Τελικά «έλαμψε» η αλήθεια. «Ο Θεός αγαπά τον κλέφτη αλλά αγαπά και τον νοικοκύρη». Μετά την συνέντευξη Ακιντζί στην εφημερίδα Γενί Ντουζέν ,ο «νοικοκύρης», δηλαδή ο Προέδρος της Δημοκρατίας, με γραπτή του δήλωση ισχυρίστηκε ότι τα λεγόμενα του τέως Τουρκοκύπριου ηγέτη τον δικαιώνουν αναφορικά με το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά.
«Η συνέντευξη του κ. Μουσταφά Ακιντζί στην εφημερίδα Γενί Ντουζέν είναι αρκούντως αποκαλυπτική, τόσο για τους διαχρονικούς στόχους της Τουρκίας όσο, όμως, και για τους λόγους που οδήγησαν στο ναυάγιο της Διάσκεψης για την Κύπρο, στο Κραν Μοντανά. Την ίδια ώρα, με όσα δηλώνει ο κ. Ακιντζί για τη συμφωνία του Βερολίνου, καταδεικνύει πως δεν έπαψα από την επομένη, κιόλας, της αποτυχίας της Διάσκεψης για την Κύπρο το 2017, να επιδιώκω την επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά».
Βέβαια ο Μουσταφά Ακιντζί δεν αναφέρθηκε καθόλου στα διαμειφθέντα του Κρανς Μοντανά. Η μόνη αναφορά που έκανε ήταν ο παραλληλισμός του 2004 με το 2017. Αναφορικά με τους στόχους της Τουρκίας ο κ. Ακιντζι δεν αναφέρθηκε σε διαχρονικούς στόχους αλλά σε σημερινούς εννοώντας ότι μετά το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά η Τουρκία αναθεώρησε τους στόχους της.
Ανεξάρτητα του τι καταλάβαμε ή το πως ερμηνεύσαμε τα λεγόμενά του, η συνέντευξη περιορίστηκε στην συμφωνία του Βερολίνου της 26ης Νοεμβρίου του 2019. «Επιτεύχθηκε μια εξαιρετικά σημαντική συμφωνία τον Νοέμβριο του 2019 στο Βερολίνο με την οποία το εκτροχιασμένο τρένο τοποθετήθηκε ξανά στις ράγες του, όμως οι αξιωματούχοι της Τουρκίας δεν ήταν ευχαριστημένοι από αυτή την συνάντηση,… Διευκρινίστηκε επίσης ότι το πλαίσιο Γκουτέρες είναι το έγγραφο της 30ης Ιουνίου 2017 και έγινε αναφορά στα κείμενα του ΟΗΕ που προνοούν ότι η πολιτική ισότητα πρέπει να εφαρμόζεται στην αποτελεσματική συμμετοχή στις αποφάσεις». Ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αν και τα ερωτηματικά θα έπρεπε να αφορούν την συνέντευξη Ακιντζί, η αυθαίρετη και ίσως «εκ του πονηρού» ερμηνεία των όσων είπε ο τέως Τουρκοκύπριος ηγέτης, αλλά κυρίως αυτά που δεν είπε, αφήνουν σωρεία ερωτηματικών για τον στόχο που είχε η γραπτή δήλωση του Προέδρου. Στην ουσία με μια δεύτερη ανάγνωση της συνέντευξης όχι μόνο δεν επαληθεύεται το αφήγημα της δίκης μας πλευράς αλλά επιβεβαιώνει την απαράδεκτη στάση που τηρήσαμε στο Κρανς Μοντάνα. Τα όσα είπε ο Μουσταφά Ακιντζί επιβεβαιώνουν την πρόσφατη συνέντευξη του διαπραγματευτή μας Ανδρέα Μαυρογιάννη ο οποίος δήλωσε ότι δεν είμαστε πειστικοί και δεν μας θεωρούν σοβαρούς. Πιο συγκεκριμένα:
Πρώτον. Ο παραλληλισμός του 2004 με το 2017 κάθε άλλο παρά επιβεβαιώνει τις δικές μας θέσεις. Εκτός και αν θεωρούμε το ΝΑΙ των Τουρκοκυπρίων στο σχέδιο Ανάν ως έκφραση της Τουρκικής αδιαλλαξίας.
Δεύτερον. Ο Ακιντζί μίλησε για το ότι στο Βερολίνο το Κυπριακό μπήκε και πάλι στις ράγες της λύσης. Το ερώτημα είναι πότε και ποιος «εκτροχίασε το τρένο». Δεν νομίζω να υπονοεί ότι ο Γενικός Γραμματέας ήταν τόσο αφελής και ανεπαρκής που, αν και έγινε μάρτυρας της Τουρκικής αδιαλλαξίας να επιμένει να εκθειάζει , με δηλώσεις του μετά το πέρας της συνόδου, την εποικοδομητική στάση που επέδειξε η Τουρκία και παράλληλά, στην έκθεση του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του Σεπτεμβρίου του 2017, να επιρρίπτει ευθύνες και στην δική μας πλευρά για το καταστροφικό ναυάγιο.
Τρίτον. Ο Ακιντζί τονίζει ότι το πλαίσιο του Γενικού Γραμματέα ήταν αυτό που κατέθεσε στις 30 Ιουνίου του 2017. Σαφέστατη αιχμή. Δεν νομίζω να ήταν η άλλη πλευρά που επί σχεδόν ένα χρόνο αμφισβητούσε το πλαίσιο και μιλούσε για ένα άλλο της 4ης Ιουλίου το οποίο απεδείχθη ότι επρόκειτο για πλαίσιο φάντασμα και «προφάσεις εν αμαρτίαις».
Τέταρτον: Σωστά ο Προέδρος αναφέρεται στην ορθή στάση που τήρησε στην σύνοδο του Βερολίνου. Όμως πως μπορεί να θεωρείται η 26η Νοεμβρίου του 2019 ως η επόμενη μέρα της 7ης Ιουλίου του 2017. Τι έκανε τα δυόμιση χρόνια μετά το ναυάγιο; Μήπως προσπαθούσε για συνέχιση των συνομιλιών, από το σημείο που έμειναν στο Κρανς Μοντάνα, όταν στις 30 Απρίλιου του 2018, μετά από την πρόσκληση/πρόκληση του Μουσταφά Ακιντζι για στρατηγική συμφωνία στην βάση του πλαισίου του Γενικού Γραμματέα, μιλούσε για άλλο πλαίσιο, για πυροτεχνήματα, και «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»;
Σίγουρα η συνέντευξη Ακιντζί ήταν αρκούντως αποκαλυπτική. Αρκούντως αποκαλυπτική για την απαράδεκτη στάση που τηρήσαμε στην τελευταία ευκαιρία για λύση και επανένωση. Αρκούντως αποκαλυπτική για το γεγονός ότι ακόμα και τώρα, που η διχοτόμηση είναι εντός των πυλών, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το εσωτερικό ακροατήριο και η απόσειση των ασήκωτων ευθυνών για την οριστική διαίρεση της πατρίδας μας.
O Θεόδωρος Θεοδώρου.
