Νέοι σπουδάζουν ιατρική στην Κύπρο, φεύγουν στο εξωτερικό για να συνεχίσουν τις σπουδές τους και να αποκτήσουν ειδικότητα και, στη συνέχεια, αρκετοί από αυτούς παραμένουν και εργοδοτούνται στο εξωτερικό, καθώς δεν έχουν κίνητρο για να επιστρέψουν στη χώρα μας. Το γεγονός αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, όπως αναφέρουν σε ανοικτή επιστολή τους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου, στο ότι στη χώρα μας δεν έχουμε πανεπιστημιακό νοσοκομείο. «Η Σχολή μας κρατείται "όμηρος" προσωπικών, συντεχνιακών και πολιτικών συμφερόντων, παρά το ακαδημαϊκό της κύρος και τη διεθνή πιστοποίησή της. Εμείς, που επιλέξαμε συνειδητά να σπουδάσουμε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, αξίζουμε ένα περιβάλλον εκπαίδευσης που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης», καταγγέλλουν οι φοιτητές, οι οποίοι για πρώτη φορά στα 12 και πλέον χρόνια που λειτουργεί η Σχολή, τους, περιμένοντας πότε και αν θα ανάψει η Πολιτεία το πράσινο φως για δημιουργία πανεπιστημιακών κλινικών, παρεμβαίνουν στον δημόσιο διάλογο που γίνεται γύρω από το νομοσχέδιο για τις πανεπιστημιακές κλινικές, απαιτώντας άμεσα απαντήσεις.
Έξι γενιές γιατρών μετά
«Από την ημέρα που άνοιξε η Σχολή, υποσχέθηκαν ότι θα προχωρήσουν το θέμα με το πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Έκτοτε έχουν αποφοιτήσει από τη Σχολή έξι γενιές γιατρών, οι πλείστοι από τους οποίους έφυγαν για το εξωτερικό προκειμένου να αποκτήσουν ειδικότητα, άλλο ένα πρόβλημα που προκύπτει από τη μη ύπαρξη πανεπιστημιακών νοσοκομείων, ότι είναι μειωμένες οι ειδικότητες που δίνονται στην Κύπρο, και δεν επέστρεψαν πίσω», ανέφερε σε δηλώσεις του στον «Π» εκπρόσωπος των φοιτητών, υπογραμμίζοντας την αγανάκτηση και τον θυμό που υπάρχει ανάμεσα στους σπουδαστές της Ιατρικής Σχολής του ΠΚ, οι οποίοι έχουν χορτάσει από υποσχέσεις. «Σε κάθε έτος φοιτούν περίπου 40 άτομα, 240 απόφοιτοι όλα αυτά τα χρόνια πήραν πτυχίο χωρίς να έχουν φοιτήσει ούτε και μια ημέρα σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο», εξηγεί, για να προσθέσει ότι υπάρχει πρόβλημα μέχρι και με καθηγητές του ΠΚ, οι οποίοι αποχωρούν λόγω του ότι βρίσκουν δουλειά σε άλλη χώρα, όπου υπάρχουν και πανεπιστημιακές κλινικές. Όσον αφορά τους φοιτητές τόνισε ότι μένουν στην Κύπρο μόνο όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν στο εξωτερικό, προσθέτοντας ότι «είμαστε, όπως μας αποκαλούν, οι “άριστοι των αρίστων” που πετυχαίνουμε κάθε χρόνο τις υψηλότερες βαθμολογίες στις Παγκύπριες Εξετάσεις, σπουδάζουμε έξι χρόνια στο ΠΚ και μετά αναγκαζόμαστε να φύγουμε στο εξωτερικό».
Τα οφέλη
Όσον αφορά τα οφέλη που θα υπάρξουν, από τη δημιουργία πανεπιστημιακών κλινικών, οι φοιτητές της Ιατρικής Σχολής μιλούν για:
- Ανάγκη σύνδεσης εκπαίδευσης, κλινικής πράξης και έρευνας. «Η ιατρική εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί αποκομμένα από το περιβάλλον της κλινικής πράξης», αναφέρουν οι φοιτητές, συμπληρώνοντας ότι «ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο αποτελεί τον ιδανικό χώρο όπου η θεωρία συναντά την πράξη και η ερευνητική αναζήτηση μεταφράζεται σε κλινική πρόοδο».
- Ποιοτική περίθαλψη ασθενών. Σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο, όπως αυτά που λειτουργούν διεθνώς, «εφαρμόζονται οι νεότερες τεκμηριωμένες πρακτικές, εκπαιδεύονται οι νέοι γιατροί με βάση διεθνή πρότυπα και αναπτύσσονται διεπιστημονικές προσεγγίσεις στη φροντίδα».
- Ενίσχυση βιοϊατρικής και κλινικής έρευνας στη χώρα.
- Δημιουργία νέων ερευνητικών κέντρων, θέσεων εργασίας για νέους επιστήμονες και περισσότερες συνεργασίες με διεθνή ιδρύματα, οι οποίες θα ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.
- Η πανδημία του κορωνοϊού «δεν μας δίδαξε μόνο την αξία της πρόληψης και της επιστήμης. Μας αποκάλυψε –με τρόπο που δεν μπορούμε να αγνοούμε– πόσο ευάλωτο είναι το σύστημα υγείας χωρίς έναν ακαδημαϊκό πυλώνα, που να ενώνει την έρευνα, την εκπαίδευση και την περίθαλψη. Οι ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και συντονισμό φάνηκαν με δραματικό τρόπο. Σε τέτοιες ώρες, ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο δεν είναι πολυτέλεια –είναι απολύτως απαραίτητο».
Όχι άλλες υποσχέσεις
Ακόμη οι φοιτητές ξεκαθαρίζουν ότι δεν επιθυμούν ούτε να συγκρουστούν ούτε όμως και να υποβιβάσουν τους γιατρούς που εργάζονται αυτή τη στιγμή σε δημόσια νοσηλευτήρια, οι οποίοι έχουν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους με το νομοσχέδιο το οποίο προωθεί αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση, ωστόσο δεν μπορούν, όπως αναφέρουν οι φοιτητές, να περιμένουν άλλο. «Δεν χρειάζονται άλλες υποσχέσεις, διαπιστώσεις και λόγια. Χρειάζονται αποφάσεις, με τόλμη και προοπτική», σημειώνουν οι φοιτητές.
