Nέα πορεία διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα, 27/3/2021, στη Λευκωσία, από την πρωτοβουλία «Ως Δαμέ». Η πορεία ξεκίνησε από το υπουργείο Εσωτερικών και κατέληξε στο προεδρικό μέγαρο. Στην εν λόγω διαδήλωση έλαβε μέρος πλήθος κόσμου από διάφορες οργανώσεις.
Tα πέντε αιτήματα των διαδηλωτών είναι τα εξής (από τη σελίδα των «Ως Δαμέ» στο Facebook):
Αίτημα #1
Δεν θα κουραστούμε να το λέμε ξανά και ξανά: Ενώ το σύστημα υγείας παραμένει ευάλωτο και ανοχύρωτο, ενώ τα σχολεία μετατρέπονται σε εστίες μετάδοσης του ιού λόγω μη επαρκών επενδύσεων και κατάλληλων μέτρων, το κράτος σπαταλά υπέρογκα ποσά στα εξοπλιστικά προγράμματα, στις αντιοχλαγωγικές μονάδες της αστυνομίας, στους "Αίαντες" και στα συρματοπλέγματα της βίας και της ντροπής. Μια κυβέρνηση που έχει απωλέσει κάθε κοινωνική νομιμοποίηση καταφεύγει στη βίαιη καταστολή των διαμαρτυριών ως το τελευταίο της καταφύγιο.
Αίτημα #2
Η διαχείριση της πανδημίας είναι ταξική! Τι εννοούμε;
Τα μέτρα που έλαβε το κράτος για αναχαίτιση και περιορισμό του Covid-19 δεν λειτούργησαν ποτέ προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας. Πίσω από το μπανάλ σλόγκαν "μαζί θα τα καταφέρουμε" κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα των χιλιάδων ανέργων που έμειναν αβοήθητοι για πολλούς μήνες ή που έλαβαν πενιχρά επιδόματα. Των χιλιάδων αδήλωτων εργαζομένων που δεν έλαβαν ποτέ κανένα επίδομα. Των ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου και της διοργάνωσης εκδηλώσεων. Των μεταναστών εργατών και προσφύγων που όχι μόνο δεν χρήζουν στήριξης αλλά, αντιθέτως, στοχοποιούνται ως δημόσιος κίνδυνος. Των γυναικών που μένοντας σπίτι υποφέρουν από την αυξανόμενη έμφυλη βία. Και τόσων άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που επηρεάστηκαν από την πανδημία και έμειναν αβοήθητες.
Τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση εξυπηρετούσαν κυρίως τα μεγάλα κεφάλαια και όχι τους ανθρώπους της εργασίας. Μετά από έναν χρόνο πανδημίας είναι ξεκάθαρο ότι μέσα από αυτήν την πολιτική μιλούμε πια για σταδιακή φτωχοποίηση της κοινωνίας όπου οι πλούσιοι για ακόμα μια φορά βγήκαν κερδισμένοι, ενώ οι ευάλωτες οικονομικά τάξεις λύγισαν ακόμη περισσότερο κάτω από το βάρος της διαχείρισης αυτής.
Αίτημα #3
Η διαχείριση της πανδημίας του Covid-19, τόσο στην Κύπρο όσο και ανά το παγκόσμιο, χαρακτηρίστηκε από μια ξεκάθαρη στροφή προς αυταρχικές πολιτικές που αντί να οδηγούν στην αναχαίτιση της εξάπλωσης του ιού, προωθούν την καταστολή, τον κοινωνικό έλεγχο και την κατάργηση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στην Κύπρο συγκεκριμένα, τα γελοία μέτρα του νυκτερινού curfew και του υποχρεωτικού sms, η προκλητική απαγόρευση διαδηλώσεων -την οποία καταδίκασε και η Διεθνής Αμνηστία- σε συνδυασμό με την αποθράσυνση των οργάνων της αστυνομίας και την καταχραστική τακτική των προστίμων, αφήνουν άσχημες πολιτικές παρακαταθήκες. Δυστυχώς φαίνεται ότι η υγεία και η πειθαρχία, η προστασία από τον ιό και η αστυνομική βία έχουν γίνει πια έννοιες ταυτόσημες.
Που τα αλήθκεια, ΩΣ ΔΑΜΕ με την πολιτική διαχείριση της πανδημίας με όρους καταστολής και τη φυλάκιση της καθημερινότητάς μας. Η όποια πανδημία αντιμετωπίζεται με δομές φροντίδας, γιατρούς και νοσοκομεία, όχι με γκλοπ και πρόστιμα.
Αίτημα #4
Η κυβέρνηση στον νότο εργαλειοποίησε άμεσα την πανδημία για να βάλει την Κύπρο σε πορεία οριστικής διχοτόμησης. Πριν καν καταγραφεί κρούσμα κορωνοϊού στην Κύπρο, η πρώτη της κίνηση ήταν το κλείσιμο τεσσάρων οδοφραγμάτων. Η άμεση αντίδραση του επαναπροσεγγιστικού κινήματος και η διάνοιξη του οδοφράγματος Λήδρας/Lokmaci στις 29 του περασμένου Φλεβάρη, αντιμετωπίστηκε με μια χυδαία εκστρατεία στοχοποίησης από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Η άφιξη του κορωνοϊού μέσω αεροδρομίων σε νότο και βορρά έδωσε στους διχοτομιστές ένθεν και ένθεν της Πράσινης Γραμμής την ευκαιρία που έψαχναν για να κλείσουν οριστικά όλα τα οδοφράγματα και να σταματήσουν την καθημερινή συνύπαρξη των ανθρώπων της Κύπρου.
ΩΣ ΔΑΜΕ με τες διχαστικές πολιτικές. Απαιτούμε άμεση διάνοιξη όλων των οδοφραγμάτων, αφαίρεση του φράκτη Νουρή στον Αστρομερίτη και επιστροφή σε συνομιλίες για λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα!
Aίτημα #5
Η λεηλασία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί διαχρονικά, και με διάφορες αφορμές στην ιστορία της Κύπρου, πηγή εύκολου πλουτισμού. Από τη δεκαετία του '50 με την οικοδόμηση των πρώτων ξενοδοχείων πάνω στα κύμματα της Αμμοχώστου και της Κερύνειας, στα κίνητρα που δόθηκαν μετά τα γεγονότα του 74 για επανάληψη του ίδιου εγκλήματος στις νότιες ακτές, και φτάνοντας στη χρηματοπιστωτική κατάρρευση του 2013, ξενοδόχοι και επιχειρηματίες ανάπτυξης γης, με τη συνέργεια μεγαλοδικηγόρων και μεγαλολογιστών και την ανοχή/ευλογία των κρατικών αρχών, λεηλατούν την ακτογραμμή του νησιού. Τα τελευταία καταφύγια που επιβιώνουν από τη λεηλασία είναι ο Ακάμας και η Καρπασία. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την καταστροφή τους στο όνομα της όποιας «ανάπτυξης»!
Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα από τη σημερινή διαδήλωση είναι της Κάτιας Χριστοδούλου/ΚΥΠΕ:
