Ανήμερα του θανάτου της Καίτης Κληρίδου, βρεθήκαμε στο Ίδρυμα Σεβέρη για μια συνέντευξη. Η Ρίτα Σεβέρη μας οδήγησε σε μια αίθουσα και μπαίνοντας σε αυτή το πρώτο που αντικρίσαμε ήταν το βλέμμα της Καίτης από μία φωτογραφία στο γραφείο του Γλαύκου Κληρίδη. Στον τοίχο, το πορτρέτο του και γύρω -γύρω, ενθύμια και τρεις χιλιάδες βιβλία - η δωρεά της Καίτης στο κέντρο. Μια συγκινητική στιγμή: η σιωπή του χώρου, η παρουσία της γνώσης, η απουσία δύο ανθρώπων που υπηρέτησαν τον τόπο με αγάπη και σεβασμό. Πατέρας και κόρη, δεμένοι στη μνήμη, στη διανόηση, στη σεμνότητα. Κι όμως, μέσα σε όλο αυτό τον πλούτο, το πιο ανθρώπινο ήταν το γραφείο ενός πατέρα με τις φωτογραφίες της κόρης του να τον κοιτούν και να χαμογελούν. Αιωνία τους η μνήμη.
Κατ.Ν
