Μα φυσικά και ήταν έτοιμοι. Το είπαν με το χέρι στην καρδιά, τα μανίκια σηκωμένα και με στόμφο: «Η πρόληψη είναι το παν». Μάλλον θα εννοούσαν τις ασκήσεις πυρκαγιάς, τις καμπάνιες και τα δελτία Τύπου. Πατάς το fast forward και η Κύπρος κάρβουνο και αποκαΐδια. Άνθρωποι νεκροί. Χιλιάδες οι πληγέντες. Γραφικά χωριά και κρασοχώρια σβησμένα από τον χάρτη. Αλλά όχι, δεν φταίει η έλλειψη προετοιμασίας. Φταίει η ζέστη, ο καταραμένος καύσωνας και ο ζεστός διαβολοαέρας, η «πρωτοφανής κατάσταση». Καμία αμέλεια, ήταν τα ακραία φαινόμενα. Φαίνεται πως το «σχέδιο διαχείρισης κρίσης» ισχύει μόνο για συνθήκες ιδανικές: 25 βαθμούς, λίγη συννεφιά, ελαφρύ αεράκι και λίγο να ψιχαλίζει. Αν πιάσουν οι 45 βαθμοί, τότε… να μας συγχωρείτε. Η φύση φταίει. Όχι τα σχέδια, ούτε η πολιτική βούληση. Εξάλλου, ποιος περιμένει σοβαρότητα με τόση ζέστη;
Κα Νι
