Αν ξεφτιλιστούν οι πολιτικοί, ποιος θα λύσει τα προβλήματα των χαμηλόμισθων;

Βεβαίως και πρέπει να προσέχουμε και το τελευταίο ευρώ που ξοδεύεται από τα χρήματα των φορολογουμένων, αλλά αυτή η εύκολη μετάθεση του παραδείγματος σε προσωπική υπόθεση του κάθε πολίτη παραπάει. Η κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται ξεχωριστά καθότι οι συμψηφισμοί οδηγούν σε γελοία συμπεράσματα. Πήγε η Αννίτα στο Λονδίνο και πλήρωνε 1.300 ευρώ το βράδυ σε πεντάστερο, ενώ, λέει ο σχολιογράφος στο Facebook, γνωστός παπαγάλος άλλων πολιτικών, «η φτωχολογιά πληρώνεται 1.000 ευρώ τον μήνα». Ταξιδεύει ο Χριστοδουλίδης με το τζετ και θέλει καύσιμα 10.000 την ημέρα αλλά οι συνταξιούχοι παίρνουν 700 ευρώ τον μήνα. Σαφέστατα και μας ενδιαφέρουν οι χαμηλοί μισθοί και οι συντάξεις, αλλά πώς νομίζουν κάποιοι ότι θα αυξηθούν; Με το να κρατούμε χαμηλά τα έξοδα αυτών που κάνουν ταξίδια για να εκπροσωπήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία στο εξωτερικό; Σε λίγο θα μας πούνε κάποιοι ότι η πρόεδρος της Βουλής πρέπει να πηγαίνει στο εξωτερικό παίρνοντας μαζί της το αντίσκηνό της όπως έκανε ο Καντάφι, ενώ ο Χριστοδουλίδης θα πρέπει να διακινείται με τη μούλα του δεσπότη! Εν ολίγοις, ναι, να είμαστε προσεκτικοί, αλλά ας μην χάνουμε τη μεγάλη εικόνα. Η Κύπρος δεν θα καταστραφεί από τα ταξίδια μερικών πολιτικών μας, αλλά από τη μη επίλυση των προβλημάτων των χιλιάδων απλών ανθρώπων. Όσο προσεγγίζουμε τα προβλήματα με υπεραπλουστεύσεις και λαϊκισμό, ο κίνδυνος αυτός ελλοχεύει. Οι προσεγγίσεις που είδαμε δεν λύνουν τα προβλήματα των χαμηλοσυνταξιούχων, απλώς επιχειρούν να απαξιώσουν κάποιους πολιτικούς. Πόσο παραγωγικό είναι αυτό; Εν κατακλείδι, αν ξεφτιλιστούν οι πολιτικοί, ποιος θα λύσει τα προβλήματα των χαμηλόμισθων;