Mε τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να βρίσκονται μια ανάσα πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές, τρεις Νεοϋορκέζοι με διαφορετικές πολιτικές καταβολές μοιράζονται στον «Π» τις απόψεις και τις ανησυχίες τους. Μιλούν για τις προκλήσεις της εκλογικής διαδικασίας, την πολιτική πόλωση που έχει αναπτυχθεί κατά την τελευταία περίοδο και τις κοινωνικές ανησυχίες.
Συντηρητικές ιδέες σε μιά προοδευτική πόλη
Ο Πάτρικ Κράσεφσκι, 28 ετών, με ρεπουμπλικανικές και ελευθεριακές τάσεις, αναλύει τα κύρια ζητήματα που απασχολούν τη χώρα και το πολιτικό κλίμα στη Νέα Υόρκη. Αυτοπροσδιορίζεται ως συντηρητικός ρεπουμπλικανός με ορισμένες ελευθεριακές ιδέες, γεγονός που τον καθιστά ψηφοφόρο του Ντόναλντ Τράμπ. Αν και οι τοπικές εκλογικές διαδικασίες στη Νέα Υόρκη παραμένουν ουδέτερες στα εκλογικά κέντρα, παρατηρεί μια αυξανόμενη στροφή προς τις συντηρητικές ιδέες, γεγονός σπάνιο για μια πόλη γνωστή για τον προοδευτικό της χαρακτήρα. Οι οικονομικές δυσκολίες, η αύξηση της εγκληματικότητας και τα ζητήματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση προκαλούν απογοήτευση στους πολίτες, οι οποίοι νιώθουν ότι οι φόροι τους δεν φέρνουν τις απαραίτητες βελτιώσεις στην κοινότητά τους, αναφέρει.
Ένα από τα κύρια σημεία που θίγει είναι η ασφάλεια της εκλογικής διαδικασίας. Ως πολίτης που έχει ψηφίσει και στην Πολωνία, διακρίνει διαφορές στη διαδικασία και στα μέτρα ασφαλείας. Στην Πολωνία απαιτείται διαβατήριο και ταυτοποίηση, ενώ στις Η.Π.Α., και ειδικά στη Νέα Υόρκη, δεν απαιτείται κανένα είδος ταυτότητας, γεγονός που θεωρεί προβληματικό λόγω του κινδύνου παρατυπιών. Για τη συμμετοχή των νέων, επισημαίνει ότι πολλοί νιώθουν απογοητευμένοι και εγκλωβισμένοι από το διπολικό σύστημα, με αποτέλεσμα να επιλέγουν την αποχή. Πιστεύει ότι ένα πολυκομματικό σύστημα θα προσέφερε καλύτερες επιλογές στους πολίτες.
Ο Πάτρικ εκφράζει επίσης ανησυχίες για την εξωτερική πολιτική, ιδίως για τη σύγκρουση στην Ουκρανία. Ενώ δηλώνει αντίθετος στη Ρωσία, επιθυμεί μια πιο σταθερή και προσεκτική προσέγγιση από την αμερικανική κυβέρνηση. Θεωρεί ότι η διαχείριση της μετανάστευσης είναι άδικη προς τους νόμιμους μετανάστες, όπως οι γονείς του.
Ασκεί κριτική στον τρόπο που προβάλλεται η εκλογική αναμέτρηση ως “μάχη μεταξύ καλού και κακού”, πιστεύοντας ότι τέτοια αφηγήματα διχάζουν την κοινωνία και ότι η Αμερική χρειάζεται ενότητα και αποδοχή της διαφορετικότητας.
«Να σέβονται τις απόψεις των άλλων»
Ο Τζέιμς Μόρις, 29 ετών, μοιράζεται την ανησυχία του για την πολιτική πόλωση και το κλίμα που επικρατεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κρατά μια ισορροπημένη πολιτική στάση κοντά στο κέντρο και είναι εγγεγραμμένος στους Δημοκρατικούς. Παρατηρεί ότι η εκλογική διαδικασία φέτος φαίνεται «λιγότερο επαγγελματική» σε σύγκριση με προηγούμενες εκλογές. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις γίνονται με λιγότερη ευγένεια, και οι άνθρωποι απορρίπτουν οποιαδήποτε διαφωνία, αναφέρει.
Αναγνωρίζει ότι η υπερπληροφόρηση μπορεί να μπερδέψει τους πολίτες και τονίζει τη σημασία της εύρεσης αξιόπιστων πηγών πληροφόρησης. Ερωτηθείς για το μέλλον που προδιαγράφεται μετά τις εκλογές, ελπίζει για μια Αμερική όπου οι πολίτες θα σέβονται τις απόψεις των άλλων, κάτι που θεωρεί κρίσιμο για τη λειτουργία της χώρας. Αν και ανησυχεί για την ανισορροπία στο Ανώτατο Δικαστήριο, πιστεύει ότι η ισορροπία στις κυβερνητικές εξουσίες είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία.
«Good vs Evil»
Ο Άλεξ Ηρακλέους, 28 ετών, αυτοπροσδιορίζεται ως άτομο με "δεξιές τάσεις". Αναφέρει ότι παρατηρεί σημαντική μεταβολή στη στάση των νέων για τις εκλογές, καθώς πολλοί ψηφίζουν όχι από υποστήριξη σε έναν υποψήφιο, αλλά για να αποτρέψουν την άλλη πλευρά από το να κερδίσει. Η τρέχουσα εκλογική περίοδος έχει προκαλέσει ανησυχίες σχετικά με την ακεραιότητα της διαδικασίας, ειδικά γύρω από τις επιστολικές ψήφους και την πρόωρη ψηφοφορία. Ο Άλεξ αναγνωρίζει ότι η εμπιστοσύνη του στο εκλογικό σύστημα έχει κλονιστεί από τις εκλογές του 2020, εκφράζοντας ανησυχίες για τη διχόνοια που εμποδίζει τους συμβιβασμούς.
Η αφήγηση του "καλού εναντίον κακού" αποτελεί πηγή ανησυχίας, καθώς η διχόνοια εμποδίζει τη συνεννόηση και την ενότητα. Ως υποστηρικτής του Τραμπ, θεωρεί επιβλαβείς τις φυλετικές και πολιτισμικές πτυχές αυτής της αφήγησης, υποστηρίζοντας ότι η κατηγορία των λευκών αντρών σε θέσεις εξουσίας ως καταπιεστικών οδηγεί σε κοινωνικό διχασμό.
Η μετανάστευση και η εξωτερική πολιτική είναι οι κύριες ανησυχίες του. «Υποστηρίζω τη νόμιμη μετανάστευση, αλλά η παράνομη είσοδος στις Η.Π.Α. πρέπει να ελέγχεται αυστηρότερα», επισημαίνει. Επίσης, θεωρεί ότι οι ΗΠΑ είναι υπερβολικά εμπλεκόμενες σε διεθνείς συγκρούσεις και προτείνει ότι, αν παρέμεναν εκτός των προβλημάτων άλλων χωρών, θα μπορούσαν να διατηρήσουν την οικονομική τους επιρροή.
Ο Άλεξ παρατηρεί ότι ο τετραετής κύκλος εκλογών δημιουργεί αστάθεια στην παγκόσμια εικόνα των ΗΠΑ, συγκρίνοντάς την με χώρες με σταθερούς ηγέτες. «Πρέπει να επανέλθει η υπερηφάνεια και η ενότητα», αναφέρει, και προσθέτει ότι από τους νέους έχει χαθεί η αίσθηση του πατριωτισμού και της εθνικής αλληλεγγύης.
