Ο αχταρμάς, μόνο για μας

Κι όμως σε μια προεκλογική με το Κυπριακό στην πιο προβληματική του φάση, βίντεο-οδηγό από πολιτικούς για το πώς να καταστρατηγήσεις κάθε νομοθεσία του κράτους, αποκαλύψεις ότι προγράμματα που οι ίδιοι καθόριζαν και από τα οποία θησαύριζαν αυτοί και ο περίγυρος τους λειτουργούσαν χωρίς κανονισμούς, ξεκάθαρες ενέργειες κατάχρησης εξουσίας, αποκαλύψεις για διαπλοκή, συγκρουόμενα συμφέροντα, δάνεια πολιτικών που γράφτηκαν στο χιόνι, την ειδησιογραφία κατάφερε να μονοπωλήσει ο Μιχάλης Παρασκευά. Μια -εκτός κάθε πολιτικού θέσμιου- λεκτική επίθεση εναντίον της Έμιλυς Γιολίτη από έναν υποψήφιο -ό,τι πιο γραφικό βρίσκεται ίσως σε κομματικό ψηφοδέλτιο- έγινε η προσωποποίηση όλων των απαράδεκτων που χαρακτηρίζουν την πολιτική ζωή αυτού του τόπου και από τα οποία οφείλουμε να απαλλαγούμε.

«Στους Οικολόγους είσαστε σεξιστές, υβριστές και ευτελίζετε τον δημόσιο βίο της χώρας μας όταν ανέχεστε τέτοιου είδους αισχρή συμπεριφορά απέναντι σε μια γυναίκα υπουργό από συνυποψήφιό σας», έγραψε ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος που ως γνωστόν και μέτρο έχει και πολιτικό πολιτισμό. Και υποψήφιοι, στελέχη και ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος ακολούθησαν εκφράζοντας την ανησυχία τους για το πού οδηγείται το πολιτικό επίπεδο στη χώρα με τέτοιους υποψήφιους. Και, με αφορμή τις δηλώσεις Θεοπέμπτου και την απόσυρση της Μέλανης Στέλιου από υποψήφια, την ενόχλησή τους για το ψηφοδέλτιο «αχταρμά» απαιτώντας από τους Οικολόγους να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους στο Κυπριακό.

Αυτή η αντίδραση -που έλαβε μορφή σχεδόν σταυροφορίας- θα ήταν όχι μόνο δικαιολογημένη αλλά και επιβεβλημένη αν άλλοι ήταν οι πρωταγωνιστές. Αυτή η ρητορική όμως προήλθε από τον εκπρόσωπο μιας κυβέρνησης που τα τελευταία τρία χρόνια τουλάχιστον κατήργησε κάθε πολιτικό πρόσχημα. Και ένα κόμμα που ιστορικά δεν υπολείπεται τέτοιων συμπεριφορών, γι’ αυτό και όφειλαν αν μη τι άλλο να είναι πιο συγκρατημένοι. Διότι, αν η παρουσία Μιχάλη Παρασκευά στο ψηφοδέλτιο των Οικολόγων, σύμφωνα με τον Βίκτωρα Παπαδόπουλο (και όσους για μία άλλη φορά ανέλαβαν δράση), καθιστά όλους τους Οικολόγους σεξιστές, τι καθιστούσε τον ΔΗΣΥ η επίθεση προεκλογικά του Παναγιώτη Σαλαφώρη -μέλος της επικοινωνιακής ομάδας του κόμματος στις τελευταίες προεδρικές- με αναφορές στο στήθος και το «στραβό σασί» στην Ειρήνη Χαραλαμπίδου; Τότε που ο ΔΗΣΥ τον απομάκρυνε προεκλογικά επειδή τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούσαν να έχουν σχέση με το κόμμα, για να επιστρέψει λίγους μήνες αργότερα ως σύμβουλος στο Προεδρικό, όπου προφανώς θέσεις τέτοιες είχαν θέση μετεκλογικά. Ή η ενέργεια του βουλευτή Ανδρέα Κυπριακού να φωτογραφίσει το εσώρουχο της Ειρήνης Χαραλαμπίδου επειδή η ίδια τον απαθανάτισε να καπνίζει παρανόμως εντός της Βουλής; Είναι στον ΔΗΣΥ σεξιστές; Εάν η ύπαρξη του Παρασκευά στο ψηφοδέλτιο των Οικολόγων ευτελίζει τον πολιτικό βίο της χώρας, τι κάνει η παρουσία τέτοιων προσώπων στα έδρανα της Βουλής;

Ακόμα πιο προβληματική όμως είναι αυτή η προσπάθεια που επιχειρείται από τους ίδιους -συνεπικουρούμενων και από αριθμό μέσων-, με αφορμή την παρουσία υποψηφίων που δεν ταυτίζονται με την επίσημη θέση του κόμματος στο Κυπριακό, να αναδείξουν την επιλογή των Οικολόγων ως προσπάθεια υφαρπαγής ψήφων και η απαίτησή τους για «πολιτική καθαρότητα». Διότι αυτό που παρακολουθούμε σήμερα από τους Οικολόγους είναι αυτό που παρακολουθούμε σε κάθε εκλογική μάχη από τον ΔΗΣΥ τα τελευταία 40 χρόνια. Με ψηφοδέλτια που συμπεριλαμβάνουν κάθε πιθανή και απίθανη φωνή και λειτουργούν ως συμψηφισμός ομάδων - ποσοστών. Αυτός ο «αχταρμάς» μάλιστα παρουσιαζόταν διαχρονικά από το κόμμα ως ένδειξη δημοκρατικότητας και πολυσυλλεκτικότητας η οποία αναδεικνύεται μέχρι σήμερα και ως πλεονέκτημα. Με αποτέλεσμα στα έδρανα του ΔΗΣΥ να βλέπουμε βουλευτές τους οποίους, σύμφωνα με τον Αβέρωφ, χαρακτηρίζει ο ρεαλιστικός πατριωτισμός, και την ίδια στιγμή βουλευτές των οποίων οι θέσεις δεν διαφέρουν από αυτές του ΕΛΑΜ. Ανθρώπους προοδευτικούς που προτάσσουν τα δικαιώματα της μειοψηφίας και ανησυχούν για τον αυξανόμενο ρατσισμό και άλλους, οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται ρατσιστές και με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για ομοφυλόφιλα ζευγάρια διερωτώνται ποιος θα φορά το νυφικό. Κάποιους που ανησυχούν για τον Ακάμα και άλλους που ανησυχούν μήπως πάει χαμένο κανένα ρυάκι ή ποτάμι, και με προτάσεις απαιτούν να χτιστούν και αυτά. Τον Αβέρωφ να φοβάται για τη διαιώνιση του διαχωρισμού και τον συναγερμικό υπουργό Εσωτερικών με συρματόπλεγμα να οριοθετεί σύνορα μέσα στη χώρα. Τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ να μιλά για τσουνάμι που έρχεται και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να μην συζητά «καιρικά φαινόμενα».

Αν στον ΔΗΣΥ χωράνε και Τορναρίτης και Σταύρου, και Φουρλάς και Ξένια Κωνσταντίνου, γιατί στους Οικολόγους δεν μπορούν να χωράνε και η Αλεξάνδρα Ατταλίδου και ο Περδίκης; Γιατί το δικαίωμα στον αχταρμά περιορίζεται στο κυβερνητικό κόμμα; Γιατί πρέπει η κοροϊδία να αποτελεί μονοπώλιο του ΔΗΣΥ;

Την Τετάρτη Αβέρωφ Νεοφύτου και Ιωάννης Κασουλίδης στήθηκαν μπροστά από τις κάμερες για να εκφράσουν την ανησυχία τους για ενδεχόμενη μη λύση του Κυπριακού και να επιβεβαιώσουν την απόλυτη προσήλωσή τους, όπως είπαν, στον σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκε ο ΔΗΣΥ, που είναι -προτάσσοντας τον πολιτικό ρεαλισμό- η επίλυση του Κυπριακού. Ενώ μέσω του ψηφοδελτίου του ΔΗΣΥ διεκδικούν έδρα στη Βουλή υποψήφιοι όπως η Ελένη Σταύρου και η Μίνα Σαμψών. Ευτελισμός του δημόσιου βίου της χώρας είναι και αυτό.

antopoly@cytanet.cim.cy