Μια αναίμακτη λύση για τις εκποιήσεις

Aν δεν υπάρξει κάποια θεαματική ανατροπή, η πλειοψηφία των κομμάτων της Βουλής θα εγκρίνει άλλη μια παράταση στις εκποιήσεις μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου. ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ και Κίνημα Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών, που συνυπογράφουν την πρόταση νόμου, έχουν τους αριθμούς για να περάσουν την τροποποίηση. 

Τα «καμπανάκια» που έχουν χτυπήσει τους τελευταίους μήνες Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οίκοι αξιολόγησης για την ανάγκη σταθερότητας του πλαισίου για τις εκποιήσεις, με παράλληλη ενίσχυση των διαδικασιών αφερεγγυότητας, δηλαδή των διαδικασιών ανάκαμψης επιχειρήσεων και νοικοκυριών που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, δεν έχουν εισακουστεί. 

Δεν έχει εισακουστεί και το «καμπανάκι» της πλέον αρμόδιας αρχής, της Κεντρικής Τράπεζας. Πριν τρεις μήνες, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Κωνσταντίνος Ηροδότου, σε επιστολή του προς τον τότε πρόεδρο της Βουλής Αδάμο Αδάμου (ενόψει της υπερψήφισης μιας σειράς προτάσεων νόμου που παραμένουν στο τραπέζι) είχε υποδείξει ότι παρά τις σημαντικές μειώσεις που έχει καταγράψει ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων χορηγήσεων στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια, το τραπεζικό σύστημα εξακολουθεί να διατηρεί τον δεύτερο υψηλότερο δείκτη ΜΕΔ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και προειδοποιούσε ότι οι αλλαγές στο νομικό πλαίσιο είναι πιθανό να επιφέρουν πλήγμα στη χρηματοοικονομική σταθερότητα της χώρας.

Η πλειοψηφία των Κυπρίων νομοθετών προφανώς πιστεύει ότι η κατάσταση είναι διαφορετική. Πιστεύει ότι μια νέα αναστολή των εκποιήσεων δεν θα φέρει την καταιγίδα που περιγράφουν ξένοι οργανισμοί και επόπτες, εγχώριοι και ευρωπαϊκοί. Δεν είναι ώρα για κινδυνολογία, αλλά ο κίνδυνος δεν είναι θεωρητικός, αλλά υπαρκτός.

Το «έργο», άλλωστε, το έχουμε ήδη ζήσει μια φορά, στην περίπτωση του Συνεργατισμού. Η μη υλοποίηση των εκποιήσεων οδήγησε την ευρωπαϊκή εποπτική αρχή στην απόφαση να μηδενίσει την αξία των υποθηκών. Αν ένα ακίνητο δεν μπορεί να πωληθεί, η αξία του είναι μηδέν. Το αποτέλεσμα ήταν η ζημιά που προέκυψε να οδηγήσει σε μηδενισμό των κεφαλαίων. Η συνέχεια είναι γνωστή. Αν και η λύση που βρέθηκε είχε τελικά θετικό αντίκτυπο, δεν πρέπει να δοκιμάζουμε την τύχη μας.

Σήμερα, λοιπόν, απειλείται η χρηματοοικονομική σταθερότητα της χώρας; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι καταφατική. Σε ένα κακό σενάριο, οι κυπριακές τράπεζες θα πρέπει να αναζητήσουν νέα κεφάλαια. Δεν είναι απαραίτητο να φτάσουμε ώς εκεί.

Υπάρχει διέξοδος; Ναι. Η κατεπείγουσα σύσταση ειδικών δικαστηρίων ώστε να εξεταστούν το ταχύτερο δυνατό όλες οι διαφορές μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών, για να κλείσει οριστικά το θέμα. Άλλη ρεαλιστική προσέγγιση δεν υπάρχει. Κυβέρνηση και νομοθετική εξουσία πρέπει να βρουν τον τρόπο ώστε άμεσα η δικαιοσύνη να αποκτήσει τα απαραίτητα εργαλεία για να λειτουργήσει με ταχύτητα.

Τα «καμπανάκια» έχουν χτυπήσει, και αν δεν ακούσουμε τα σαφή μηνύματα που έχουν σταλεί, η χώρα κινδυνεύει να συρθεί σε μια επιπλέον κρίση εν μέσω πανδημίας.