«Κυπριακή ή ελληνοκυπριακή η Κυπριακή Δημοκρατία;» του Κυριάκου Τζιαμπάζη

 

Διάβασα με προσοχή την ανακοίνωση του ευρωβουλευτή κ. Φουρλά που ξεσπάθωσε εναντίον της κίνησης «Ως Δαμέ» και εμπλέκοντας μάλιστα και το ΑΚΕΛ από το οποίο απαιτεί να διευκρινίσει αν συμφωνεί με τις θέσεις της κίνησης. Δεν είμαι δικηγόρος του «Ως Δαμέ» και πολύ περισσότερο του ΑΚΕΛ. Τις θέσεις και τις απόψεις τους μπορούν να τις υπερασπιστούν και δεν χρειάζονται τη δική μου παρέμβαση. Ο κ. Φουρλάς αναφέρεται στις διατυπώσεις που εκφράστηκαν και χαρακτηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία κράτος του νότου, άρα ελληνοκυπριακή Δημοκρατία.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι ο χαρακτηρισμός «ελληνοκυπριακό κράτος του νότου» εδώ και πολύ καιρό το γράφω και το αναφέρω ως τέτοιο. Το «Ως Δαμέ» πριν λίγο καιρό δημιουργήθηκε ως μπλοκ διαφόρων συλλογικοτήτων και θεωρώ ότι πολύ σωστά αναφέρει αυτό τον χαρακτηρισμό. Οι χαρακτηρισμοί στην πολιτική εκφράζουν ή δηλώνουν το υπαρκτό γεγονός, που πηγάζει από τη συμπεριφορά της εκτελεστικής εξουσίας και τις πρακτικές πολιτικές που ακολουθεί. Κατά έμμεσο τρόπο αυτό το είπε και ο γ.γ. του ΟΗΕ κ. Α. Γκουτέρες, όταν κατέρρευσαν οι συνομιλίες στο Κραν Μοντανά, αναφερόμενος σε βορρά και νότο. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, να επεξηγήσω πώς εγώ το αντιλαμβάνομαι το «κράτος του νότου» ή την «ελληνοκυπριακή Δημοκρατία».

Δεν θα παρελθοντολογήσω, δεν θα αναφερθώ στα λόγια του Μακαρίου το 1971, όταν έλεγε ότι «παντού ελληνικά…, σύντομα οι Τ/Κ θα καταρρεύσουν και θα παραδοθούν…», θα μου έπαιρνε πολύ χρόνο, αλλά και η εφημερίδα δεν θα μου δημοσίευε το άρθρο μου λόγω μεγέθους, επειδή οι Κύπριοι δεν έχουν παιδευθεί στη μελέτη μεγάλων κειμένων και ιδιαίτερα βιβλίων. Θα είμαι λοιπόν σύντομος και περιεκτικός και θα αναφερθώ στα σημερινά:

Θα ξεκινήσω από τα εμβόλια ενάντια στο αόρατο εχθρό, τον κορωνοϊό. Θα έχει ακούσει ο κ. Φουρλάς ότι οι Τουρκοκύπριοι θα έπρεπε να λαμβάνουν εμβόλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του δικού μας κράτους. Όμως η εκτελεστική εξουσία κρατούσε τα εμβόλια και χρειάστηκε η παρέμβαση της ΕΕ για να τους δίνει τον αριθμό των εμβολίων που τους αναλογούν. Βεβαίως, η «μητέρα» Τουρκία (για σένα «μητέρα» είναι η Ελλάδα) δεν σκέφτηκε πρώτα τους Τουρκοκύπριους, αλλά τους δικούς της πολίτες.

Οι εξουσιάζοντες το νότιο μέρος του νησιού, αντί να προστρέξουν, να ανοίξουν τα οδοφράγματα, να καλέσουν τον κ. Ακιντζί και να συνεργαστούν μαζί του για την αντιμετώπιση της πανδημίας, έκλεισαν τα οδοφράγματα, πριν ακόμα εμφανιστεί ο ιός στην Κύπρο, ενώ επέτρεψαν τη διοργάνωση των καρναβαλιών. Ποσώς ενδιαφέρθηκαν για τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας που ζουν στον βορρά, αλλά φρόντισαν να εξασφαλίσουν ΜΟΝΟ την υγεία ενός μέρους των πολιτών του κυπριακού κράτους – των ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΩΝ.

Ακούστηκαν πολλές εισηγήσεις για δικοινοτική αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα». Αυτή η κυβέρνηση θα το πρόσεξε ο κ. Φουρλάς ότι χλευάζει καθετί το δικοινοτικό και στην κεντρική οδό, στην καρδιά της Κύπρου, έστησε τέσσερις σειρές κιγκλιδωμάτων, για να αντέξουν σε οιανδήποτε πίεση πολιτών σε περίπτωση πιθανής διάρρηξής τους. Υπήρξε εισήγηση να δημιουργηθεί δικοινοτική μονάδα για περίθαλψη και εμβολιασμό των Τουρκοκυπρίων που αγωνιούσαν για τη ζωή των ιδίων και των δικών τους, γεγονός που θα δημιουργούσε συνθήκες συνεργασίας ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας, αλλά οι κρατούντες στο νότιο τμήμα του νησιού ούτε που ήθελαν να ακούσουν. Το κράτος λοιπόν στον νότο ενδιαφέρεται μόνο για τους κατοίκους του νότου και όχι του βορρά που θεωρητικά τους εκπροσωπεί και όχι στην πράξη. Γιατί αν ήθελε να τους εκπροσωπεί θα έπρεπε να ενδιαφέρεται γι' αυτούς και να προσπαθεί να τους παρέχει κάτω από τις ιδιάζουσες συνθήκες που ζουν όλες τις δυνατές παροχές και διευκολύνσεις. Γι' αυτό είναι κράτος του ΝΟΤΟΥ, το οποίο δίνει το δικαίωμα στον Ερντογάν να αποφαίνεται ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία είναι εκλιπούσα». Και έτσι είναι: η Κυπριακή Δημοκρατία του 1960 δεν υπάρχει, το Δίκαιο της Ανάγκης αντικατέστησε το Σύνταγμα που συμφωνήθηκε ανάμεσα στις δύο κοινότητες και τις εγγυήτριες δυνάμεις.

Ο κ. Φουρλάς, ζώντας και πολιτευόμενος εκτός Κύπρου, φαίνεται ότι οι πολιτικές του κεραίες δεν έχουν συλλάβει το ποιος μιλούσε κατά συρροή εντός και εκτός Κύπρου για δυο κράτη, άρα αναφερόταν σε κράτος του βορρά και κράτος του νότου. Όμως δεν μίλησε ούτε ψέλλισε μια καταδικαστική λέξη για τα δύο κράτη. Να του θυμίσω και την αναφορά ποιος μίλησε για τη δική τους ΑΟΖ στον βορρά. Υπάρχουν πολλά δεδομένα τα οποία θα μπορούσα να παραθέσω στον κ. Φουρλά για να αντιληφθεί ποιος υποστήριξε μετά τον Κραν Μοντανά τα δυο κράτη, που το ένα θα ήταν το κράτος του νότου.

Και το τελευταίο: Στη Βουλή των Αντιπροσώπων ο αριθμός των βουλευτών είναι εβδομήντα, όμως εκλέγουν οι Ελληνοκύπριοι μόνο πενήντα έξι, οι υπόλοιπες θέσεις μένουν κενές, επειδή ανήκουν με βάση το Σύνταγμα στην τ/κ κοινότητα. Και το ερώτημα: Γιατί δεν γίνεται το ίδιο και για την Ευρωβουλή; Θα γνωρίζει ο κ. Φουρλάς ότι οι δύο έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο ανήκουν στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Και όσον αφορά τη μία έδρα την οποία κατέχει, θα μπορούσε στη θέση του να ήταν ένας Τουρκοκύπριος. Όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να κατηγορεί άλλους που μιλούν για το κράτος του νότου, έτσι όπως κατάντησαν την Κυπριακή Δημοκρατία οι κυβερνώντες, που μετέτρεψαν το Δίκαιο της Ανάγκης σε μέρος του Συντάγματος για να κυβερνούν και να διαχειρίζονται την Κυπριακή Δημοκρατία κατά το δοκούν.