Το ναυάγιο των συνομιλιών της Κωνσταντινούπολης ήταν προδιαγεγραμμένο από τη στιγμή που εκείνος που πρότεινε αυτές τις συνομιλίες, δηλαδή η ρωσική πλευρά, προσήλθε σε αυτές χωρίς να είναι έτοιμη και κυρίως χωρίς να θέλει να προχωρήσει σε κινήσεις που σε πρώτο στάδιο θα καθιστούσαν εφικτή την επίτευξη κάποιας μακράς διάρκειας εκεχειρίας και σε δεύτερο να μπει σε συζητήσεις επί της ουσίας, ούτως ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τον τερματισμό της πολύνεκρης πολεμικής αυτής σύρραξης, που αυτή αναίτια άρχισε.
Ο Πούτιν με την πρότασή του για συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη μπλόφαρε, για δύο κυρίως λόγους:
Πρώτο, για να ικανοποιήσει τους δύο στενούς φίλους του, Ντόναλντ Τραμπ και Ταγίπ Ερντογάν, που του ζητούσαν να κάνει κάποια κίνηση καλής θέλησης και
Δεύτερο, για να κερδίσει ο στρατός του περισσότερο χρόνο ώστε να συνεχίσει ανενόχλητος τις δολοφονικές του επιχειρήσεις στα ουκρανικά εδάφη.
Αυτό διεφάνη από τη στιγμή που ο Πούτιν αρνήθηκε να παραστεί προσωπικά σε συνομιλίες που ο ίδιος πρότεινε και αντί αυτού έστειλε στη θέση του κάποιους κατώτατους υπαλλήλους του.
Με τέτοιου χαμηλού επιπέδου ρωσική αντιπροσωπεία, καμία σοβαρή και ουσιαστική συζήτηση δεν μπορούσε να γίνει στην Κωνσταντινούπολη, και αυτό διαφάνηκε και εκ του τελικού αποτελέσματος.
Από τους χειρισμούς του στο θέμα των συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη, ο Πούτιν εκτέθηκε για άλλη μία φορά - χωρίς όμως αυτό να σημαίνει οτιδήποτε – αφού απέδειξε για άλλη μία φορά ότι δεν επιθυμεί την ειρήνη, έστω και αν ο πόλεμος έχει ήδη προκαλέσει τεράστιο κόστος και στη δική του χώρα, και στον στρατό του και στον λαό του.
Γι΄αυτό ας μην αναμένει κάποιος ότι θα προκύψει κάτι ουσιαστικό και από την εξαγγελθείσα για σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Πούτιν για το Ουκρανικό. Το μόνο που θα επιδιώξει ο Ρώσος Πρόεδρος και πάλι είναι να κερδίσει και άλλο χρόνο για να συνεχίσει το έγκλημά του.
Η απάθεια, η ωμότητα και ο κυνισμός με τον οποίο ο Πούτιν αντιμετωπίζει τη φωτιά που άναψε και την καταστροφή που προκάλεσε και προκαλεί και στην Ουκρανία, και στη δική του χώρα αλλά και στην Ευρώπη, στην οποία έφερε ξανά τον πόλεμο και τον όλεθρο, μετά από 77 ολόκληρα χρόνια, δεν έχει προηγούμενο.
Στη σύγχρονη Ιστορία της Ευρώπης, μόνο ο ανισόρροπος Αδόλφος Χίτλερ είχε ανάλογη συμπεριφορά.
