«Οι αντιδράσεις και τα σενάρια μετά την υπουργοποίηση Στυλιανίδη» της Μαριλένας Ευαγγέλου

 

 

Η υπουργοποίηση του Χρήστου Στυλιανίδη από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Ελλάδα πυροδότησε αντιδράσεις, συζητήσεις, σενάρια και προβλέψεις οι οποίες ξεκινούν από την επομένη της ανάληψης των καθηκόντων του και φτάνουν μέχρι το 2023!

Ξεκινώντας από το πιο μακρινό 2023 που σχετίζεται με την προεδρολογία, επικρατούν δύο σενάρια: Το ένα θέλει τον Χρήστο Στυλιανίδη οριστικά εκτός κάδρου προεδρικών μετά τη μετοίκησή του στην Ελλάδα και την ανάληψη του χαρτοφυλακίου της Πολιτικής Προστασίας και το άλλο δεν τον αποκλείει ως υποψήφιο, θεωρώντας μάλιστα ότι αν «βολέψουν» οι συνθήκες χρονικά και καταστεί εφικτό, θα είναι μια υποψηφιότητα της οποίας η εμπειρία του ελληνικού υπουργείου θα της προσδώσει κύρος και έξτρα μπόνους. Για το δεύτερο σενάριο, εξαρτάται ασφαλώς σε ποιο γήπεδο θα παίξει ως υποψήφιος; Γιατί αν μιλάμε για αυτό της Αριστεράς, στο οποίο το όνομα του κυκλοφορούσε δεδομένων των ψυχρών σχέσεων του με τον ΔΗΣΥ και την κυβέρνηση, τότε τα πράγματα που ήταν ήδη δύσκολα, καθίστανται ακόμα δυσκολότερα για μια μερίδα στο ΑΚΕΛ, καθώς αντί να απομακρύνεται από το δεξιό «παρελθόν» του, το ενισχύει και μάλιστα με συμμετοχή του σε δεξιά κυβέρνηση στην Ελλάδα. Υπάρχουν όμως και δυνατά στελέχη της Αριστεράς που θεωρούν ότι ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι ένα όνομα το οποίο δεν αποκλείεται ούτε με τα σημερινά δεδομένα και είναι στην αναζήτηση τρόπων να παραμείνει στο τραπέζι ως μια σοβαρή επιλογή. Ούτως ή άλλως, λένε, στο υπουργικό Μητσοτάκη επιλέχθηκε ως υπερκομματική επιλογή, με τον κ. Στυλιανίδη να έχει ενημερώσει ήδη τις ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ του Κινήματος Αλλαγή αλλά και του ΚΚΕ ότι δεν έχει πρόθεση να εμπλακεί σε κομματικές αντιπαραθέσεις, αλλά να λειτουργήσει συναινετικά.

Αν μιλάμε για το γήπεδο της Δεξιάς, τότε πράγματι η υπουργοποίηση προσθέτει επιπλέον κύρος, ωστόσο εκεί τα κωλύματα είναι άλλα. Πρωτίστως είναι τα προβλήματα στις σχέσεις του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα οποία και δημόσια ο Νίκος Αναστασιάδης στη συνέντευξή του στο Ομέγκα δεν έκρυψε. Είπε βέβαια ότι η διαφωνία του με τον κ. Στυλιανίδη είναι στο Κυπριακό, παρόλο που τέτοια διαφωνία δεν καταγράφηκε, ή δεν αφέθηκε να διαφανεί στο παρελθόν. Είναι βέβαιο ότι οι σχέσεις των δύο αντρών έχουν διαταραχθεί και ότι επικρατεί ψυχρότητα μεταξύ τους. Αφορά κατά κύριο λόγο την άρνηση του Χρήστου Στυλιανίδη να στηρίξει το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα και την έκδοση συλλήβδην διαβατηρίων σε αμφιβόλου ηθικής ξένους υπηκόους. Η ψύχρα διαφάνηκε άλλωστε και από τη λιτή ανάρτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Twitter την ημέρα της ανακοίνωσης της υπουργοποίησής του: «Καλή επιτυχία στον Χρήστο Στυλιανίδη, στα νέα του καθήκοντα ως υπουργός Πολιτικής Προστασίας της Ελληνικής κυβέρνησης».

Σε κομματικό επίπεδο, επίσης τα πράγματα είναι δύσκολα, αφού εκεί υπάρχει ήδη τουλάχιστον ένα ντέρμπι επικράτησης ανάμεσα στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη, με τις εσωκομματικές δυνάμεις να επικεντρώνονται σε αυτό.

Υπό τα εντός κυπριακής έδρας δεδομένα, ο κ. Στυλιανίδης δεν είχε κάτι να χάσει. Αντιθέτως, προσθέτει στο βιογραφικό του και με γνώμονα το «η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις» προχωρά βλέποντας.

Από Βρυξέλλες η ιδέα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναζητούσε εναγωνίως λύση που να ανταποκρίνεται στο διακομματικό προφίλ του ανασχηματισμού του, μετά το ναυάγιο της πρώτης επιλογής Ευάγγελου Αποστολάκη.

Χρήστος Στυλιανίδης και Κυριάκος Μητσοτάκης, έχουν καλές σχέσεις και αμοιβαία εκτίμηση, αλλά οι πληροφορίες λένε ότι ο ενδιάμεσος κρίκος που έπαιξε καταλυτικό ρόλο, ρίχνοντας την ιδέα στον Έλληνα πρωθυπουργό, είναι ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς. Άτομο με καλές σχέσεις και με τον Χρήστο Στυλιανίδη και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Κατόπιν, το σκεπτικό που αναπτύχθηκε είναι η προβολή της συμβολής του Χρήστου Στυλιανίδη ως επιτρόπου στην Κομισιόν, οι δράσεις του στον τομέα των ανθρωπιστικών κρίσεων και το επίτευγμα του RescEU το οποίο του χρεώνεται προσωπικά, όπως και έγινε. Για το RescEU, η σκέψη είναι όπως ο Χρήστος Στυλιανίδης διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως υπουργός Πολιτικής Προστασίας στην Ελλάδα ώστε να αναβαθμιστεί μέσω του Συμβουλίου Υπουργών. Από τις εθνικές δηλαδή κυβερνήσεις προς τον θεσμό της ΕΕ, ώστε να ενισχυθεί η συνδρομή των κρατών-μελών, αλλά και η αποτελεσματικότητα και έγκαιρη ανταπόκριση του RescEU σε κρίσεις όπως πυρκαγιές και πλημμύρες, οι οποίες αναμένεται να συνεχίσουν να ταλανίζουν την Ευρώπη, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Το είπε εξάλλου και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Παρασκευή κατά τη διάρκεια της τελετής ορκωμοσίας του νέου υπουργού. Μέσω του κ. Στυλιανίδη η Ελλάδα θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στα θέματα Πολιτικής Προστασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Οι πυρκαγιές του καλοκαιριού στην Ελλάδα έχουν προκαλέσει τεράστια ζημιά τόσο στην εθνική οικονομία, αλλά και στην εικόνα της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος αντιλαμβάνεται πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να δώσει έμφαση στα ζητήματα αντιμετώπισης τέτοιων κρίσεων και θεωρεί πως ο Χρήστος Στυλιανίδης, είναι ο άνθρωπος που μπορεί να τον βοηθήσει.

Μπούλινγκ πανταχόθεν

Το μόνο σίγουρο, είναι ότι ο Χρήστος Στυλιανίδης, ο οποίος από την περασμένη Τρίτη πήρε και την ελληνική υπηκοότητα, δεν θα περάσει εύκολα στην Ελλάδα. Ήδη από την πρώτη μέρα που έγινε γνωστό ότι υπουργοποιείται, ξεκίνησαν οι αντιδράσεις, οι οποίες δεν κόπασαν μέχρι και σήμερα.

Από το ότι δεν βρήκε έναν Έλληνα στα 11 εκατομμύρια ο Μητσοτάκης για να τον κάνει υπουργό και φέρνει «υπουργό από το εξωτερικό» που τουίταρε ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, μέχρι την εκτίμηση ότι θα έφταναν τα σύνορα της Ελλάδας ως τον Λίβανο αν όλοι θεωρούσαν τους Κύπριους Έλληνες του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, χώρεσαν πραγματικά αμέτρητες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και αναλύσεις σε διαδικτυακούς τόπους και συζητήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ, με τη συμμετοχή μάλιστα Κύπριων που ανέλυαν το κεντροαριστερό παρελθόν του Στυλιανίδη, τις σχέσεις του με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιάννο Κρανιδιώτη, αλλά και τη στάση του στο δημοψήφισμα του 2004 για τη λύση του Κυπριακού.

Η Ελλάδα δεν θα είναι «περίπατος» για τον Στυλιανίδη, ο οποίος πάντως κατάφερε να βγει από πιο δύσκολα μονοπάτια στην Κομισιόν με εξαιρετικό προφίλ και έχοντας κερδίσει την εκτίμηση όλων των ευρωπαίων αξιωματούχων και συναδέλφων του.

Καταξίωση ή φυγή;

Στην Κύπρο, πέραν των βασικών επικριτών του, αυτών δηλαδή που τον επικρίνουν από το 2004 για τη στάση του στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ο Χρήστος Στυλιανίδης, έχει να αντιμετωπίσει και άλλη μια δυσαρέσκεια που εκφράζεται προς το πρόσωπό του και έχει να κάνει με το κατά πόσο θεωρείται η πολιτική του συνέχεια στην Ελλάδα καταξίωση ή φυγή;

Ίσως η τάση αυτή δυσαρέσκειας να μην έχει να κάνει τόσο με το γεγονός της  υπουργοποίησης, αλλά με την απόσταση που επιλέγει να κρατά ο Χρήστος Στυλιανίδης εδώ και πάρα πολλά χρόνια με τη βάση της κοινωνίας και τους πολίτες της. Ο κ. Στυλιανίδης όσο ήταν Επίτροπος της ΕΕ, απέφευγε να τοποθετηθεί στη δημόσια σφαίρα επί σημαντικών θεμάτων που απασχολούσαν τον τόπο και είχε πολύ καλή δικαιολογία. Ήταν καλός επίτροπος. Και ο καλός επίτροπος πρέπει να προσπερνά την εθνική του ταυτότητα και να λειτουργεί ως Ευρωπαίος προς το συμφέρον του συνόλου των ευρωπαίων πολιτών σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Όμως ακόμα και μετά που τελείωσε η θητεία του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο κ. Στυλιανίδης διατήρησε αυτή την απόσταση, αποφεύγοντας να τοποθετείται και μένοντας μακριά από τη δημόσια σφαίρα, από τα προβλήματα, από τα ζητήματα, από την καθημερινότητα. Αρκετοί ερμήνευσαν αυτή τη στάση ως ασπίδα της προσωπικότητας και της εικόνας του. Η επιλογή υπήρξε σύμφωνα με πληροφορίες μας συνειδητή, άλλωστε όσο ήταν επίτροπος είχε ξεκάθαρη θέση στο Κυπριακό και στο θέμα των διαβατηρίων.

Η νέα του ενασχόληση στην κυβέρνηση της Ελλάδας ενός πάρα πολύ υποσχόμενου υπουργείου, το οποίο χαρακτηρίστηκε και ως υπερυπουργείο, είναι βέβαιο ότι θα τον κρατήσει για καιρό ακόμα μακριά από τον τόπο του.