Σε λίγες μέρες οι δρόμοι της Λευκωσίας θα γεμίσουν χρώματα και ανθρώπους, οι οποίοι μονάχα για μια μέρα τον χρόνο μπορούν να είναι οι εαυτοί τους και να δηλώσουν δημόσια πόσο περήφανοι είναι γι’ αυτό. Μία μέρα που τους επιτρέπεται να “γιορτάσουν”. Τις υπόλοιπες μέρες, οφείλουν να κρύβονται γιατί η κοινωνία μας ακόμα δεν τους αποδέχεται. Τους θεωρεί “προκλητικούς”. Το ίδιο πιστεύει και για την πορεία υπερηφάνειας του Pride κι ας είναι μονάχα μια μέρα τον χρόνο.
Όμως γνωρίζουμε στ’ αλήθεια πώς ξεκίνησε το Pride και πού αποσκοπεί; Διότι για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ και την Accept Cyprus που το διοργανώνει στη χώρα μας, το Pride είναι πολλά περισσότερα από μια γιορτή.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την ιστορία του, η οποία μας πάει πολύ παλιά, το 1969 στην Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στο Stonewall Inn, ένα πολυτάραχο γκέι μπαρ καθώς τότε οι διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις ήταν παράνομες και άρα απόλυτο φυσιολογικό να συλλαμβάνεσαι χωρίς καμιά αιτία σε τέτοια μέρη. Σε μια τέτοια λοιπόν επιδρομή της αστυνομίας στο Stonewall Inn, οι πελάτες για πρώτη φορά αντέδρασαν κάτι που οδήγησε σε επεισόδια βίας με την αστυνομία που διήρκεσαν μέχρι το πρωί.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το Gay Pride στις 28 Ιουνίου 1969 στο Central Park. Ως διαμαρτυρία για εκείνο το βράδυ αλλά και γενικά για τα δικαιώματα των gay, ενώ συγκέντρωσε περισσότερους από 2.000 ανθρώπους με πρωτοστάτρια την «Μητέρα του Pride», την ακτιβίστρια Brenda Howard. Από εκεί, ξεκίνησαν και ως ένδειξη αλληλεγγύης οι πορείες σε άλλες πόλεις του κόσμου όπως του Λονδίνου το 1972 και του Σαν Φρανσίσκο το 1978.
Η συγκυρία του AIDS και τα πιεστικά αιτήματα της κοινότητας για μεγαλύτερη χρηματοδότηση στην έρευνα της ασθένειας, γιγάντωσε το Pride, το οποίο εξαπλώθηκε και παγκόσμια από το 1990 και μετά. Μέχρι σήμερα, παραμένει ένας ισχυρός θεσμός όπου μία φορά τον χρόνο, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα ευαισθητοποιεί τον πλανήτη διαδηλώνοντας δημόσια και διεκδικεί τα δικαιώματά της.
Μπορεί λοιπόν φαινομενικά να μοιάζει με μια ημέρα καρναβαλιού, το Pride όμως είναι ένα βαθιά πολιτικό και πολύ σοβαρό δρώμενο με μεγάλη επιρροή στην κοινωνία κάθε χρόνο που συντελεί σημαντικά στην «ξελευθερία» των ατόμων της κοινότητας.
Αλλά και για τον καθένα από εμάς, το Pride είναι σημαντικό. Μας θυμίζει ότι ένα μεγάλο μέρος των συνανθρώπων μας έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και γενικά απομυθοποιεί τη ζωή και την ύπαρξή τους, ενώ κάνει ολοένα και δυσκολότερη την αποφυγή της συζήτησης. Διότι η συζήτηση είναι ο απώτερος σκοπός, ακόμα κι αν κάποιος διαφωνεί. Έτσι, θα δοθεί βήμα και φωνή σε μια καταπιεσμένη κοινότητα συνανθρώπων μας που η ζωή τους δεν θα ‘πρεπε να ‘ναι κρυφτό. Κανενός ανθρώπου η ζωή δεν θα ‘πρεπε να ‘ναι κρυφτό. Και αυτό το επιχείρημα από μόνο του, είναι ικανό να φέρει την πολυπόθητη ξελευθερία. Για όλους μας.
