Του Χαράλαμπου Σταυρίδη
Πατριωτικός Ρεαλισμός είναι να εργάζεσαι μεθοδικά αλλά ταυτόχρονα αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες για μήνες, όπως μας συνήθισε η Αννίτα Δημητρίου. Έτσι ώστε στο Κογκρέσο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να υιοθετείται ομόφωνα, το ισχυρότερο ψήφισμα που υιοθετήθηκε ποτέ σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της Κύπρου.
Το οποίο ψήφισμα του Δημοκρατικού Συναγερμού, μεταξύ άλλων δεσμεύει πλέον τους ευρωπαίους ηγέτες που ανήκουν στο ΕΛΚ, για πρώτη φορά, ότι η Τουρκία δεν μπορεί να συμμετέχει στην αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης, ενόσω στην Κύπρο εξακολουθεί να υπάρχει τουρκική κατοχή.
Εθνικιστικός Σανός, είναι όταν τα «παιδιά» του Πυρήνα-Κύπρου καθημερινά παραδίδουν μαθήματα πατριωτισμού, φωνασκώντας ότι αποτελούν την μόνη «πατριωτική» φωνή στην Ευρωβουλή. Αν και όπως φαίνεται, μόνο εντός Κύπρου πουλάνε μαγκιά.
Αφού ενώ τις τελευταίες ημέρες το σύνολο των ευρωπαϊκών και τουρκικών ΜΜΕ χαρακτηρίζουν ως πολιτικό φλερτ Μελόνι-Ερντογάν, την επίσκεψη του Προέδρου της Τουρκίας στην Ιταλία, το ΕΛΑΜ πάσχει από… πολιτική αφωνία!
Τι και αν Μελόνι και Ερντογάν έκαναν λόγο για στρατηγική σχέση Ιταλίας-Τουρκίας, στην οικονομία, την άμυνα και την διπλωματία; Την οποία είπαν ότι θα ενισχύσουν περισσότερο;
Τι και αν η ομοϊδεάτισσα του ΕΛΑΜ στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά, Τζόρτζια Μελόνι, δήλωσε ότι στηρίζει τις ευρωπαϊκές επιδιώξεις της Τουρκίας και την συμμετοχή της στην νέα αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας της Ευρώπης; Mε τον Τούρκο Πρόεδρο να ανακοινώνει αμυντική συμφωνία μαμούθ, με σύμπραξη ιταλικών και τουρκικών εταιρειών παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού, υψηλής τεχνολογίας;
Τι και αν δεν ακούστηκε ούτε λέξη από την ομοϊδεάτισσα του ΕΛΑΜ για τις υποχρεώσεις της Τουρκίας έναντι της Κύπρου;
Τίποτα από όλα αυτά δεν νοιάζει πραγματικά την ηγεσία του ΕΛΑΜ. Όπως ακριβώς δεν τους νοιάζει που γνωρίζουν ότι οι ανέφικτες θέσεις τους, εάν κάποτε εφαρμόζονταν, στο τίποτα θα μας οδηγούσαν.
Το μόνο που τους νοιάζει είναι η διατήρηση της ψεύτικης και εικονικής πραγματικότητας που έφτιαξαν – και με δική μας ευθύνη – και με την οποία βαφτίζουν τον επικίνδυνο εθνικισμό, εθνικοφροσύνη, και τον φασιστικό ρατσισμό, πατριωτισμό.
Εμείς ωστόσο, δεν ξεχνάμε τα «πατριωτικά» ψηφίσματα που τα «παιδιά» του Πυρήνα μας έλεγαν ότι δήθεν καταθέτουν και υιοθετούνται από την ευρωπαϊκή ακροδεξιά; Που να βρίσκονται σήμερα άραγε;
Και γιατί το «μοναδικό πατριωτικό» κόμμα της Κύπρου πήγε διακοπές, αντί να έχει ήδη καταγγείλει δημόσια την κυρία Μελόνι; Όχι εδώ για τα μάτια των ιθαγενών, αλλά εκεί, στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά, γραπτώς, και να ζητάνε εξηγήσεις;
Εμείς ξέρουμε γιατί.
Διότι πρώτον, τα περί πατριωτικής δράσης στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά αποτελούν πυροτεχνήματα κρότου λάμψης, όπως εξάλλου είναι και το σύνολο των εθνικά επικίνδυνων τους θέσεων.
Και δεύτερον – και κυριότερο – επειδή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ πραγματική ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ακροδεξιά. Εξ ορισμού, τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα πιστεύουν στην «ανωτερότητα» του δικού τους έθνους. Το καθένα εξυπηρετεί τα δικά του συμφέροντα, με το εθνικιστικό συμφέρον να προηγείται κάθε άλλου στόχου.
Ως εκ τούτου δεν υπάρχει - και δεν θα μπορούσε να υπάρχει - αλληλεγγύη στη βάση αρχών και του διεθνούς δικαίου στον εθνικισμό. Ο κάθε εθνικιστής προάγει τον δικό του εθνικισμό.
Για αυτό και η Μελόνι δεν πρόκειται να σταματήσει να φλερτάρει την Τουρκία, για το χατίρι καμίας Κύπρου. Και για αυτό το ΕΛΑΜ, δεν μπαίνει καν στον κόπο να προσπαθήσει. Προτιμάνε να προσπαθήσουν να μας σερβίρουνε σανό για κάτι άλλο, μέχρι (έτσι νομίζουν) να το ξεχάσουμε.
