Βλέποντας τον Πούτιν στο πρώτο του διάγγελμα μετά την πολύνεκρη φονική επίθεση του ISIS στη Μόσχα ένα πράγμα ήταν ολοφάνερο, ότι δεν του κάηκε καρφάκι για τους 140 Ρώσους νεκρούς και δεκάδες τραυματίες που άφησαν πίσω τους οι τρομοκράτες. Η απάθεια και ψυχρότητά του μπροστά στη μεγάλη αυτή ανθρώπινη τραγωδία, έμοιαζε να θεωρεί τους νεκρούς και τραυματίες, βολική παράλληλη απώλεια. Εκείνο που είχε σημασία και προείχε για εκείνον, ήταν το πώς να συνδέσει και να μπλέξει την Ουκρανία με το όλο συμβάν. Και αυτό εξηγεί ίσως και το πώς εν καιρώ πολέμου και σε μία άκρως αστυνομοκρατούμενη χώρα, μπόρεσαν κάποιοι να οργανώσουν και να εκτελέσουν ανενόχλητοι μία τέτοια επιχείρηση, και στη συνέχεια να διασχίσουν επίσης ανενόχλητοι εκατοντάδες χιλιόμετρα και να βρεθούν τελικά και συλληφθούν στα επίσης πολύ βολικά, ουκρανικά σύνορα. Ο νοών νοείτω!
Κ. ΖΑΔΗΣ
