Το 2013 η Κύπρος βίωσε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Κούρεμα καταθέσεων, κλείσιμο επιχειρήσεων και στρατιές ανέργων. Μέσα σε όλη αυτή την αβεβαιότητα καταφέραμε σταδιακά με διάφορους τρόπους (που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε) την ανάκαμψη. Σήμερα η πανδημία έχει βάλει φρένο στα κέρδη των επιχειρήσεων, στις μισθολογικές απολαβές των εργαζομένων και γενικότερα στην ανάπτυξη. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι χαμηλοί μισθοί αρκετών εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα παρουσίασαν υποτονική αύξηση παρά την ανάπτυξη του ΑΕΠ στη μεταμνημονιακή εποχή. Οι μισθολογικές αυξήσεις που παρουσιάστηκαν ως επί το πλείστον αφορούν τον δημόσιο τομέα και τις τράπεζες. Το παράδοξο είναι ότι παρόλο που η κρίση του 2013 ήταν τραπεζική και ώς έναν βαθμό δημοσιονομική με τη διαχρονική συσσώρευση ελλειμμάτων, αυτοί που την πλήρωσαν περισσότερο ήταν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα. Αυτοί που εργάζονταν στους τομείς που δημιούργησαν την κρίση του 2013, μισθολογικά δεν ένιωσαν οποιαδήποτε αισθητή μείωση. Απλά κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του μνημονίου οι μισθοί στον δημόσιο τομέα παρουσίασαν πάγωμα ενώ στη χειρότερη περίπτωση ελαφριά μείωση. Με βάση τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, οι απολαβές των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα στο τέλος του 2014 και του 2016 ανέρχονταν στα 2,4 δισ. ευρώ και 2,26 αντιστοίχως επί του συνολικού προϋπολογισμού του κράτους. Στο τέλος του 2020 αυτές οι απολαβές ανήλθαν στα 2,9 δισ. ευρώ. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο σε αυτό το ζήτημα γιατί δυστυχώς υπεισέρχονται και πολιτικά-εκλογικά συμφέροντα. Εγώ θα ήθελα να ασχοληθώ με τον ιδιωτικό τομέα ο οποίος είναι η ατμομηχανή της πραγματικής οικονομίας τόπου.
Οι απολαβές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα όπως αναφέρθηκε στην αρχή παρουσίασαν μια σταδιακή αλλά αργή αύξηση, ωστόσο η πανδημία τα ανέτρεψε όλα. Αναμφίβολα, όλοι οι εργαζόμενοι επιζητούν απολαβές ως αποτέλεσμα της παραγωγικής τους διαδικασίας. Το ερώτημα είναι εάν ο ιδιωτικός τομέας και οι επιχειρήσεις έχουν αυτή τη χρονική περίοδο τη δυνατότητα να υλοποιήσουν αυτές τις αυξήσεις. Με επιχειρήσεις που έχουν σχεδόν απολέσει ολόκληρο τον κύκλο εργασίας τους η πρώτιστή τους έννοια είναι να καλύψουν τις ζημιές που επέφερε η πανδημία. Με την έξοδο από την πανδημία η αποκατάσταση των μισθών θα πρέπει να γίνει σταδιακά και με ομαλότητα. Όσον αφορά τις κρατικές δαπάνες αυτές θα πρέπει να διοχετευθούν σε παραγωγικούς τομείς της οικονομίας που αποδεδειγμένα παράγουν έργο και έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση στο ΑΕΠ π.χ. δαπάνες για έρευνα στα πανεπιστήμια. Η λύση δεν είναι να ξοδεύει το κράτος περισσότερα, να δημιουργείται αύξηση στην κατανάλωση και στο τέλος μεγέθυνση του ΑΕΠ. Άλλωστε, τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών όσον αφορά τη σχέση δημόσιων δαπανών και οικονομικής ανάπτυξης είναι διφορούμενα (ίσως μια περιπτωσιολογική μελέτη για την Κύπρο θα μπορούσε να ρίξει περισσότερο φως σε αυτό το ζήτημα).
Ώρα τώρα για αυξήσεις μισθών;

Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων
Οι ιδιοκτήτες της ιστοσελίδας www.politis.com.cy διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρούν σχόλια αναγνωστών, δυσφημιστικού και/ή υβριστικού περιεχομένου, ή/και σχόλια που μπορούν να εκληφθεί ότι υποκινούν το μίσος/τον ρατσισμό ή που παραβιάζουν οποιαδήποτε άλλη νομοθεσία. Οι συντάκτες των σχολίων αυτών ευθύνονται προσωπικά για την δημοσίευση τους. Αν κάποιος αναγνώστης/συντάκτης σχολίου, το οποίο αφαιρείται, θεωρεί ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν το αληθές του περιεχομένου του, μπορεί να τα αποστείλει στην διεύθυνση της ιστοσελίδας για να διερευνηθούν. Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας να κάνουν report / flag σχόλια που πιστεύουν ότι παραβιάζουν τους πιο πάνω κανόνες. Σχόλια που περιέχουν URL / links σε οποιαδήποτε σελίδα, δεν δημοσιεύονται αυτόματα.