Μιλάνε για καταπάτηση περιουσίας! Για ποιον το λένε; Για τους Ελληνοκύπριους. Ούτε οι Άγγλοι καταλαβαίνουν αυτή την υπόθεση, ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Γερμανοί. Ρωτούν: «Ποιου είναι εκείνη η περιουσία;» «Των Ελληνοκυπρίων». «Δηλαδή, εκείνων που τώρα κατηγορούνται για καταπάτηση περιουσίας και ρίχθηκαν στη φυλακή;» «Ναι, εκείνων». Κοιτάζουν σαστισμένοι. «Δεν καταλάβαμε», λένε, «πες το ακόμα μια φορά». «Των κρατούμενων Ελληνοκυπρίων»! «Ε, καλά, πώς γίνεται αυτό; Πώς καταπατά ο άνθρωπος την ίδια την περιουσία του;» Έλα να το εξηγήσεις αυτό στους ξένους αν μπορείς! Κάνε μια προσπάθεια και γι’ αυτό. 1974. Πλιάτσικο. Τίτλοι ιδιοκτησίας. Λεηλασία! Πόσα άρθρα έγραψα και θα γράψω ακόμα. Φαίνεται πως δεν γνώρισαν καθόλου τους Οθωμανούς! Δεν το αποκαλούν κατοχή αυτό. Το αποκαλούν κατάκτηση! Είναι νόμιμο δηλαδή, επιτρέπεται. Χύνεις αίμα και τα παίρνεις. Σκοτώνεις και παίρνεις. Να γίνει δικό σου!
Λατρεύω τους εισαγγελείς μας. Είναι ξύπνιοι σαν ένας τοκογλύφος. Η αγάπη για την πατρίδα και το έθνος επικρατεί της αγάπης για το δίκαιο. Ζητούν τρεις μήνες φυλάκιση για το ζεύγος των Ελληνοκυπρίων, το οποίο κατηγορούν για καταπάτηση περιουσίας. Ακόμα και αν αυτοί λένε «ήρθαμε να δούμε την περιουσία μας», σε τι ωφελεί; Γιατί τρεις μήνες; Υπάρχουν, λέει, πολλά έγγραφα να μελετηθούν. Θα εξετάσουν τα αποδεικτικά στοιχεία της «κατασκοπείας». Δεν αρκούν δύο μήνες; Δεν αρκούν! Ένας μήνας; Δεν αρκεί! Δύο βδομάδες, μια βδομάδα; Και αυτή δεν αρκεί! Αυτή ακριβώς τη στιγμή έρχονται στο μυαλό μου εκείνοι που μας επιτέθηκαν για να μας λιντσάρουν και να μας σκοτώσουν. Ο δικαστής Τατζιάν Ρεϊνάρ τους είχε στείλει δύο μήνες φυλακή για να δικαστούν υπό κράτηση. Όμως, έτρεξε αμέσως να τους βοηθήσει η εισαγγελία μας. Εργάστηκε σαν μέλισσα! Και μέσα σε μια βδομάδα ετοίμασε φάκελο γι’ αυτούς με μεγάλη ταχύτητα. Δηλαδή, δεν δέχτηκε να υποφέρουν δύο μήνες στη φυλακή οι αξιότιμοι επιτιθέμενοι για να μας λιντσάρουν. Μετά από μια βδομάδα έφερε τον φάκελο και τον έβαλε μπροστά στον δικαστή. Μην τη ματιάσω! Πόσο εργατική είναι! Τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι υπό όρους επειδή ήταν «καλά παιδιά», πριν περάσει πολύς καιρός από την απόφαση για φυλάκιση σύντομης διάρκειας!
Εκείνοι ήταν «καλά παιδιά». Διότι ήρθαν για να μας σκοτώσουν. Οι δε Ελληνοκύπριοι είναι «κακά παιδιά». Έχασαν τόσο πολύ το μυαλό τους ώστε να καταπατούν την ίδια την περιουσία τους; Έτσι πέρασε αυτό το κεφάλαιο. Τα τυφλά μάτια δεν είδαν. Τα κουφά αφτιά δεν άκουσαν. Οι γλυκιές γλώσσες δεν μίλησαν. Κλείσαμε ακόμα ένα φύλλο στην πληγή μας που αιμορραγεί. Δεν βάλαμε τελεία. Βάλαμε κόμμα. Διότι αυτό το τραγούδι δεν τελειώνει εδώ.
Παραταύτα, συγχαίρω. Και τον εισαγγελέα μας και τον δικαστή μας. Είπαν πράγματα που κανείς δεν τόλμησε να πει. Κατέρριψαν έναν επίσημο ισχυρισμό. Ποιον ισχυρισμό; Κοιτάξτε να σας εξηγήσω. Τι έλεγε η ελληνοκυπριακή πλευρά; «Το ενενήντα τοις εκατό των μεταναστών περνούν παράνομα από τον βορρά στον νότο». Η δε τουρκική πλευρά βρυχιόταν: «Ψέματα! Πουλί δεν πετάει από τα σύνορά μας»! Τώρα όμως τι λέει ο αξιότιμος εισαγγελέας μας και ο δικαστής μας: «Είναι πολύ εύκολη η διαφυγή από τον βορρά στον νότο». Δηλαδή είναι κόσκινο τα σύνορά μας, όχι πουλί να πετάει! Διάτρητα! Να κοπιάσουν όσοι είναι να διαφύγουν! Δεν θα χύσουμε νερό από πίσω τους! Μόνο έτσι αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι θα διαφύγουν στον νότο αν θα δικαστούν χωρίς να είναι υπό κράτηση. Τότε χειροκροτήστε. Τους αξίζει η προαγωγή. Να έρθουν τα παράσημα. Τόσο καιρό προσπαθώ να το αποδείξω αυτό και δεν μπόρεσα. Να είναι καλά, το απέδειξαν μέσα σε μια μέρα στο δικαστήριο!
Ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε σε αυτό το κακόμοιρο νησί. Λερώθηκε το νησί με αίμα και ο νόμος με την πολιτική. Η ζωή υπόσχεται, είτε θάνατο είτε νίκη. Δεν απέμεινε το ενδιάμεσό τους. Εδώ δεν είναι πράσινη γραμμή. Είναι κόκκινη γραμμή!
