Τι σχέση έχει ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, άλλως Βαπτιστής με τον τελευταίο τσάρο της Ρωσίας, Νικόλαο Β’ και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη; Εκ πρώτης όψεως καμία.
Στην Κύπρο βεβαίως όλα γίνονται. Έχουμε στον Μέσα Ποταμό την ιερά μονή Τιμίου Προδρόμου και στην ίδια μονή κάνουμε αγρυπνίες και τιμούμε τον τσάρο της Ρωσίας Νικόλαο. Στην ίδια μονή ο Νίκος Χριστοδουλίδης μεταβαίνει κάποιες Παρασκευές και λαμβάνει μέρος στις αγρυπνίες, όπου ολονυχτίς κύπτει τον αυχένα και γονυπετώς αλλά και κουτουληδόν δοξάζει τον Κύριο.
Ο Βαπτιστής
Ο Βαπτιστής Ιωάννης ως γνωστό είναι αυτός που βάφτισε τον Χριστό στον Ιορδάνη ποταμό σε ηλικία 30 ετών και όπως όλοι μάθαμε στο μάθημα των θρησκευτικών, την ώρα της βάπτισης άνοιξαν οι ουρανοί και εμφανίστηκε το Άγιο Πνεύμα, μεταμορφωμένο σε πεζουνούδι (εν είδει περιστεράς). Ο παππούς μου 1.900 χρόνια μετά τη βάφτιση του Χριστού πήγε κι αυτός και βαφτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό και τον ονόμασαν χατζή. Με παραξένεψε αυτό διότι στην Κύπρο χατζήδες έλεγαν τους μωαμεθανούς που πήγαιναν στη Μέκκα. Οk μεταφορικά «χατζήδες» έλεγαν και τους κερατάδες.
Ο τσάρος
Ο τσάρος Νικόλαος ήταν ο τελευταίος ηγέτης της Ρωσίας από τη δυναστεία των Ρομανόφ, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο τον Μάρτιο του 1917, λίγο πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση. Μαζί με την οικογένειά του, εκτελέστηκε τον Ιούλιο του 1918 από τους άθεους κομμουνιστάς.
Οι σκέψεις αυτές εντάθηκαν όταν διάβασα ένα πρόσφατο ποστ του θεολόγου Θεόδωρου Κυριακού ο οποίος αναρωτήθηκε τι είναι αυτό που κάνει εκεί στον Μέσα Ποταμό τους Κύπριους μοναχούς να κάνουν αγρυπνίες και να προσεύχονται στην οικογένεια του Τσάρου Ρομανόφ; Στο μοναστήρι του Τιμίου Πρόδρομου, όπως είπαμε τιμάται ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Τον Πρόδρομο, αποκεφάλισε αυτός ο ανόητος ο βασιλιάς των Εβραίων ο Ηρώδης επειδή η κουφάλα η γυναίκα του η Ηρωδιάδα έβαλε την κόρη της τη θεσπέσια Σαλώμη να χορέψει τον χορό των εφτά πέπλων για να τον ερεθίσει. Αυτός εν τοιαύτη περιπτώσει, υποσχέθηκε να της κάνει ό,τι χάρη ήθελε. Ενώ χόρευε η Σαλώμη και όταν πλέον του σηκώθηκαν τα πέπλα και του Ηρώδη, η Σαλώμη ζήτησε την κεφαλή του επί πίνακι για να μάθει να μην βρίζει τη μάνα της. Γενικά όσους έσφαξαν ή σταύρωσαν οι Εβραίοι αναλάβαμε τη λατρεία τους εμείς οι Έλληνες χριστιανοί.
Με λίγα λόγια όλοι αντιλαμβανόμαστε γιατί λατρεύουμε τον Ιωάννη τον Πρόδρομο τον Βαπτιστή. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς προέκυψε να προσκυνούμε έναν πρώην τσάρο της Ρωσικής Αυτοκρατορίας;
Ο ηγούμενος της μονής αρχιμανδρίτης Παΐσιος, ο οποίος είναι και ο προσωπικός εξομολόγος του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη ίσως θα έπρεπε να μας το εξηγήσει.
Γιατί οι μοναχοί της μονής του κάνουν θεία λειτουργία και αγρυπνία για τον τσάρο Νικόλαο Ρομανόφ και την οικογένειά του; Την οικογένεια αυτή μαθαίνουμε αγιοποίησε το 2000 το Πατριαρχείο Μόσχας, σύνολο 7 άτομα ήτοι τον τσάρο Νικόλαο Β΄, τη σύζυγό του τσαρίνα Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα και τα πέντε παιδιά τους, Όλγα, Τατιάνα, Μαρία, Αναστασία και Αλεξέι. Από πού κι ώς πού όμως όταν κάνουν στη Ρωσία αγίους, στην Κύπρο κάνουμε αγρυπνίες, από τη στιγμή που το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν τους ενέταξε στο αγιολόγιο της Ορθοδοξίας; Νομίζω να ρωτήσουμε τον Τυχικό. Αν δηλαδή αύριο ο Πούτιν αποφασίσει να αγιοποιήσει τον Στάλιν τι θα γίνει; Ευκαιρία θα μου πείτε να γίνουν χριστιανοί και αυτοί οι άθεοι κομμουνισταί του ΑΚΕΛ. Αν όμως τελικά αντί του Στάλιν αποφάσιζε να αγιοποιήσει τον πελάτη του Νίκου Αναστασιάδη τον Λεμπέντεφ τι θα γινόταν. Εμείς λέμε ότι αποκλείεται ο Αναστασιάδης να γινόταν θρήσκος για έναν και μοναδικό λόγο: Ο άνθρωπος δεν έχει ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Ήταν άγιος
Αντιθέτως ο τσάρος Νικόλαος, ο οποίος είχε θρησκευτικό του σύμβουλο τον μοναχό Ρασπούτιν ήταν ένας άγιος.
Ο τσάρος όπως διαβάζουμε ήταν βαθιά θρησκευόμενος και η ορθόδοξη πίστη του διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τόσο την προσωπική του ζωή, όσο και τον τρόπο άσκησης της εξουσίας του. Ποιες ήταν οι βασικές πτυχές της θρησκευτικότητάς του;
- Πρώτον η απόλυτη πίστη στον Θεό και στο «θείο δικαίωμα των βασιλέων»: Ακατάχνωτα: Ο Νικόλαος πίστευε ότι η εξουσία του προερχόταν απευθείας από τον Θεό και έβλεπε τον εαυτό του ως «θεόθεν κεχρισμένο μονάρχη» - κάτι που τον έκανε να απορρίπτει συστηματικά τα αιτήματα για συνταγματική μεταρρύθμιση. Όποιοι διαφωνούσαν με αυτό τους έτρωγε η μαρμάγκα. Η Δημοκρατία εν ολίγοις δεν είναι για τους πιστούς, αφού έχουν έναν τσάρο που κυβερνά ελέω Θεού.
- Δεύτερον ο Νικόλαος ήταν ευλαβής: Ήταν βαθιά αφοσιωμένος στις ορθόδοξες παραδόσεις, εκκλησιαζόταν συχνά, νήστευε, προσευχόταν καθημερινά δεν έκανε σεξ, ούτε έτρωγε λάδι Τετάρτη και Παρασκευή και λάμβανε πνευματική καθοδήγηση από ιερείς και μοναχούς. Όπως ακριβώς ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Ο οποίος και πιστεύει και νηστεύει και νυχθημερόν μας δουλεύει.
Πού διαφέρει;
Αν διαφέρει σε κάτι ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ότι δεν έχει στο περιβάλλον έναν μοναχό ονόματι Ρασπούτιν όπως είχε ο τσάρος Νικόλαος. Ο Ρασπούτιν, ένας μοναχός με ρίζες από τη Σιβηρία, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη ρωσική αυλή το 1905, προσκεκλημένος κάποιων θρησκευτικών κύκλων που τον έβλεπαν ως άνθρωπο με θεραπευτικές δυνάμεις. Το 1907, όταν ο μικρός διάδοχος Αλεξέι τραυματίστηκε σοβαρά (υπέφερε από αιμορροφιλία), η ξαφνική βελτίωση της υγείας του μετά από προσευχές του Ρασπούτιν τον κατέστησε σχεδόν «ιερό πρόσωπο» στα μάτια της τσαρίνας Αλεξάνδρας την οποία οι φήμες λένε ότι και κουτούπωνε. Έκτοτε ο Ρασπούτιν έκανε ό,τι ήθελε μέχρι που τον καθάρισε ο Ρώσος πρίγκιπας Γιουσούποφ, θεωρώντας ότι η εξουδετέρωσή του θα έσωζε τη Ρωσία από τον ποταπό και διεφθαρμένο καλόγηρο.
Ο Χριστοδουλίδης δεν έχει δίπλα του έναν ιερωμένο τύπου Ρασπούτιν. Στο πλάι του έχει τον μητροπολίτη Αθανάσιο τον Βιλάνο και τον ηγούμενο Εφραίμ τον Βατοπεδινό, οι οποίοι τον έχουν θέσει κάτω από την προστασία της Αγίας Ζώνης, τον έχουν σταυρώσει με το άγιο λείψανο της αριστερής κνήμης της Οσίας Πουλχερίας της θαυματουργού και τον έραναν με μύρο που κατασκεύασε από φθηνή κολόνια ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος της Μονής Αββακούμ. Βεβαίως ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν κινδυνεύει όπως κινδύνεψε ο τσάρος, ο οποίος τελικά μαρτύρησε. Ο Χριστοδουλίδης θα μαρτυρήσει μόνον αν το αποφασίσει η Οσία Φιλίππα του Δωρού, ιδιαίτερα αν ενημερωθεί για το τι έλεγε του Χακάν Φιντάν τη βδομάδα που πέρασε στη Νέα Υόρκη. Αν την ενημερώσει ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος, είμαστε σίγουροι ότι το επιτίμιο θα είναι να γράψει 150 φορές «Δεν είμαι οπαδός της οποιασδήποτε λύσης». Δεν γνωρίζουμε αν ο Νίκος αντέξει το μαρτύριο ώστε να γίνει εθνομάρτυρας. Ο τσάρος κατά την αιχμαλωσία του από τους Μπολσεβίκους, λέγεται ότι συνέχισε να προσεύχεται και να συμπεριφέρεται με καρτερία. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τον αγιοποίησε το 2000, θεωρώντας τον «νεομάρτυρα» που υπέμεινε τον θάνατο με χριστιανική ταπεινοφροσύνη.
