Μια αναδιάταξη δυνάμεων αλλά και αλλαγή προσώπων στην Εκτελεστική Εξουσία μάλλον φαίνεται να είναι αναπόφευκτη, σύμφωνα με διαρροές οι οποίες εκπορεύονται από το Προεδρικό. Στο καθαρό πληροφοριακό πεδίο, πιθανή εμφάνιση νέων προσώπων στο κυβερνητικό σχήμα μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν τα μέσα Ιουλίου. Η χρονική στιγμή ενός ελεγχόμενου, όπως διαφαίνεται, ανασχηματισμού, δηλαδή με αλλαγή δύο-τριών προσώπων και ίσως ορισμένων εσωτερικών μετακινήσεων, ποσώς είναι τυχαία. Όπως σημειώνουν αυτοί που έχουν αναλάβει τη διαρροή περί ανασχηματισμού, ενώ από τη μια καθίσταται αναγκαία η αλλαγή, από την άλλη θεωρούνται οι επόμενες μέρες ως ο κατάλληλος χρόνος, παρά αργότερα, κυρίως γιατί εισέρχεται η κυβέρνηση στην περίοδο της έντονης προετοιμασίας για την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ και δεν θα ήταν καθόλου παραγωγικό εν μέσω αυτής της ανάληψης να λάμβανε χώρα ένας ευρύς ανασχηματισμός. Αυτή βεβαίως είναι η γενική θέση η οποία κατά κάποιον τρόπο διαρρέεται από το Προεδρικό. Θα πρέπει ακόμη να σημειωθεί πως κομματικά επιτελεία θεωρούν ότι δεν έχει στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία καμία αξία μια αλλαγή χαμηλής εμβέλειας. Με βάση αυτή τη λογική τους, αν ο Πρόεδρος αποφασίσει ή αποφάσισε ήδη για ανασχηματισμό, αυτός θα αφορά περιορισμένο αριθμό προσώπων.
Οι διαρροείς
Είναι πάντως ιδιαίτερα αξιοσημείωτο το γεγονός ότι την πιθανότητα ανασχηματισμού καλλιεργούν ή και διαρρέουν κυρίως πρόσωπα τα οποία μπορεί να βρίσκονται κοντά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά δεν έχουν καμία θεσμική εξουσία. Αποτελούν εν ολίγοις μια ομάδα προσώπων τα οποία μπορεί να ενθαρρύνουν τις συζητήσεις περί ανασχηματισμού κυρίως για να εξυπηρετήσουν προσωπικές ατζέντες είτε απευθείας με την εμπλοκή των ίδιων στην κυβέρνηση είτε με την προσπάθειά τους να ρυμουλκήσουν την οργανωμένη κεντροδεξιά, δηλαδή τον ΔΗΣΥ και την ηγεσία του, σε μια μελλοντική συμπόρευσή του με τις φιλοδοξίες του Νίκου Χριστοδουλίδη για μια δεύτερη πενταετία για την οποία πιστεύουν ότι μπορεί να συνδράμει η ίδια ηγεσία του ΔΗΣΥ υπό προϋποθέσεις. Υποστηρίζεται ότι με τέτοια συμπόρευση θα κρατήσει τον ΔΗΣΥ στην πρώτη θέση στις βουλευτικές εκλογές, θα του προσφερθούν μερικά υπουργεία και θα οδηγήσει στη συμπόρευση του Προέδρου με τις βασικές πολιτικές του κόμματος.
Σε δύο βάρκες
Αυτή η θεωρητική προσέγγιση των γεγονότων ευρύτερα ηχεί λογικά αλλά είναι και σαγηνευτική κυρίως για τους φιλόδοξους «χριστοδουλικούς» οι οποίοι πατούν στη βάρκα της κομματικής δράσης αλλά ταυτοχρόνως στηρίζουν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οι πληροφορίες του «Π» επιμένουν πως η τάση αυτή ορισμένων στελεχών του ΔΗΣΥ είτε κινούνται δημοσίως είτε στη σφαίρα του παρασκηνίου στόχο έχει να πείσει το κόμμα για αλλαγή πλεύσης και στήριξη Χριστοδουλίδη.
Η διασύνδεση ενός κυβερνητικού ανασχηματισμού με ένα μεγάλο άνοιγμα προς τον ΔΗΣΥ προφανώς έχει ορισμένα προς συζήτηση χαρακτηριστικά. Ωστόσο δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια φιλολογία η οποία δεν βρίσκει σύμφωνη μεγάλη μερίδα, ίσως την πλειοψηφία των στελεχών του ΔΗΣΥ. Εξάλλου, όπως μας τονίστηκε, μια τέτοια στροφή θα έφερνε πλήρη αποδόμηση της σοβαρότητας της κομματικής ηγεσίας σε μια στιγμή που η Αννίτα Δημητρίου και οι συνεργάτες της βρίσκονται εν μέσω πιέσεων και στα ίδια τα όργανα του κόμματος για ακόμη μεγαλύτερη και διευρυμένη αντιπολιτευτική δράση. Ταυτόχρονα θυμίζουν από τον ΔΗΣΥ ότι το κόμμα πήρε τις αποφάσεις του, προχώρησε σε αποβολές στελεχών, αναδιατύπωσε τη δράση του και όλο αυτό, αν ανατραπεί, θα φαντάζει ως μια τεράστια πολιτική ασυνέπεια.
Επιθυμητή εξέλιξη αλλά…
Σύμφωνα με ενδείξεις οι οποίες διαφαίνονται μέσα από το ρεπορτάζ, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα αντιμετώπιζε ως θετικό το σενάριο συνεργασίας του με τον ΔΗΣΥ. Γιατί προφανώς θα του εξασφάλιζε την πρόκρισή του στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών του ’28 με μεγάλη πιθανότητα επανεκλογής. Ωστόσο, το ρεπορτάζ τη δεδομένη στιγμή δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος επιδιώκει την υλοποίηση ενός τέτοιου σεναρίου.
Αυτό το οποίο φαντάζει πιο κοντά στη σημερινή πρακτική Χριστοδουλίδη είναι η προσπάθεια διείσδυσης, με τους ανθρώπους που εμπιστεύεται, στο πιο δεξιό από τον ΔΗΣΥ κόμμα, δηλαδή το ΕΛΑΜ.
Η συνεχής υποστήριξη και ένταξη στο ΕΛΑΜ επώνυμων πρώην στελεχών του ΔΗΣΥ, τα οποία διάκεινται φιλικά και στήριξαν, κυρίως στο παρασκήνιο, τον Νίκο Χριστοδουλίδη, όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι δυνατόν να αποτελέσουν τη βασική ομάδα του Προέδρου στην αναζήτηση στήριξης από το κόμμα της ακροδεξιάς. Αυτό δεν είναι υποθετικό πλέον σενάριο. Δικαιολογείται και κυρίως εμπεδώνεται μέσα από την καθημερινή πρακτική Χριστοδουλίδη, η οποία προσεγγίζει όλο και περισσότερο τις βασικές τάσεις εντός του ΕΛΑΜ. Η τελευταία προεδρική διαδικασία ήταν μια αρχή της συνειδητής συνεργασίας Προέδρου με το κόμμα της ακροδεξιάς το οποίο βρίσκεται σε σταθερή άνοδο με βάση τις μετρήσεις. Εφόσον ο λόγος για μετρήσεις, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μεγάλο ζητούμενο, και με βάση τα ποσοστά αποδοχής του Νίκου Χριστοδουλίδη, είναι κατά πόσον ο Πρόεδρος διαθέτει τα εχέγγυα πρόκρισης στον δεύτερο γύρο των επόμενων προεδρικών εκλογών. Είναι ξεκάθαρο ότι αν δεν υπάρξουν πέραν των τριών υποψηφίων με στέρεη και ευρεία βάση, τότε, ο σημερινός Πρόεδρος έχει την απόλυτη ανάγκη μάζας ψήφων την οποία χρειαζόταν μεν στον πρώτο γύρο το ’23 αλλά επένδυσε σε αυτές τη δεύτερη, νικηφόρα για τον ίδιο, Κυριακή. Επομένως, με βάση αυτή την άσκηση εργασίας, ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει ανάγκη τις ψήφους της ακροδεξιάς όχι στον δεύτερο γύρο αλλά από την πρώτη Κυριακή, όπως ακριβώς είχε ανάγκη την κρίσιμη μάζα των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ στις εκλογές του ’23. Μόνο έτσι θα έχει τη δυνατότητα εξασφάλισης της παρουσίας του στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών του ‘28.
Με βάση αυτόν τον άξονα προβληματισμού τα στελέχη του ΔΗΣΥ είναι αναγκασμένα να λειτουργήσουν κατά τρόπο καταλυτικό στο ΕΛΑΜ ώστε να εξασφαλίσουν τη στήριξη στον Χριστοδουλίδη από την πρώτη Κυριακή των εκλογών του ’28. Στόχος τους μαζί με τον Πρόεδρο είναι να περάσει αυτή η στήριξη εξαρχής ακόμη και στο πιο σκληρό κομμάτι που χαρακτηρίζει αυτό το κόμμα.