Μεσ’ τουν’ τον τόπον έχουμεν πολλήν αίσθησην του χιούμορ. Κατ’ ακρίβειαν, αν δεν είχαμεν τόσην αίσθησην του χιούμορ θα τον είχαμεν χάσει προ πολλού. Όμως, το ότι έχουμεν λειτουργούς που το εκάμαν επάγγελμα με το να «σπουδάσουν» τζιόλας το συγκεκριμένο αντικείμενο, τι να πω; Έτη φωτός μπροστά το «παλικάριν». Ψυχολογία του Χιούμορ, μάλιστα, αυτό θα πει να θκιεβάζεις τον περίγυρο αν θέλεις να πετύχεις.
Το χιούμορ μας δεν περιορίζεται ευτυχώς στο να πληρώνουμεν τα μαλιοτζιέφαλά μας στον εν λόγω «κύριο» για δεκαετίες τωρά, συν τα τέσσερα χρόνια κατά τα οποία τάχα μου δικάζεται για εξαπάτηση. Υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις παρανομούντων που μέχρι να φκει η απόφαση αφυπηρετούσαν έχοντας πάρει όλα όσα εδικαιούνταν που το «κράτος». Δαμαί, κάλλιστα μπορούμε να πάμε πολλά πίσω τζαι να αξαμώσουμεν το μέγεθος του χιούμορ που μας διακατέχει όταν δίναμε κλάδους ελαίας σε πραξικοπηματίες, διορίζοντάς τους μάλιστα τζαι σε θέσεις εξουσίας σε κατοπινά χρόνια. Ή όταν δημιουργήσαμε το πελατειακό κράτος, όπου αν δεν είσιες ταυτότητα συγκεκριμένου κόμματος δεν εδιορίζεσουν σε κυβερνητικές θέσεις που να φάκκας πάνω - κάτω. Ή όταν επαττίσαμεν τζαι εκουρέψαμεν μέχρι τζαι λεφτά αποθανόντων που την ασφάλεια που είχαν μείνει για τα ορφανά τους. Όταν το χρηματιστήριο έγινε καζίνο τζαι ξαφρίσαν τον κάθε κακομοίρη που ενόμιζεν πως θα φκάλει το κατιτίς του για μιαν πιο άνετη ζωή. Ή όταν ανακαλύψαμεν την τασιηνόπιτταν με τους διάφορους που ετρώαν τες μίζες των εκατομμυρίων τον τζιαιρόν που κάμναμεν αποχετεύσεις. Άσε δε το πόσον χιουμορίστες εφανήκαμεν όταν μας εξέθεσαν με τα «χρυσά» διαβατήρια, πως τάχα τζαι καλά η πλειοψηφία των νέων μας συμπατριωτών ήταν απατεώνες με βούλα. Προχτές για παράδειγμα, πάλε εγέλουν που άκουα τους «άρχοντες» της Βουλής να μαλώνουν για το μέγεθος των «συντάξεών» τους. Τι πα να πει καλέ μου πως κάποιοι πιάνουν πέντε σιηλιάες τον μήνα σε συντάξεις; Δαμαί έχουμε συνταξιούχο Πρόεδρο που τα σαράντα κάτι του. Γέλιον πολλύν. Είντα, τέλη του Αούστου να δείτε γέλια που το χιούμορ στους λοαρκασμούς του ρεύματός μας. Μέχρι δακρύων. Τζαι πού να ξεκινήσουν να μας χρεώνουν την ένωση των καλωδίων με την ΕΕ ακόμα να δείτε. Μιλούμε για κλόουν κανονικούς.
Αλλά η αλήθκεια είναι πως ζούμε σ’ έναν τσίρκο. Για αυτόν τζαι έχουμεν γιόρκιν τούτους ούλλους τους κλόουν. Τζαι για να λέμεν τζαι του στραβού το δίκαιον, έναν καλόν τσίρκον ακριβοπουλά τα εισιτήριά του. Άστε που έχουμεν τζαι πρώτες θέσεις πίστα για να παρακολουθούμεν τα γεγονότα που κοντά. Μια πυρκαγιά σε τούτον τον ένα επί δύο ρότσον θα παίξει σίουρα είτε έξω που το σπίτι σου είτε μέσα σε αυτό. Αν δε καεί τζαι κανένας, μεν συγχίζεστε, εν απλά «ατυχές γεγονός». Άλλωστε, υπάρχουν τόσα πολλά ατυχή γεγονότα που δεν μπορούμεν να τα προλαβαίνουμεν ούλλα. Όπως το να μαθουμε γιατί δεν έχουμε πλήρη εικόνα για ένα θανατηφόρο καταγεγραμμένο σε βίντεο, ενώ για άλλο δίχα καν βίντεο είχαμε φουλ βιογραφικό μαζί με τις συλλήψεις. Τούτη η ιστορία κάτι μου θυμίζει με έναν άλλο θανατηφόρο πριν πολλά χρόνια που πάλε εξαφανιστήκαν ούλλα τα τεκμήρια. Η μνήμη μου φθείρεται δυστυχώς, αλλά κάτι μου λαλεί με μιαν πόλην στα παραλία τζαι κάτι με γόνους της άρχουσα τάξης. Πρέπει να αυξήσω τα χάπια μου. Εν φορεί άλλες πληροφορίες ο ελλιπής μου εγκέφαλος δυστυχώς.
Εν τω μεταξύ εξήασα ήδη για τι πράματα έγραφα τωρά. Μόλις αράξαν δαμαί δίπλα μου ο Τάκης τζαι η Λούλα. Κοντοσυνάουνται έτσι ώραν διότι ξέρουν πως κοντέφκει η ώρα του δείπνου. Έχουν τζαι τούτοι τρομερήν αίσθησην του χιούμορ. Ο ένας έν' πας την πέρκολαν ούλλη μέρα, αλλά ξιάνει τες μισές φορές πώς να κατεβεί, ενώ η άλλη προσπαθεί να δείξει τες ακροβατικές της ικανότητες τζυνηόντας τους ζίζιρους πας την ροθκιάν, με τες πλείστες προσπάθειες να καταλήγουν σε παταγώδην αποτυχία αφού διά κάτω. Ευτυχώς που έν' κάττοι δηλαδή, ειδεμή θα θρηνούσαμεν θύματα λόγω αλόγιστης συμπεριφοράς. Αλόγιστη συμπεριφορά, χμμμ... Κάτι σας ελάλουν πριν για τούτον οξά έν' η ιδέα μου; Εν βαρκιέσαι. Πάω να ταΐσω τους κάττους πριν εισβάλουν μόνοι τους στην κουζίναν τζαι πεθάνουμεν που το χιούμορ τους μετά. Γελάτε ρε. Ούτε για κλάματα δεν αξίζουμεν πκιον.
