Με αρνητικό πρόσημο ξεκινά μια κρίσιμη εβδομάδα για τη Χριστιανική Ένωση στη Γερμανία. Δύο βουλευτές της, την περίοδο που ξεκίνησε η πανδημία και υπήρχε μεγάλη έλλειψη από μάσκες, χρησιμοποίησαν προσωπικές επιχειρηματικές διασυνδέσεις και μεσολάβησαν για την αγορά τους, όχι βέβαια με το αζημίωτο αλλά παίρνοντας προμήθεια. Η υπόθεση έχει φτάσει στα χέρια της δικαιοσύνης και οι δύο βουλευτές δήλωσαν ότι παραιτούνται από το βουλευτικό τους αξίωμα προκαλώντας τεράστιο πολιτικό κόστος στο Χριστιανοδημοκρατικό και Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα, λίγες ημέρες πριν από κρίσιμες τοπικές εκλογές σε δύο κρατίδια.
“Ηθική και αξιοπρέπεια”
Φθίνει η εμπιστοσύνη των πολιτών στη διαχείριση της πανδημίας από τη Μέρκελ, λίγους μήνες πριν αποσυρθεί από την πολιτική
“Την ώρα που ο κόσμος έμπαινε σε λοκντάουν και χιλιάδες επαγγελματίες επιχειρηματίες αντίκριζαν την χρεοκοπία με τα μάτια τους, δύο βουλευτές έκαναν ντιλ με μάσκες σαν σε φιλμ κάκιστης ποιότητας” παρατηρεί στο κεντρικό της σχόλιο η εφημερίδα die Welt. „Δύο βουλευτές που ακόμη και στην πανδημία έχουν σταθερό μισθό και σε σύντομο διάστημα θα πάρουν σύνταξη, την οποία πολλοί άλλοι μόνο να ονειρευτούν μπορούν. Δύο βουλευτές από κόμματα, από το οποία προέρχονται μεταξύ άλλων η καγκελάριος, ο πρόεδρος της Βουλής, ο υπουργός Υγείας. Είναι να τρελαθεί κανείς απέναντι σε τόση έλλειψη ενστίκτου, τόση βλακεία, τόση αθλιότητα, τόση ηθική διαφθορά”. Σκληρή κριτική και από τον σχολιαστή της Süddeutsche Zeitung, η οποία επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα κατά πόσο ο υπηρετών το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να κάνει ταυτόχρονα και ντίλ. “Επαγγελματίας πολιτικός είναι ένα σκληρό επάγγελμα, το οποίο ασκούν πολλοί υπό συνθήκες πολλών στερήσεων και σε συνδυασμό με συνεχή ιδεαλισμό” παρατηρεί ο σχολιαστής της. “Όλοι αυτοί θα πρέπει να προσέξουν, ώστε η καριέρα τους να μην παίρνει κατεύθυνση που να περνά μέσα από προσωπικές σχέσεις και ασαφείς δραστηριότητες. Όλοι αυτοί θα πρέπει να συμβάλουν ώστε η ανάληψη ευθύνης να είναι σαφώς αναγνωρίσιμη και διακριτή από την υποχρέωση λογοδοσίας. Θα πρέπει να επιμείνουν στο ότι καθοριστικής σημασίας για την εν γένει συμπεριφορά των πολιτικών δεν μόνο νόμοι για βουλευτές και άλλες νομικές τυπικότητες, αλλά κατηγορίες, όπως η ηθική και η αξιοπρέπεια”.
Το σκάνδαλο με τις μάσκες αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα σε μια σειρά από λανθασμένους χειρισμούς της κυβέρνησης τη δεύτερη χρονιά της πανδημίας, που αφήνουν αρνητικό αποτύπωμα και σε σφυγμομετρήσεις. Ο σχολιαστής της Handelsblatt περιγράφει τη χαμένη εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση του μεγάλου συνασπισμού σαν ένα παγάκι, που έχοντας λιώσει δεν μπορείς να το επαναφέρεις στην προηγούμενη κατάστασή του. “Σταθερός τρόπος διακυβέρνησης ήταν πάντα χαρακτηριστικό γνώρισμα των χριστιανικών κομμάτων και ιδιαίτερα της καγκελαρίου” επισημαίνει. “Οι πολίτες ποτέ δεν περίμεναν από την Μέρκελ μεγάλες μεταρρυθμίσεις, ωστόσο η καγκελάριος οδηγούσε τη χώρα μέσα από κρίσεις σχετικά ανώδυνα και οι πολίτες αισθάνονταν ασφαλείς μαζί της. Αλλά στη δεύτερη χρονιά (της πανδημίας) η ασφάλεια έχει εξανεμιστεί. Θα πρέπει να χειρίζεται κανείς με πολλή προσοχή λέξεις, όπως αποτυχία, αλλά δεν μπορεί κανείς να βρει άλλη λέξη για να περιγράψει την περφόρμανς των χριστιανικών κομμάτων. Οικονομική στήριξη από τον υπουργό Οικονομίας; Φτάνει με καθυστέρηση. Εμβολιαστική καμπάνια; Απέτυχε. Στρατηγική με τεστ του υπουργού Υγείας; Παρόλο που υπήρχε ένας ολόκληρος χρόνος, μηδέν προετοιμασία. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αστοχία”.
Δευτερογενείς μεταναστευτικές ροές: στο στόχαστρο η Ελλάδα
Ο πρόσφυγας Σάμουελ στην πλατεία Κολιάτσου
Στο πρόβλημα των δευτερογενών μεταναστευτικών ροών από την Ελλάδα στη Γερμανία επιστρέφει με ένα ακόμη άρθρο η εφημερίδα Die Welt στην κυριακάτικη έκδοσή της. Πρόκειται για μετανάστες που ναι μεν είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τις ελληνικές αρχές, αλλά κάνουν χρήση βίζας διάρκειας 90 ημερών για να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες της ΕΕ, εν προκειμένω στη Γερμανία, όπου και παραμένουν. “Κάθε μήνα εγκαθίστανται 1000 τέτοιοι άνθρωποι στη Γερμανία χωρίς η Ελλάδα να προσπαθεί να το εμποδίσει αποτελεσματικά” ενημερώνει ο αρθρογράφος τους αναγνώστες της εφημερίδας. “Τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2.100 υπέβαλαν αίτηση ασύλου στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προσφύγων και Ασύλου, αν και στην Ελλάδα τους έχει αναγνωριστεί καθεστώς προστασίας. Αλλά εδώ και χρόνια παρατηρείται τάση παράνομης μετεγκατάστασης αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, οι οποίοι καταθέτουν την ίδια ώρα και αίτηση ασύλου και στη Γερμανία, και στην πλειοψηφία τους παραμένουν στη χώρα, ανεξαρτήτως έκβασης της διαδικασίας. … Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προσφύγων και Ασύλου το 2020 καταμετρήθηκαν 7.200 τέτοιες αιτήσεις ανθρώπων, οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες από τις ελληνικές αρχές, αλλά δεν επιστρέφουν στην Ελλάδα, ενώ οι αιτήσεις τους καταρχήν μένουν χωρίς επεξεργασία”.
Η εφημερίδα κάνει αναφορά και σε μιαν απόφαση του Διοικητικού Εφετείου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, το οποίο απεφάνθη ότι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες στην Ελλάδα μπορούν να παραμείνουν εν πρώτοις στη Γερμανία, γιατί υπάρχει σοβαρή απειλή „απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης, καθώς πολλοί δικαιούχοι επικουρικής προστασίας είναι άστεγοι”. Μάλιστα ο αρθρογράφος επικαλείται φόβους του χριστιανοδημοκράτη βουλευτή Αλεξάντερ Τρομ, συντονιστή της Χριστιανικής Ένωσης στην Επιτροπή Εσωτερικών Υποθέσεων, ότι πίσω από τη στάση των Ελλήνων κρύβεται μια νέα στρατηγική αναγνώρισης προσφύγων χωρίς εγγύηση ελάχιστης κάλυψης της διαβίωσής τους, επιτρέποντάς τους έτσι να μετακινούνται σε άλλες χώρες. “Η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να πιέσει την Ελλάδα να φροντίσει όπως αρμόζει τους πρόσφυγες, και μέχρις ότου αυτό επιτευχθεί, να απαγορευτεί η μετακίνησή τους εντός της ΕΕ”.
Ειρήνη Αναστασοπούλου
