Άρχισε μια νέα περίοδος ΑΚΡ στην Κύπρο με τις εκλογές. Φαίνεται πως θα είναι πιο «λαμπρή» από ό,τι στο παρελθόν. Κέρδισε ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είπε «πρέπει να κερδίσουμε αυτές τις εκλογές». Ναι, κέρδισε ο Ερντογάν. Χρειαζόταν έναν δικηγόρο πιο αξιόπιστο από τον Τατάρ, πιο καλά εφοδιασμένο και που να έχει κερδίσει την καρδιά του λαού. Να που τον βρήκε. Ήταν πολύ επιτυχημένη η στρατηγική που εκπονήθηκε. Ξεγέλασε τους πάντες. Φαινόταν πως στήριζε τον Τατάρ, όμως δεν τον στήριξε. Ο Ερντογάν ήξερε ότι δεν είναι αγαπητός πλέον και στην Κύπρο, όπως στην Τουρκία, και ότι μισιέται μάλιστα. Αντιλαμβανόταν ότι πάρα πολλοί, μόνο και μόνο εξαιτίας του, δεν θα ψήφιζαν τον υποψήφιο τον οποίο φαινόταν ότι στήριζε. Η στήριξη του Ερντογάν στράφηκε ενάντια στον Τατάρ. Άλλωστε, δεν είχαν υπόθεση ο τραγουδιστής, ο ποδοσφαιριστής και οι πολιτικοί που έστειλε και δεν είναι αγαπητοί από κανέναν. Το πλήγμα της τελευταίας βραδιάς κατάφερε στον Τατάρ ο ρασοφόρος Αχμέτ Χότζα με τα αραχνιασμένα μυαλά. Όλα αυτά αύξησαν τις ψήφους του Τουφάν Ερχιουρμάν. Η αντιπολίτευση στην Τουρκία δεν τα αντιλήφθηκε όλα αυτά. Και νόμισε ότι το ΑΚΡ έχασε στην Κύπρο. Ακόμα δεν ξύπνησαν και έτσι νομίζουν. Προσπαθούν να στρέψουν υπέρ τους την εκλογική νίκη στην Κύπρο. Όμως, πέρασε προ πολλού τον Πενταδάχτυλο εκείνος που πήρε το άλογο.
Η λαμπρή νίκη του Τουφάν απέφερε πολλά κέρδη στον Ταγίπ Ερντογάν. Είναι ένας αξιόπιστος δικηγόρος. Ο λαός τον αγκάλιασε σφικτά και με ελπίδα. Είναι έτοιμος να κάνει τα στραβά μάτια στα λάθη του, αν διαπράξει λάθη. Η φωνή της αντιπολίτευσης θα σιγήσει πιο πολύ από εδώ και στο εξής. Εκείνοι που θεωρούσαν πως δεν είχε δίκαιο ο Τατάρ όταν κατηγορούσε την ελληνοκυπριακή πλευρά θα θεωρήσουν ότι έχει δίκαιο ο Ερχιουρμάν, αν κάνει το ίδιο πράγμα τώρα. Φοβάμαι ότι θα κλιμακωθεί ο εθνικισμός. Εκείνοι που δεν έβρισκαν πειστικό τον Τατάρ όταν κατηγορούσε την ελληνοκυπριακή πλευρά θα βρίσκουν πειστικό τον Ερχιουρμάν όταν την κατηγορεί. Από τη μια, θα καταστούν πιο αδύναμες οι φωνές που ακούγονται κατά της Τουρκία και, από την άλλη, θα πληθύνουν οι φωνές που υψώνονται κατά της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Διαβάστε καλά την ομιλία που έκανε όταν παραλάμβανε το καθήκον από τον Τατάρ στο «προεδρικό» κτηριακό συγκρότημα. Έχει προϋποθέσεις για να στηθεί το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αν δεν αποδεχθεί εκείνες τις προϋποθέσεις η ελληνοκυπριακή πλευρά, δεν θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις; Τι θα υπάρξει; Θα υπάρξουν μόνο «συναντήσεις». Για λεπτομέρειες, όχι για τη συνολική λύση. Τα παιδιά που γεννήθηκαν από μικτούς γάμους. Η ελευθερία ταξιδιού. Νέες πύλες. Ο Κανονισμός της Πράσινης Γραμμής. Οι υδρογονάνθρακες κ.λπ. Σύμφωνα με τον Τουφάν Ερχιουρμάν, η τουρκική πλευρά πάντα ήθελε λύση, ενώ η ελληνοκυπριακή πλευρά πάντα την απέφευγε, λέει. Εγώ δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να στηθεί τραπέζι διαπραγμάτευσης με αυτή την αντίληψη. Και ο Ερχιουρμάν ενεργεί με μια αντίληψη του κατακτητή, όπως ακριβώς ο Τατάρ. Βλέπει τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον κατακτητή και το θύμα. Κάνει οδηγό του τα γεγονότα που δημιουργήθηκαν με τη βία των όπλων. Θεωρεί θύματα μόνο τους Τουρκοκύπριους και ότι τους Ελληνοκύπριους που έχασαν τη μισή πατρίδα τους το 1974. Για αυτό μπορεί να λέει άνετα «είναι δική μου και η Πάφος και η Λεμεσός», όμως δεν μπορεί να πει ότι «είναι των Ελληνοκυπρίων και η Κερύνεια και η Καρπασία». Στο λεξιλόγιό του βρίσκεται πάντα ένα μονομερές δικαίωμα. Όταν αναφέρεται σε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, δεν πιάνει καν στο στόμα του το Βαρώσι. Δεν ακούγεται από αυτόν η λέξη «Βαρώσι».
Είναι αλήθεια πως τα συζητάμε αυτά, όμως, αν θέλετε να σας πω την αλήθεια, κάνουμε μια τρύπα μέσα στο νερό. Αν έχουν σχεδιάσει κάτι σε σχέση με την Κύπρο οι ξένες δυνάμεις σε ένα πολύ εγγύς μέλλον, νομίζετε ότι θα λάβουν και πολύ υπόψη εμάς εδώ όταν κάνουν αυτόν τον σχεδιασμό; Μήπως σε εκείνα τα σενάρια κοιτάζουν ποιος είναι ο ηγέτης εδώ; Πάρα ταύτα, ησυχάστε. Έφυγε ο Τατάρ. Απολαύστε το…
