Διερωτώμαι πού τη βλέπει και πού τη βρίσκει την αισιοδοξία η Μαρία Άνχελα Ολγκίν, η οποία ολοκλήρωσε χθες τον πρώτο κύκλο επαφών της στη Λευκωσία ως απεσταλμένη, πλέον, του Αντόνιο Γκουτέρες και φεύγει με… άδεια χέρια και χωρίς βήμα προόδου. Είναι σύνηθες οι διπλωμάτες και ειδικότερα αυτοί που αναλαμβάνουν έστω και έναν άτυπο ρόλο διαμεσολαβητή να μην τα βάζουν κάτω και να εκπέμπουν κάποιον τόνο αισιοδοξίας αλλά επέτρεψέ μας –γιατί κάτι μάθαμε και εμείς τόσα χρόνια– ότι, ανεξαρτήτως τι λέεις δημοσίως, φεύγεις άπραγη και αυτό όχι με δική σου ευθύνη φυσικά. Γιατί απλούστατα, Μαρία μου, εδώ στην Κύπρο έχουμε μία παροιμία που λέει ότι «Γάμος με το στανιό δεν γίνεται». Και εσύ σ΄αυτήν ακριβώς την περίπτωση έπεσες. Τι να κάνεις άμα ούτε ο γαμπρός ούτε η νύφη θέλουν; Για αυτό άδικος ο κόπος σου να ξανάρθεις.
Κ. ΖΑΔΗΣ
