Οι ελπίδες της Ευρώπης ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε σκληρύνει τη στάση του απέναντι στη Ρωσία αποδείχθηκαν βραχύβιες.
Αντί να επιβάλει κυρώσεις μετά την εκπνοή της προθεσμίας που είχε δώσει στον Βλαντίμιρ Πούτιν για κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, ο Αμερικανός πρόεδρος τον προσκάλεσε σε σύνοδο κορυφής στην Αλάσκα.
Η επιλογή της Αλάσκας, πρώην ρωσικού εδάφους, θεωρείται συμβολικό «δώρο» στο Κρεμλίνο, τη στιγμή που ο Πούτιν είναι καταζητούμενος από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την εισβολή στην Ουκρανία.
Η ανησυχία είναι ότι ο Τραμπ μπορεί να επιδιώξει συμφωνία που θα δώσει στη Μόσχα το μεγαλύτερο μέρος όσων θέλει, προκειμένου να σταματήσει, έστω προσωρινά, η αιματοχυσία.
Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι οποιαδήποτε αναγνώριση της ρωσικής κατοχής ουκρανικών εδαφών θα αποτελούσε το πρώτο μεταπολεμικό ξαναγράψιμο ευρωπαϊκών συνόρων μέσω εισβολής. Θα έστελνε μήνυμα ότι «η ισχύς υπερισχύει του δικαίου», ενθαρρύνοντας περαιτέρω επιθετικές κινήσεις της Μόσχας.
Παρά τις δυσκολίες, υπάρχει ακόμα η δυνατότητα μιας «νίκης» για τον Τραμπ: μια άνευ όρων κατάπαυση του πυρό, – όπως η τύχη των κατεχόμενων περιοχών και οι εγγυήσεις ασφαλείας, σε μεταγενέστερη φάση.
Στόχος, σύμφωνα με ειδικούς, πρέπει να είναι η διατήρηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Ουκρανίας, στοιχείο απαραίτητο για τη σταθερότητα της Δύσης.
Η Ιστορία, προειδοποιούν, θα κρίνει τον Τραμπ όχι για το αν υποχώρησε στο Κρεμλίνο, αλλά για το αν υπερασπίστηκε τις αρχές της διεθνούς ασφάλειας.
Με πληροφορίες από Financial Times