσείς, σύμφωνα με τα δικά σας «θέλω» και όχι με τα «θέλω» των άλλων. Θεωρώ ότι μια καλή ιδέα πάνω σε αυτό το υπαρξιακό ζήτημα είναι αυτή του Σοπενχάουερ, ο οποίος υποστηρίζει ότι η συσσώρευση πλούτου και υλικών αγαθών είναι ατελείωτη και δεν προσφέρει αληθινή ικανοποίηση.

Ο πλούτος και η περιττή κατανάλωση υλικών αγαθών είναι όπως το νερό της θάλασσας: όσο περισσότερο πίνουμε, τόσο περισσότερο διψάμε. Σας καλώ να πάρετε σαν παράδειγμα προς αποφυγή τα «χρυσά» διαβατήρια. Για τη συγκέντρωση όλο και περισσότερου πλούτου και υλικών αγαθών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι συνεργάτες του και ένας μικρός κύκλος άλλων (μεγαλοδικηγόρων, λογιστών και ντιβέλοπερ) οδήγησαν την πατρίδα μας στη χλεύη των ξένων και στον διεθνή διασυρμό.

Σε ό,τι αφορά την εργασία, η πρόταση που έχω να σας κάνω είναι να σκεφτείτε «έξω από το κουτί» όπου εμείς, ως γονείς και ως κοινωνία, έχουμε φυλακίσει τη σκέψη σας. Σπάστε το περιοριστικό στερεότυπο της εξάρτησης της καριέρας και της επαγγελματικής σας αποκατάστασης αποκλειστικά από πτυχία. Αναζητήστε επαγγελματικές ευκαιρίες αξιολογώντας πολλά χρήσιμα και επικερδή επαγγέλματα που η δική μας γενιά απαξίωσε χωρίς ουσιαστικό λόγο. Για άλλη μία φορά ζητώ να με συγχωρέσετε για το «κήρυγμά» μου. Κατανοήστε ότι εκφράζει τις ενοχές αλλά και την αγωνία ενός γονέα και ενός παππού. Και ενός ενεργού πολίτη.

Εύχομαι ολόψυχα η γενιά σας να μην κάνει τα ίδια λάθη με τη δική μου, να ζήσετε σε έναν καλύτερο κόσμο και να αφήσετε στα δικά σας παιδιά μια καλύτερη κληρονομιά από αυτήν που σας αφήνουμε εμείς.