Γράφει ο Ρήγας
Θυμάστε το νέο αστέρι των μητροπολιτών. Τον περιβόητο Τυχικό. Γιατί αυτό το όνομα; Μήπως τον βρήκε δώρο ο Γιώρκος Αρχιεπίσκοπος μισής Κύπρου και νέας Ιουστινιανής σε κουτί με καραμέλες; Μάλλον όχι γιατί δεν θα χωρούσε. Στο καζαντί πρέπει να έγινε το θαύμα, να κάτσει η μπίλια σε νούμερο της κάρτας που πήρε ο προκαθήμενος. Θυμάστε πως ο Τυχαίος έριξε στα σκουπίδια την ταφή ξένων χριστιανών και εν συνεχεία την άρνηση να υποδεχτεί στην Πάφο την κάρα του Αποστόλου Παύλου; Δεν μπορούσε να φανταστεί το σχισματικό Βατικανό να πατήσει πόδι στην ορθόδοξη, βυζαντινής συνέχειας, αυτοκέφαλη Εκκλησία της Κύπρου. Είμαι σίγουρος, θυμάστε, ότι στην άλωση της Πόλης ο Πατριάρχης και οι συνοδικοί προτιμούσαν τον Μωάμεθ τον Πορθητή, παρά να λάβουν βοήθεια από τη Δύση. Και ο Τυχικός κάτι τέτοιο. Με τέτοιες νοοτροπίες ορίζονται τα αντανακλαστικά ορισμένων της ιεραρχίας στο πρόβλημα των μεταναστών. Μουσουλμάνοι όντες θα μολύνουν το αίμα μας, θα μας παρασύρουν στο Ισλάμ, κάποια στιγμή θα μας σφάξουν. Δεν άκουσα, δεν είδα ιεράρχες να φροντίζουν μετανάστες. Θα μου πείτε, με τη φιλαργυρία τους ούτε τους καθηκόντως Ελληνορθόδοξους δεν βοηθούν. Να μην ντραπούμε όταν στην κοντινή Δύση ο Πάπας Φραγκίσκος ενεργεί όπως ο Χριστός ζήτησε; «Αγαπάτε αλλήλους». Μέσα στις γιορτές του Πάσχα πήρε το ιερότερο σύμβολο των απανταχού χριστιανών, ξύλινο σταυρό όπου σκότωσαν τον Χριστό, «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γη κρεμάσας». Έκαμε τον σταυρό νέο σημερινό σύμβολο, αναρτώντας ένα σωσίβιο λαθρομετανάστη μουσουλμάνου που έχασε τη ζωή του στη Μεσόγειο. Εικόνα κραυγής αλλά και ανεμπόδιστης αγάπης, «Για να μας θυμίζει ότι πρέπει να κρατάμε τις καρδιές μας ανοιχτές. Για να θυμούνται όλοι την υποχρέωση να σώζουν κάθε ανθρώπινη ζωή. Με το να μπλοκάρουμε τις βάρκες δεν λύνεται το πρόβλημα. Να βάλουμε στην άκρη τα συμφέροντα κάθε μορφής και να υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου». Αυτά είπε υποδεχόμενος πρόσφυγες από τη Λέσβο. Στον δρόμο του δικού μας Γολγοθά, της κατοχής, αυτόν τον ιεράρχη χρειαζόμαστε.
