Πολλοί Κύπριοι συζητούν τον τελευταίο χρόνο για το μέλλον του κόσμου αλλά και του τόπου μας. Τα προηγούμενα χρόνια, με εξαίρεση ίσως την περίοδο Ανάν, τέτοιες συζητήσεις ήσαν πιο περιορισμένες. Οι κουβέντες είναι έντονες και δύσκολες. Φίλοι απ’ τα παλιά τσακώνονται κιόλας και δεν ξαναμιλά ο ένας με τον άλλο.
Σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας κυριαρχεί η αγάπη για τον Πούτιν και τη μεγάλη Ρωσία. Τον πόλεμο στην Ουκρανία τον κέρδισε δίκαια και ευτυχώς που έχει τα πυρηνικά σε περίπτωση που κάτι πάει εντελώς λάθος. Σε ένα άλλο μεγάλο μέρος τους οι Κύπριοι ελπίζουν να τους σώσει ο Φειδίας με την ειλικρίνεια και τις αποκαλύψεις του στο Ευρωκοινοβούλιο, από τον ψύχτη που βγάζει αυτόματα αεριούχο νερό μέχρι τη σύμβουλό του για τις νομοθετικές αλλαγές την οποία περιστρέφει σε μια καρέκλα παρουσιάζοντάς την σαν άλλο ένα λάφυρο επιτυχίας κ.λπ. Ο ίδιος ζητά χρόνο και καθαρίζει τα παραπατήματα, επικαλούμενος τη σωκρατική άγνοια «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», όπως τη γνωρίζει καλά ο σύμβουλός του ο Λουκάνικος, ο πιο έξυπνος άνθρωπος του νησιού μας, σύμφωνα με τον ίδιο τον Φειδία.
Πολύ τελευταία στη σκακιέρα παίζει και μια ελπίδα στον Ερντογάν, αν ο τελευταίος επιτέλους αποφασίσει να πάει καθαρά με τη Ρωσία. Το πιο πάνω πλαίσιο, που κερδίζει χώρο, κυριαρχεί μέσα στην απλοϊκότητά του.
Όταν η συζήτηση κάνει το επόμενο βήμα θα συνδυαστεί και με άλλα μεζεδάκια, όπως αυτό των εμβολίων που ήταν άδικα και θα μας σκοτώνουν μέχρι περίπου να αφανιστεί ο μισός πληθυσμός της Γης, της πλακέτας που θα μας βάλουν στις τραπεζικές μας κάρτες, μέσα στο αυτοκίνητο και πίσω απ’ το αφτί μας. Επίσης οι ίδιοι πιστεύουν πως σύντομα θα έχουμε οικονομικό κραχ και θα χαθούν όλα τα λεφτά του κόσμου και δεν θα έχουν να ψωνίζουν από τα σουπερμάρκετ. Ένας πλούσιος γνωστός είπε πως θα κάνει τις καταθέσεις του χρυσάφι και θα τα κρύψει στον κήπο του στη Δρούσια. Ένας άλλος κυκλοφορεί πάντα με 5.000 ευρώ cash στην τσέπη σε περίπτωση που χρειαστεί να εγκαταλείψει άμεσα την Κύπρο. Μια μέρα, καθώς ψάρευε στο Ζύγι, έπεσε κατά λάθος στη θάλασσα και οι φίλοι του τον βοήθησαν να βγει. Είχε σχίσει το γόνατό του αλλά αυτό ήταν μικρό μπροστά στο άγχος του για τα πενηντάευρα τα οποία άπλωσε στον ήλιο περιμένοντας να στεγνώσουν αγχωμένος να μην ακουστούν εκείνη τη στιγμή βομβαρδιστικά αεροπλάνα.
Στο παράξενο αυτό τραπέζι των πιο πάνω απόψεων σερβίρεται και το καλόψημένο κεφαλάκι της ακροδεξιάς. Για κάποιον περίπου ακατανόητο λόγο, οι φίλοι μας πιστεύουν πως μόνο ακραία καθεστώτα μπορούν να αντισταθούν στην Αμερική που βασικά τα σχεδίασε όλα με τις μυστικές της υπηρεσίες.
Πολλοί με τέτοιες απόψεις εκφράζουν και έντονο αντιευρωπαϊσμό, αν και έχουν σπουδάσει στην Αγγλία, στην Ελλάδα αλλά και στην ίδια την Αμερική. Η εκεί παραμονή τους όμως, όπως υποστηρίζουν, δεν θα τους αποτρέψει από το να βλέπουν καθαρά την αποκάλυψη και την όπου να 'σαι καταστροφή του πλανήτη. Όσον αφορά μάλιστα την Αγγλία «κοίτα, έφυγε από την Ευρώπη».
Η συζήτηση πάει αναγκαστικά και στους «ξένους» που ήρθαν στον τόπο μας και μας παίρνουν τις δουλειές και πρέπει να τους διώξουμε πάραυτα. Ένα άλλο κομμάτι των κουβεντών είναι η πολύ ενδεχόμενη και μαζική εγκατάσταση Ισραηλινών πολιτών στις κυπριακές πόλεις και χωριά, από την Πόλη Χρυσοχούς ώς την Καρπασία. Μάλιστα πιστεύεται πως αυτή η υπόγεια εισβολή έχει ήδη ξεκινήσει αλλά μας το κρύβει το σύστημα για να μην αντιδράσουμε, αλλά και να αντιδράσουμε δεν θα καταφέρουμε τίποτε αφού το Ισραήλ μπορεί να μας αποτελειώσει όποτε θέλει ή να μας αγοράσει.
Για τα ΜΜΕ, πιστεύουν ότι όλοι οι δημοσιογράφοι ελέγχονται από τις κυβερνήσεις. Δεν διαβάζουν μεγάλες εφημερίδες με τίποτα και σίγουρα απορρίπτουν τα κρατικά κανάλια επειδή κάνουν μόνο προπαγάνδα. Για επιδόρπιο, αν μετά από όλα αυτό ερωτηθούν ποια είναι η ελπίδα, θα απαντήσουν να κλείσουμε τα σύνορα σε κάθε τι που μας βλάπτει. Στην προσπάθεια να πάει η κουβέντα σε πιο μεγάλο βάθος με ίσως ιστορικές αναφορές, πολλοί θυμώνουν. Ο Σάββας, που έχει ένα μικρό αγροτόσπιτο και το ενοικιάζει, τσακώθηκε με έναν γείτονα του Γερμανό που έκαναν πολλά χρόνια παρέα διότι σε μια συζήτηση για τον Πούτιν που διαφωνούσαν του είπε πως οι Γερμανοί δεν πρέπει να μιλούν γιατί το '40 κατέστρεψαν τον πλανήτη και ειδικά η Ρωσία υπέφερε. Από όσο μου περιέγραφε τη συζήτηση αποκλείεται να ξαναμιλήσουν.
