Στο γνωστό προάστιο της Λευκωσίας, τον Στρόβολο, μένει ένα ανδρόγυνο, ο κύριος και η κυρία Γεροσκηπιώτη. Ένα απόγευμα, ενώ προσπαθούσαν να κατανικήσουν την ανία ψιλοκουβεντιάζοντας μπροστά στο αναμμένο τζάκι, έχοντας ταυτόχρονα αναμένο και το κλιματιστικό, παρουσιάζεται η υπηρέτριά τους η Ειρηνούλα για να ανακοινώσει δύο απροσκάλεστους επισκέπτες, τον κύριο και την κυρία Κλετυμπιώτη. Οι οικοδεσπότες φεύγουν γρήγορα για να αλλάξουν ρούχα, ενώ οι δύο επισκέπτες περιδιαβάζουν στο νεοκλασικό χολ του ζεύγους Γεροσκηπιώτη, με το τζάκι και το aircondition να δημιουργούν έναν αξεπέραστο κλιματικό παραλογισμό. Ζεστό, κρύο, κρύο, ζεστό, ζεστόκρυο, με κρυόν με βράστην.
Το ζεύγος εξιτάρεται και ξεκινά ένα ξέφρενο ταγκό, με τον Κλετυμπιώτη να δαγκώνει τρυφερά το αφτί της κυρίας Κλετυμπιώτη και να τραγουδά με χάρη Αλεξίου: « Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα tango...αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ, στον γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει...»
Η κυρία Γεροσκηπιώτη κάνει θεαματική είσοδο, διακόπτει τον χορό και αρχίζει να αγορεύει για τις ικανότητες της κυρίας Βραουνά και τη σημασία της εφαρμογής του Σένγκεν στην Κύπρο, με τις διακοπές να μην έχουν σταματηνό, αφού αμέσως μετά μπαίνει στο χολ ο κύριος Γεροσκηπιώτης απαγγέλλοντας Κάλβο...«Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι», κρατώντας στο αριστερό χέρι μια φωτογραφία του προέδρου του ΓΕΛΑΜ και στο δεξιό μια φωτογραφία του Παύλου Πατριώτη, άλλως Μυλωνά. Μετά το τέλος της απαγγελίας προσκυνά και τις δύο φωτογραφίες.
Σταματούν όλοι και χειροκροτούν τον κ. Γεροσκηπιώτη, ενώ ορμητικά στην αίθουσα μπαίνει ένας άγνωστος. Συστήνεται ως κύριος Κόμβος και αρχίζει να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο της Γαλλίας... «Allons enfant de la patrie, Le jour de gloire est arrivé». Τόσο η κυρία Γεροσκηπιώτη όσο και η κυρία Κλετυμπιώτη γυρνούν προς το μέρος των συζύγων τους και τους αντινάσσουν από έναν μπάτσο αλά Μπριζίτ Μακρόν. Κοιτάζουν και οι δύο προς το παράθυρο που διέφυγε ο Εθνάρχης...ολόγελος. Τάσεις φυγής ή ανεξίτηλη ιστορική μνήμη που δεν θέλει να μας εγκαταλείψει.
ΟΗΕ
Έμπροσθεν του κ. Γεροσκηπιώτη, με τους οφαλμούς εκ της πατσαρκάς έτι γιαλλουρίζοντας, εμφανίζεται ο πρώην ψαράς σαρδέλας και νυν Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες από την Πορτογαλία. Η συναντηση κράτησε ένα λεπτό, αλλά ο μπάτλερ της οικογένειας Γεροσκηπιώτη, ο Πίκτορ Αρειανός, την έκανε να θυμίζει μιαν αιωνιότητα. Κατά τη διάρκεια της μονόλεπτης αιωνιότητας, οι δύο άνδρες συζήτησαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα καλαμαράκια στους ωκεανούς λόγω των τρατών που σαρώνουν τους βυθούς, ενημερώθηκε ο κ. Γεροσκηπιώτης για τις συνομιλίες της Φαλακρής Τραγουδίστριας Μαρίας Αγγελικής η οποία βρίσκεται σε περιοδεία σε Λευκωσία- Άγκυρα- Αθήνα -Βρυξέλλες -Λονδίνο, ενώ συζήτησαν σε βάθος και πλάτος το Ουκρανικό, μίλησαν για την επανάσταση των Φαχίτας στο Λος Άντζελες και βέβαια για τον πόλεμο στη Γάζα. Ο Γεροσκηπιώτης μετά τη συνάντηση ήταν περήφανος γιατί ανακάλυψε πώς λειτουργεί η μηχανή του χρόνου. Έπρεπε να διαλέξει. Την αιωνιότητα ή ένα λεπτό; Δεν χρειάστηκε να σκεφτεί και πολύ... αποφάσισε μέσω ενός λεπτού να πάρει την αιωνιότητα.
Συζητηση
Ο κύριος και η κυρία Γεροσκηπιώτη φεύγουν ξανά και επιστρέφουν στο χολ με καλύτερες ενδυμασίες προς τιμήν των επισκεπτών. Στην πραγματικότητα δεν άλλαξαν ποτέ ρούχα. Μετά από κάποια αμηχανία αρχίζουν να συζητούν και να διηγούνται τα γεγονότα της ημέρας. Η ανάλυση πάει σε βάθος μηδενικό. Πόσο χυμό βγάζει ένα πορτοκάλι; Από πού αγόρασε το καινούριο κίτρινο φουστάνι της η μικρή Αννίτα, πόση ώρα χρειάζεται ο οδηγός της κυρίας Γεροσκηπιώτη να πάει στη Λεμεσό να της φέρει το γλυκό καρυδάκι που της έκανε η μάμμα της.
Ξαφνικά κτυπάει το κουδούνι. Ο κύριος και η κυρία Γεροσκηπιώτη ανοίγουν την πόρτα, αλλά δεν είναι κανείς. Το ίδιο συμβαίνει τρεις φορές. Την τέταρτη φορά παρουσιάζεται η κυρία Μαρία Παναγιώτου από την Ορόκλινη ντυμένη αρχιπυροσβέστης που ψάχνει απεγνωσμένα να σβήσει μια φωτιά. Της λέχθηκε ότι δεν υπάρχει φωτιά, αλλά την προσκάλεσαν να μείνει για λίγο και να τους κάνει συντροφιά. Η αρχιπυροσβέστρια δέχεται και αρχίζει να λέει ιστορίες όταν σπουδαζε στο πανεπιστήμιο και μάθαινε λατινικά. Ο κύριος Γεροσκηπιώτης μιλά ακατάπαυστα για το παναΰριν της Χούλου και τον φίλο του τον Γιωρκή, με τον όποιο όταν ήταν μικροί είχαν συστήσει συμμορία και έκλεβαν στρατούρκα των γάρων από τα διπλανά χωριά. Περασμένα μεγαλεία.
Ο κύριος Κλετυμπιώτης θυμάται τις φλαούνες του Πασχα που έκανε η γιαγιά του και αναρωτιέται κατά πόσον ο Έλον Μασκ αν τον διώξουν από την Αμερική θα έρθει να κατοικήσει στη Κλετύμπου μαζί με τα δέκα μωρά του. Σκεφτήκατε να γυρίζουν πάνω που την Κλετύμπου, την Καλλέπεια και τη Λεμώνα οι 100 δορυφόροι της εταιρείας SpaceX και κάποια στιγμή να λειτουργήσει στη Χούλου χώρος εκτόξευσης πυραύλων αντικαθιστώντας το ακρωτήριο Κανάβεραλ ή το Μπαϊκονούρ;
Η αρχιπυροσβέστρια αποχωρεί από την οικία Γεροσκηπιώτη ρωτώντας τι κάνει η φαλακρή τραγουδίστρια, για να απαντήσει ο κύριος Νίκος Γεροσκηπιώτης ότι «φοράει ακόμα την ίδια περούκα». Αποχωρεί και το ζεύγος Κλετυμπιώτη χορεύοντας κλακέτες.
Το ρεύμα
Ο κύριος και η κυρία Γεροσκηπιώτη έχουν τελικά μείνει μόνοι. Βαριούνται να μιλήσουν μεταξύ τους. Οι προτάσεις διασκορπίζονται, μόνο λίγες λέξεις έχουν απομείνει στο κενό, που τελικά γίνονται απομονωμένα γράμματα. Μπαίνει μέσα ανάστατος ο μπάτλερ Πίκτορ Αρειανός για να ανακοινώσει ότι η ΑΗΚ έβαλε τον ήλιο στο περιθώριο και ότι διάκοψε τη λειτουργία των φωτοβολταϊκών. Όλο το απόγευμα θα παράγει ρεύμα με μαζούτ η ΑΗΚ, κάτι που εκνευρίζει την κυρία Γεροσκηπιώτη που αναφωνεί: «Μα γιατί μας έβαλε αυτός ο γάδαρος ο Πρόεδρος μας να αγοράσουμε φωτοβολταϊκά; Έν' για τα τεράτσια ο άνθρωπος».
Μετά τις 8 θα κόψει το νερό και η Αρχή Υδάτων. Όσοι πήγατε σήμερα θάλασσα μπείτε για μπάνιο γιατί απόψε κινδυνεύετε να κοιμηθείτε με τους άμμους.
